Αυτές τις ημέρες γυναίκες πεθαίνουν
Γράφτηκε από την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
της ΕΥΓΕΝΙΑς ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτές τις ημέρες ζούμε στιγμές αποκάλυψης της ελληνικής πραγματικότητας. Ζούμε σε μία χώρα όπου κυριαρχεί η καθοδηγούμενη τρέλα και η ανοργανωσιά.
Το μέλλον της χώρας αποδεκατίζεται είτε σε θανατηφόρα τροχαία είτε σε αθλητικούς καυγάδες αλλά κανένας δεν βλέπει ότι θα πεθάνουμε σαν έθνος. Σκοτώνονται και δολοφονούνται νέοι άνθρωποι σε καθημερινή βάση αλλά η δικαιοσύνη με τα μάτια αλλά και τα χέρια της δεμένα καθυστερεί τραγικά στην απονομή της.. Η Ελλάδα μας γερνάει και το καθημερινό μας σχόλιο σχετίζεται περισσότερο με επιπόλαια σχόλια παρά με το τι φταίει στην βαλκάνια πραγματικότητά μας. Σαν να μην μας νοιάζει ότι κάθε χρόνο δολοφονούνται και κακοποιούνται γυναίκες επειδή το κράτος απλώς θα ανακοινώνει την στατιστική αλλά δεν ψηφίζει νόμους και προγράμματα προστασίας των θυμάτων . Βιώνουμε μία τρέλα που έχει χάσει τα όρια της ψυχιατρικής πτέρυγας ενός νοσοκομείου. Της Ελλάδας Της σκληρής και ψυχρής και δυστυχώς πικρής πραγματικότητας.
Ζούμε σε μία χώρα που τίποτα μα τίποτα δεν πάει καλά. Πίσω από την φανταχτερή και επιτηδευμένη ΄΄ομορφιά΄΄ υπάρχει ένας βούρκος γεμάτος φρικτά λάθη, βρωμιά και στυγνή εκμετάλλευση. Στην σκιά της κατάχρησης της εξουσίας σε μικρό η μεγάλο βαθμό και στην κυριαρχία του ΄΄ έχω το δικαίωμα να κάνω και θα κάνω ότι θέλω΄΄. Δεν αναρωτιέται κανείς για τι η πλειοψηφία των θανάτων είναι γυναίκες. Οι θήτες αυξάνονται σε γεωμετρική συχνότητα επειδή θα τους δικαιολογήσει η ανίκανη Ελληνική Αστυνομία και η καλοπληρωμένη δικηγορία . Αδιαφορούν για τι ξέρουν ότι μπορούν να βρουν διαφυγή πίσω από την δαιδαλώδη απονομή της δικαιοσύνης που σέρνεται από ποινές με αναβολή και δίκες με αναβολές και πάλι αναβολές. Παράλληλα βγαίνουν στην επιφάνεια τρομερές και αδικαιολόγητες ελλείψεις στο χώρο των μεταφορών. Μετά από ένα χρόνο από το έγκλημα των Τεμπών το πλήθος των αναπάντητων ερωτημάτων συγκινεί περισσότερο την Ευρώπη παρά την κυβέρνηση και την ελληνική δικαιοσύνη. Επίσης βιώνουμε την συστηματική αποδρομή και απαξίωση του δημόσιου χώρου υγείας . Με φοβερές ελλείψεις στον χώρο της και με 34.000 ανθρώπους που έχουν φύγει σε τρία χρόνια λόγω Covid 19 και ακόμα δεν έχουνε γίνει οι απαραίτητες προσλήψεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στο γερασμένο και φτωχό ΕΣΥ μας..
Τίποτα εδώ δεν λειτουργεί σωστά επειδή βολεύει σε αρκετούς να είναι έτσι. Κερδίζουν αυτοί που διαιωνίζουν τον φόβο ,τον τρόμο ,την αναρχία, την ανακατωσούρα και το ΄΄δεν με νοιάζει φτάνει εγώ να είμαι κερδισμένος΄΄. Είναι οι λύκοι που στην αναμπουμπούλα χαίρονται και φυσικά την εκμεταλλεύονται. Βολεύει τόσο πολύ το ΄΄εδώ είναι Βαλκάνια και τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά χωρίς λάδωμα ,μπακσίσι και φακελάκ΄΄. Το κράτος αδιαφορεί και κρύβεται πίσω από μεταρρυθμίσεις, ψηφίσματα και πολιτικά παιχνίδια .Πίσω όμως από αυτή την επιφανειακή και γελοία τρέλα κρύβεται πάρα πολύ δυστυχία, πόνο, δάκρυα και αίμα.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.