Νέοι – Νέες – Εργαζόμενοι/ες – Άνεργοι/ες - Μικροεπαγγελματίες – φτωχοί Αγρότες/ισες

Οι δυνάμεις του κεφαλαίου αξιοποιούν την κρίση και επιχειρούν βίαιη ληστρική επιδρομή στα  δικαιώματά μας. Η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση -σε αγαστή συνεργασία με τη Ν.Δ και το ΛΑΟΣ- στοχεύει ν' αρπάξει ότι κατακτήσαμε με αγώνες ενός αιώνα. Να οδηγήσει σε απόλυτη φτώχεια μεγάλο ποσοστό του λαού.

Θα τους αφήσουμε να λεηλατήσουν την ζωή μας; Θα τους επιτρέψουμε να επιβάλλουν συνθήκες κοινωνικού μεσαίωνα για τα παιδιά μας; Θα ανεχτούμε  να πλουτίζουν από τον ιδρώτα και το αίμα μας οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι; Θα περιμένουμε την σφαγή μας ξαπλωμένοι στον καναπέ με το τηλεκοντρόλ της ΤV στο χέρι; Θα συνεχίσουμε να αναθέτουμε τις αγωνίες μας στους γραφειοκράτες συνδικαλιστές -γνωστά κομματόσκυλα-, που το μόνο που τους απασχολεί είναι το βόλεμά τους; Αυτούς που βάζουν πλάτη στις κυβερνητικές επιλογές για να σώσουν το τομάρι τους (αργομισθίες, έμμισθες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό και το συνδικαλιστικό κίνημα); Θα αρκεστούμε στις φιλότιμες προσπάθειες των συναγωνιστών του ΠΑΜΕ που η κομματική του περιχαράκωση  και η άρνηση της ενότητας στην δράση μικραίνει την αντίσταση μας;

Εμείς λέμε όχι και καλούμε κάθε νέο και νέα, κάθε τίμιο εργάτη – εργάτρια - έμπορο - αγρότη να αντισταθούν. Αν ενωθούμε μπορούμε να ανατρέψουμε  αυτή την αντιλαϊκή πολιτική. Να πούμε ως εδώ  σε κυβέρνηση ΔΝΤ - ΕΕ.

1. Να πιστέψουμε στην δύναμη του δίκιου μας, εμείς κινούμε τις μηχανές, εμείς παράγουμε και χωρίς εμάς δεν μπορεί να υπάρξει κανένα οικονομικό κοινωνικό σύστημα.

2. Να κλείσουμε  τα αυτιά στις σειρήνες της υποταγής. Τους πληρωμένους κονδυλοφόρους των  ΜΜΕ προπαγανδιστές του μονόδρομου που εξυπηρετεί τα αφεντικά τους.

3. Να οργανώσουμε ενωμένο - μαζικό - ταξικό κίνημα ανατροπής του προγράμματος σταθερότητας (μνημόνιο).

4. Να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση του αγώνα για ένα πολιτικοποιημένο ταξικό κίνημα ανατροπής που θα στηρίζεται στις δυνάμεις του και όχι στα παιχνίδια του κάθε γραφειοκράτη. Κανείς γραφειοκράτης δεν μπορεί να αποφασίσει για την ζωή μας. Να μην το επιτρέψουμε.

Εμπρός για την γέννηση ενός πόλου αφύπνισης, που θα πιέσει για την ενωτική δράση όλων όσων αποφασιστικά αντιτάσσονται στην αντεργατική λαίλαπα και τους εκφραστές του.

Να πάρουν πίσω τώρα όλα τα μέτρα 

Ø    Έξω από τη χώρα η τρόικα των οικονομικών δολοφόνων  

Ø    Στάση πληρωμών στους κερδοσκόπους-τοκογλύφους

Ø    Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Εθνικοποίηση της ΔΕΗ

Ø    Να μην περάσει το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα

Η χώρα οδηγείται σε ένα ασφυκτικό καθεστώς κατοχής. Καταργούνται όλες οι ιστορικές κατακτήσεις της εργαζόμενης κοινωνίας σε εργασιακές σχέσεις, κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατία. Επιχειρούν τη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που έχει γίνει ποτέ σε βάρος του λαού.

