της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Η ανάγκη προσδιορίζει την ζωή σου, τα πλαίσια των αντιδράσεων και των απαιτήσεων σου, σε λυγίζει και σου αλλάζει χαρακτήρα.
Η φωνή της κυρίας, μέσα στο βαγόνι του ΗΣΑΠ, τραβούσε αμέσως την προσοχή σου.
Επίσης και τα λόγια της. Δεν είμαι ζητιάνα, είμαι μία κυρία με αξιοπρέπεια, η ανάγκη με έφερε σε αυτή την κατάσταση. Πράγματι το παρουσιαστικό της δεν θύμιζε την κλασσική εικόνα παραμελημένης, ρακένδυτης και βρώμικης ζητιάνας. Το μάλλινο πανωφόρι της, απόκτημα κάποιων ένδοξων από οικονομική άποψη, εποχών μύριζε απαλό μαλακτικό ρούχων. Η ματιά της ήταν καθαρή και η φωνή της σταθερή. Αντιμετώπιζε με αξιοπρέπεια την κατάντιά της. Δεν εκλιπαρούσε και ούτε άπλωνε χέρι. Περίμενε τις αντιδράσεις σου. Ελάχιστοι της δώσανε κάτι. Σε κοίταζε στα μάτια χωρίς να παραμορφώνει την φωνή της όπως κάνουν οι περισσότεροι επαίτες. Σε έβαζε στην διαδικασία να αναρωτηθείς αν αύριο όταν θα βρεθείς στην θέση της, θα έκανες το ίδιο ή θα επέλεγες μία άλλη λύση.
Το δυσάρεστο συναίσθημα της έλλειψης κάποιων υλικών και άυλων αγαθών συνοδεύεται από την έντονη επιθυμία της εξάλειψής του. Στην συνέχεια αφού ο άνθρωπος προχωράει , ικανοποιείται με την παραγωγή υλικών αντικειμένων και υπηρεσιών που ονομάζονται αγαθά και νοιώθει μεγάλη ευχαρίστηση. Η κατοχή κάποιων αντικειμένων ταυτίζεται σε πολλούς με την επιβεβαίωση του ''εγω'' τους. Πόσο πατάνε μερικοί στην χλιδή και αδιαφορούν για την αγάπη και των σεβασμό των ανθρώπων γύρω τους; Υπάρχουν ανθρώπινες ανάγκες που η ικανοποίησή τους δεν απαιτεί την χρησιμοποίηση αγαθών. Είναι οι συναισθηματικές ανάγκες, η ανάγκη για κοινωνική αποδοχή και η καταξίωση.
Η ανάγκη προσδιορίζει την ζωή σου, τα πλαίσια των αντιδράσεων και των απαιτήσεων σου, σε λυγίζει και σου αλλάζει χαρακτήρα. Νοιώθεις την ανάγκη μόνο όταν σου λείπει κάτι; Προσποιητή ή υπαρκτή όταν υφίσταται σε βάζει στην άμεση η έμμεση διαδικασία ανεύρεσης λύσεων. Υλικά αναγκαία για την επιβίωσή του ο άνθρωπος τα λαμβάνει χωρίς καμιά προσπάθεια όπως τον αέρα, το οξυγόνο, το νερό και την ηλιακή ακτινοβολία. Άλλο όμως η έλλειψης των φυσικών στοιχείων (η φυσική, ή ουσιώδης ανάγκη) όπως η πείνα και η δίψα και άλλο η ανάγκη μας για αγάπη, για στοργή, για κοινωνική αποδοχή ,για αυτοεκτίμησης, για αυτοπραγμάτωσης αλλά και για επικοινωνία με τους δίπλα μας.
Τι γίνεται όταν η ανάγκη σε λυγίζει ;Θα τολμούσες να εκτεθείς και να αναγνωρίσεις δημόσια ότι δεν τα καταφέρνεις; Το κεφάλι θα το είχες σκυμμένο ή θα κοιτούσες στα ίσια τον κόσμο; Θα γίνεις δουλικός και γελοίος για να περάσει η μπόρα; Αν θα υπάρξει μεγάλη ανάγκη πόσο θα κατεβάσεις τον πήχη των απαιτήσεων σου και πόσο μικρή θα φτάσει η αξιοπρέπειά σου; Μόνο μια δοκιμή θα σε πείσει για να καταλάβεις πόσο χαμηλά μπορείς να συρθείς! Τι θα αποφασίσεις; Η υπαρκτή ανάγκη θα δικαιολογήσει τους χειρισμούς σου; Εύκολη ερμηνεία δύσκολη απάντηση!
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.