της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι μεγάλο προτέρημα να αγαπάς. Το κάνεις επειδή διαθέτεις μεγάλη καρδιά, δεν την έχουν πολλοί άνθρωποι. Και αν δεν σε αγαπήσουν
δεν φταις εσύ αλλά αυτοί που είναι ανίκανοι να αγαπήσουν. (Γ. Σκουλετάκης)
Πόλοι άνθρωποι, που δεν έζησαν αμοιβαίο έρωτα, ή αρνήθηκαν την θυσία του έρωτα και της αγάπης ,όταν φτάνουν στην ηλικία της ωριμότητας κάνουν έναν συναισθηματικό απολογισμό. Παράλληλα με τις επαγγελματικές και κοινωνικές δραστηριότητες αναρωτιούνται πόσο αναλώθηκαν στους στενούς και επώδυνους δρόμους της καρδιάς; Πόσα ΄΄δώσανε΄΄ και πόσα επήρανε; Πόσο ταλαιπωρήθηκαν και βασανίστηκαν; Πόσο άξιζε να πεθάνουν για τον έρωτα; Να μπουν στον κόπο να ΄΄ ξοδέψουν ΄΄ αισθήματα και νεύρα; Τώρα ,στην ηλικία της λογικής και της ωριμότητας, μετράνε τα κουκιά και τα υπολογίζουν. Με μία άτυπη ζυγαριά στο χέρι τους αναλογίζονται αν άξιζε να επιμένουν σε μία αγάπη που δεν βρήκε ανταπόκριση. Πόσο ΄΄ κερδισμένοι ΄΄ ήταν που κρατούσαν αποστάσεις από αγάπη που a priori δεν είχε καμία ελπίδα για μέλλον και ευτυχία; Κάνοντας κάποια βήματα, στα νιάτα τους, τώρα θα ήταν σε μία θέση προνομιούχα; Αν θα τολμούσανε να ακολουθήσουν μόνο την καρδιά τους τώρα πως θα ήταν ;
Άντε που η ψυχρή λογική (στυλοβάτης της πορείας σου) σου προσφέρει το κατάλληλο έδαφος να επιβιώσεις αλλά σου στερεί την ευτυχία. Μόνος σου επέλεξες. Σωστά ή λάθος αποφάσισες να κρατηθείς μακριά από τα ερωτικά σκιρτήματα. Είχες όμως το δικαίωμα να αφεθείς στην τρικυμία μιας αγάπης ή να την στερηθείς. Η λογική επίσης σου λέει ότι δεν είσαι ο μόνος που μπήκε σε αυτό το δίλλημα και κέρδισε ή έχασε. Σού αναγνωρίζει τα λάθη. Σου μελώνει το χάπι του εγωισμού. Ποιός κέρδισε και ποιός είχε δίκιο; Σου δικαιολογεί τους αδέξιους χειρισμούς. Σε κανακεύει και σε συγχωρεί αλλά δεν σε θεραπεύει. Από τις νοσταλγίες και τα παράπονα που βαραίνουν την ψυχή σου. Είσαι φορτωμένος μνήμες, βάσανα και στεναγμοί και οι πληγές σου, ενώ πέρασαν τόσα χρόνια, ακόμα στάζουν αίμα. Ο πόνος της καρδιάς δεν επιδέχεται θεραπευτικών μεθόδων και φαρμακευτικής αγωγής. Δεν υπάρχουν παυσίπονα για μία πικραμένη ματιά η μία δημόσια απόρριψη. Δεν υπάρχει φυσιοθεραπεία για τα σπασμένα σου φτερά.
Συζητώντας με φίλους και γνωστούς μερικοί σου λένε ότι οι αγάπες έρχονται και φεύγουν εύκολα και το μόνο που σου μένει είναι η πίκρα. Για τι να βασανιστείς; Το ΄΄ παίζουν ΄΄ και σοφοί εξηγώντας σου ότι όλοι επιβιώνουμε είτε αγαπάμε είτε όχι. Η ζωή συνεχίζεται και τα χρόνια περνάνε. Είχες την ατυχία μιας απογοήτευσης αλλά κατά τα άλλα είσαι μία χαρά. Υπάρχεις. Ο κύριος Σκουλετάκης επιμένει ότι αγαπάς μόνο όταν έχεις καρδιά και είσαι έτοιμος να την θυσιάσεις χωρίς να υπολογίσεις τον πόνο και την πίκρα και οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν μαζί του. Ότι αξίζει να αγαπήσεις άσχετα αν θα έχεις ανταπόκριση στον έρωτα σου. Δεν είναι εύκολο να αγαπάς αλλά μόνο έτσι αξίζει να ζήσεις.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.