§       Περικόπτουν περισσότερο από 3 μισθούς στις αποδοχές των εργαζομένων (μειώσεις 7% συν 3% στο εφεξής, κατάργηση δώρων, κλπ). Απελευθερώνουν τις απολύσεις. Καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις και γενικεύουν το καθεστώς ελαστικής, κακοπληρωμένης, ανασφαλούς και ανασφάλιστης εργασίας.

§       Συρρικνώνουν δραματικά το εισόδημα της εργαζόμενης οικογένειας και καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις διογκώνοντας την ακρίβεια, την άμεση κι έμμεση φορολογία.

§       Κατεδαφίζουν πλήρως το δημόσιο-κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Κανείς δεν ξέρει πότε και πόση σύνταξη θα πάρει και κυρίως, αν θα την πάρει. Κανείς και καμία δεν θα δουλεύει λιγότερο από 40 χρόνια και δεν θα συνταξιοδοτείται πριν τα 65.

§       Το ΔΝΤ διατάζει: «Πουλήστε τη ΔΕΗ!» ζητούν 17%-34% επιπλέον μετοχοποίηση,  Μονάδες 3.000 MW απευθείας στους ιδιώτες. Διάσπαση της επιχείρησης σε τρεις θυγατρικές και πώληση του «φιλέτου» στους ιδιώτες.

Η πολιτική αυτή δεν σώζει τη χώρα από τη δημοσιονομική κρίση και τη χρεοκοπία: Το δημόσιο χρέος της χώρας ανέρχεται σε 298 δις €, δηλ. 124% του ΑΕΠ. Μετά την εφαρμογή των «μέτρων σταθερότητας» θα έχει σκαρφαλώσει στα 350 δις €, δηλ. 135% του ΑΕΠ!!!

Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη και καταστροφική για το λαό και τη χώρα: Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, οι μειώσεις των μισθών, οι απολύσεις, η φορολογική αφαίμαξη, η καταστροφή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ο στραγγαλισμός της εγχώριας αγοράς θα οδηγήσουν σε μακροχρόνια ύφεση τουλάχιστον 10% και ανεργία 20%!! Μειώνοντας κι άλλο τα δημόσια έσοδα…

Η τρόικα και το ντόπιο πολιτικό τους προσωπικό δεν ενδιαφέρονται να ξεπεράσει την οικονομική κρίση η Ελλάδα, αλλά να προστατεύσουν το ευρώ, τους δανειστές και τα τοκογλυφικά κέρδη τους.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσουν και να αποπληρώσουν χρέη, που αποτελούν προϊόντα τοκογλυφίας, ρεμούλας και κερδοσκοπίας. Τα έχουν ήδη πληρώσει διπλά και τρίδιπλα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πρέπει να σπάσει ο φαύλος κύκλος του χρέους. Η έξοδος της χώρας από την ΟΝΕ και το ευρώ, η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών είναι προϋπόθεση για την άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής σε όφελος του λαού και του τόπου.

Η τριπλή κατοχή της χώρας βάζει το συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά σε νέες ευθύνες. Η αναδιανομή του πλούτου σε όφελος των εργαζομένων είναι όρος για την αναζωογόνηση της οικονομίας. Η αποτροπή του εργασιακού μεσαίωνα είναι όρος για τη ζωή των εργαζομένων.

Πρώτος και Κύριος λόγος ύπαρξης των Σωματείων και του συνδικαλιστικού κινήματος είναι η διασφάλιση και διεκδίκηση του μισθού, η κατοχύρωση των ΣΣΕ. Χωρίς αυτά χάνουν κάθε λόγο ύπαρξης.

§       Αυξήσεις με βάση το πραγματικό κόστος ζωής, καμιά μείωση του μισθού και των δώρων.

§       Σταμάτημα εργολαβιών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα.

Η ηλεκτρική ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η «απελευθερωμένη» αγορά δεν έφερε ούτε φθηνό ρεύμα, ούτε ανάπτυξη, ούτε επενδύσεις. Για να λειτουργήσει «ομαλά» απαιτεί σήμερα, μέσα σε αυτή την κρίση, αυξήσεις 50%-105% στην τιμή της Kwh!! Ήταν και είναι το όχημα για τη διάλυση της επιχείρησης του ελληνικού λαού!

