Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ελισσαίος Βγενόπουλος

Ο τρόμος σε ηδονοβλεπτικές  φόρμες

Τα πέρατα της ψυχής του ο άνθρωπος δεν θα τα βρει, όποιο δρόμο και να πάρει. Υπάρχουν άπειροι κόσμοι που είναι δημιουργημένοι και φθαρτοί, ανθεκτικοί και ημιτελείς και κατοικούν εντός του.

Η κουρασμένη επιστροφή

Πρέπει να εφευρίσκουμε κι άλλες αποδείξεις ότι ζήσαμε, πρέπει να δημιουργούμε γεγονότα, στιγμές, να θυμόμαστε πράγματα που κάναμε στον βίο μας, συναισθήματα που βιώσαμε,

Ο γητευτής των λέξεων και των μελωδιών 

Το να δίνει κανείς μορφή σ’ ένα συνηθισμένο, βαρετό, χαοτικό πράγμα με στυλ μοιάζει να είναι ο ορισμός της τέχνης και για αυτό δεν χρειάζονται παρά μόνο επιθυμίες και ένστικτο.

Στα ρηχά της  επιθυμίας και της σαγήνης

Οι άνθρωποι που ζουν μοναχική ζωή, πάντα έχουν κάτι στο μυαλό τους για το οποίο ανυπομονούν να μιλήσουν κι αυτό είναι το πόσο αβάσταχτη είναι η μοναξιά τους.

Η θερινή ψύχρα βολτάριζε ντροπαλά στα βόρεια της πόλης. Πήρα το λεωφορείο από rue de la Chapelle στη συμβολή με την οδό des Roses. Το σκοτάδι ήταν ακόμα πυκνό. Τα φώτα της πόλης και των λιγοστών αυτοκινήτων