Να τους σταματήσουμε τώρα!
Γράφτηκε από τον ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Του Γιώργου Παναγόπουλου
Η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια τις ακραίες πολιτικές συμπεριφορές. Το "θέλουν ξύλο" του κάθε κουφιοκέφαλου έγινε η καταληκτική φράση κάθε συζήτησης. Τα αναθέματα κατά των πολιτικών αποτελούν το αγαπημένο σπορ κάθε ισοπεδωτικής αντίληψης.
Ολα αυτά προϋπήρχαν της κρίσης, απλώς δεν αποκτούσαν δυναμική και ακροατήριο, καθώς το πανταχόθεν βαλλόμενο σήμερα πολιτικό προσωπικό μοίραζε αφειδώς, με δανεικά, δουλειές και ευημερία.
Η Ελλάδα προφανώς και δεν έχει καμία σχέση με ό,τι ήταν στο παρελθόν σε επίπεδο ευημερίας και ανάπτυξης. Η περίοδος της μεταπολίτευσης ήταν η καλύτερη στην ιστορία του ελληνικού κράτους σε δημοκρατική λειτουργία και οικονομική ευημερία. Ολα αυτά προφανώς και οφείλονται σε πολιτικές και πολιτικούς, αλλά αυτό δεν αναγνωρίζεται ούτε λαμβάνεται υπόψη όταν κυριαρχεί το θυμικό και η κοντόφθαλμη λογική του "δος ημίν σήμερον".
Η οικονομική κρίση αποτέλεσε την ευκαιρία που αναζητούσαν οι απομονωμένες πολιτικές απόψεις, και τα ζόμπι της πολιτικής επέστρεψαν στην επιφάνεια και την επικαιρότητα. Τα πολιτικά ζόμπι πατούν πάνω στην οικονομική κρίση και θέλουν αίμα. Είναι πια φανερό ότι θέλουν να γυρίσουμε το ρολόι του χρόνου πίσω και να πάρουμε πάλι τα όπλα για να λύσουμε τους ανοιχτούς λογαριασμούς του παρελθόντος. Οταν δεν έχεις μυαλό μέσα στο κεφάλι σου και νομίζεις ότι τα πολιτικά προβλήματα λύνονται με ξύλο, είναι θέμα χρόνου να πάρεις το όπλο και να οδηγήσεις και τον άλλο να απαντήσει ανάλογα. Ξύλο δεν ρίχνει μόνο η μια πλευρά, ούτε τα μπράτσα αποτελούν πολιτικό επιχείρημα. Η βία θα φέρει βία και μετά εθνική τραγωδία.
Η οικονομική κρίση, που πράγματι έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε χιλιάδες ανθρώπους, μέσα από το δρόμο της βίας όχι απλώς δεν θα ξεπεραστεί, αλλά θα μετατραπεί σε λουτρό αίματος, σε πραγματική ανθρωπιστική κρίση. Και αν κάποιοι ευελπιστούν ότι τα επόμενα χρόνια σταδιακά να αρχίσει να ανακάμπτει η οικονομία, αυτό δεν θα συμβεί για τα πολλά επόμενα χρόνια. Πόσοι δείχνουν να καταλαβαίνουν ότι τα πράγματα οδηγούνται σε τραγικό δρόμο; Δυστυχώς, ελάχιστοι. Είναι καταπληκτικό το πόσο τυφλωμένοι είναι άνθρωποι αλλά και πολιτικοί σχηματισμοί. Είναι τραγικό το ότι κάθε μέρα όλο και περισσότεροι ρίχνουν νερό στον μύλο των κουφιοκέφαλων, επιλέγοντας όλο και πιο ακραίο πολιτικό λόγο.
Η επαναφορά των γιορτών μίσους από την εποχή του εμφυλίου είναι το πρώτο ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά. Οι άνθρωποι που πήγαν στο Μελιγαλά και προπηλάκισαν, όχι μόνο τις τοπικές αρχές, αλλά ακόμα και τους εκπροσώπους των θυμάτων, δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν σέβονται τίποτα. Δεν τους ενδιαφέρει η απόδοση τιμής στα θύματα, ενώ αδιαφορούν επιδεικτικά και θρασύτατα απέναντι σε κάθε δημοκρατικό θεσμό. Χρησιμοποιούν ιστορικά γεγονότα, από την Πηγάδα το Γράμμο και το Βίτσι μέχρι τις Θερμοπύλες, για να κάνουν κηρύγματα μίσους και μισαλλοδοξίας. Είναι φανερό ότι στοχεύουν στην κατάλυση της δημοκρατίας. Την εκδίωξη με κάθε μέσο και τρόπο οποιουδήποτε έχει διαφορετική άποψη από αυτούς, είτε είναι Ελληνας είτε αλλοδαπός. Θέλουν να επιβάλουν τον απόλυτο νόμο της ζούγκλας. Θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα από χώρα δημοκρατίας και ανοχής σε τριτοκοσμική δικτατορία του περασμένου αιώνα.
Το τι θέλουν αυτοί είναι πλέον απολύτως καθαρό και διακηρυγμένο. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι και κυρίως οι θεσμοί του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η δημοκρατία μας μοιάζει ανίσχυρη να επιβληθεί μέσα από το διάλογο και την πειθώ. Εκλεινε για χρόνια τα μάτια και δεν χρησιμοποίησε την παιδεία για να καταστήσει αδιαπραγμάτευτο αγαθό τη δημοκρατία. Θεωρούσαμε όλοι ότι η δημοκρατία μας είναι ισχυρή, αλλά αποδείχτηκε ότι αρκούσε μια οικονομική κρίση για να καταστεί έρμαιο στα χέρια κάθε ακραίου ζόμπι. Τα περιθώρια έχουν πλέον στενέψει και, επειδή η ανοχή εκλαμβάνεται ως αδυναμία, είναι η ώρα να εξαντληθούν όλα τα όπλα και τα όργανα του συντεταγμένου κράτους για να απομονωθούν οι υβριστές της δημοκρατίας και οι κήρυκες του μίσους. Τέλος ανοχής με κάθε μέσο και τρόπο. Πρέπει να αφοπλιστούν και να απομονωθούν τα πολιτικά ζόμπι που θέλουν να πιουν ξανά ανθρώπινο αίμα.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.