Οι εργαζόμενοί της βλέπουν τη ΔΕΗ να κομματιάζεται, το ασφαλιστικό τους να χάνεται, το μισθό τους να πετσοκόβεται, την εργασιακή τους σχέση να υπονομεύεται, τη θέση εργασίας τους να τίθεται υπό αμφισβήτηση. Δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχτούν τη συνέχιση αυτής της αδιέξοδης και καταστροφικής πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα στη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας πρέπει να αντιπαραθέσουν την μοναδική λύση που εξυπηρετεί τις ανάγκες τους και τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την Επανεθνικοποίηση του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας σε μία 100% δημόσια επιχείρηση με αποκλειστικότητα σε Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή ηλεκτρικής ενέργειας. Μια ΔΕΗ ενιαία, καθετοποιημένη, αμιγώς κρατική που θα λειτουργεί με στόχο την ευημερία του λαού και την ανάπτυξη του τόπου. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να εγγυηθεί φθηνό ρεύμα για το λαό, στρατηγική στήριξη της εθνικής παραγωγής, αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας με σεβασμό στο περιβάλλον, θέσεις εργασίας με δικαιώματα σε χιλιάδες εργαζόμενους.

Η επίσημη αποτίμηση των παγίων της ΔΕΗ Α.Ε. είναι σήμερα 13,2 δις €. Η ενσωματωμένη σε αυτά ασφαλιστική περιουσία των εργαζομένων της είναι 11,9 δις €. Αν η πλειοψηφία των μετοχών ή οι Μονάδες Παραγωγής ξεπουληθούν στους ιδιώτες, χάνεται κι η τελευταία ανάμνηση αυτής της περιουσίας. Η πάλη για Εθνικοποίηση της ΔΕΗ και η ασφαλιστική περιουσία μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Όσοι συνεχίζουν να αποδέχονται «καλές και κακές απελευθερώσεις», όσοι μιλούν για «εξαιρέσεις» εξαπατούν συνειδητά τους εργαζόμενους. Είναι εξίσου συνένοχοι με αυτούς που το 1999 διέλυσαν το ασφαλιστικό μας για να ανοίξει ο δρόμος της «απελευθέρωσης» και των μετοχοποιήσεων. Ο εγκλωβισμός των αγώνων στο αδιέξοδο της «εξαίρεσης», τους υπονομεύει ανοικτά, εξασφαλίζει την ήττα τους. Κανένας νόμος, κανένα άρθρο και καμία κυβέρνηση δεν μας εξαίρεσε από την αύξηση των ορίων, τη μείωση των συντάξεων, την υποβάθμιση των υγειονομικών παροχών, τη συγχώνευση του ΟΑΠ.

Η ζωή απέδειξε ότι η υπεράσπιση της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης έχει αποτέλεσμα μόνο στη βάση του κοινού αγώνα των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για κατοχύρωση των ασφαλιστικών κατακτήσεων και εξίσωση παροχών προς τα πάνω.

Είναι αγωνιστικά αιτήματα που απαντούν στις ανάγκες μας και συσπειρώνουν τους εργαζόμενους. Που συγκινούν όλους τους εργαζόμενους της χώρας. Που δένονται με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, που εξασφαλίζουν Ενότητα, Δύναμη και Αποτέλεσμα. Αυτοί οι αγώνες δεν πάνε ποτέ χαμένοι!

Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, στη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας μπορούν και πρέπει να μπουν μπροστά! Να ανοίξουμε το δρόμο για κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων ενάντια στις πολιτικές που μας συνθλίβουν, για ένα εξασφαλίσουμε τη ζωή μας και το μέλλον της χώρας μας.

Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου.

 Η ημέρα θεσπίστηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1972 από τη Γενική Συνέλευση του OΗΕ με στόχο να υπενθυμίσει στους ανθρώπους ότι η ανάπτυξη είναι άμεσα συνυφασμένη με το περιβάλλον.

Από τότε και κάθε χρόνο, δίνεται και άλλη μια ευκαιρία σε όλους, φορείς και πολίτες, για να εκφράσουν την άποψή τους για όσα συμβαίνουν στον πλανήτη και σχετίζονται ιδιαίτερα με τη διαχείριση Περιβάλλοντος, τη ρύπανση, τη διατήρηση και σωτηρία της πανίδας και της χλωρίδας σε κάθε μήκος και πλάτος.

 Όλο και περισσότερο, όμως, βασικό μέλημα των επιστημονικών ενώσεων, των οικολογικών οργανώσεων αλλά και των κυβερνήσεων αποτελεί πια και η εξασφάλιση ενός ανώτερου επιπέδου ζωής για τους κατοίκους των πόλεων και, πιο πολύ, των μεγάλων αστικών κέντρων. η ανάπτυξη με κατασπατάληση των φυσικών πόρων και σε βάρος των αναγκαίων ισορροπιών, διογκώνει σταθερά τα αποτελέσματα της ρύπανσης και μεγεθύνει τις αρνητικές συνέπειες στον άνθρωπο».

Για αυτό, όπως επισημαίνει «είναι υποχρέωση των επιστημόνων να συμβάλουν θετικά στην ισορροπημένη διαχείριση των οικοσυστημάτων με την ταυτόχρονη ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών».

Η πρόοδος που έχει σημειωθεί στα 50 χρόνια ευρωπαϊκής οικοδόμησης στον τομέα του περιβάλλοντος είναι αξιοσημείωτη.

Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι πρωτοπόρος στην προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών της, ενώ πρωταγωνιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο στη μάχη κατά των κλιματικών αλλαγών.

Tο    1987 η   Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη εισήγαγε τρία άρθρα σχετικά με το περιβάλλον και κατέστησε την Ένωση υπεύθυνη για την προστασία του περιβάλλοντος.

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ του 1993 ανακήρυξε την «αειφόρο ανάπτυξη» στόχο της ΕΕ και συμπεριέλαβε την «αρχή της πρόληψης» στο σχετικό άρθρο της Συνθήκης για το περιβάλλον.

Η Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 κατοχύρωσε την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης ως έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της ΕΕ και έθεσε τον υψηλό βαθμό προστασίας του περιβάλλοντος μία από τις απόλυτες προτεραιότητές της.

 Κατά τη διάρκεια αυτών των τριών δεκαετιών ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής έχει δημιουργηθεί ένα εκτεταμένο νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο οφείλεται κατά πολύ η σημαντική βελτίωση της κατάστασης του περιβάλλοντος στην ΕΕ.

 Οι ρύποι στον αέρα έχουν μειωθεί σημαντικά, οι ποταμοί και οι λίμνες της Ευρώπης έχουν ανακάμψει από την προηγούμενη ρύπανση που τους είχε καταστήσει ακατάλληλους για την υδρόβια ζωή, ενώ φαινόμενα όπως η όξινη βροχή σχεδόν ανήκουν στο παρελθόν.

Ο πρόσφατος κανονισμός REACH θα προστατεύσει τους καταναλωτές και το περιβάλλον από χιλιάδες επικίνδυνες χημικές ουσίες, ενώ οι σύγχρονες οδηγίες για τη διαχείριση των αποβλήτων αναδεικνύουν μια νέα κοινωνία της ανακύκλωσης και της αειφόρου κατανάλωσης.

 Εν τούτοις πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα παραμένουν, ενώ καινούργιες προκλήσεις, όπως οι κλιματικές αλλαγές, απαιτούν συνεχή δράση.

 Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεδομένου ότι τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα, η ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ έχει καλύτερα αποτελέσματα.

 Δεν αποτελεί έκπληξη επομένως ότι περίπου το 80% της περιβαλλοντικής νομοθεσίας των κρατών-μελών προέρχεται από την ΕΕ και ότι οι ευρωπαίοι πολίτες θεωρούν την προστασία του περιβάλλοντος από τις πρώτες προτεραιότητες της ΕΕ.

 Η περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ και η ικανοποιητική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το περιβάλλον μας αποτελούν επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης τα τελευταία 50 χρόνια.

Ταυτόχρονα αποτελούν έκφραση της προστιθεμένης αξίας της ΕΕ στην καθημερινή ζωή των ευρωπαίων πολιτών.

Στα χρόνια που έρχονται η  εθελοντική διάθεση οφείλει να γίνει αυτονόητη συμπεριφορά και η εταιρική κοινωνική ευθύνη σε θέματα περιβάλλοντος μονόδρομος στη συνολική συμπεριφορά των επιχειρήσεων.

                                                                              ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                     ΕΝΩΣΗ

Το περιβάλλον είναι ο ζωτικός μας χώρος, το σπίτι μας. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας βρίσκεται άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί του, αφού αναμφίβολα συνιστά το ρυθμιστή της ποιότητας ζωής μας.

Στο Νομό Κοζάνης, στην ενεργειακή καρδιά της Χώρας μας, το περιβάλλον είναι ο μεγάλος ηττημένος, ο τελικός αποδέκτης των αρνητικών συνεπειών από τις επιλογές και τις παραλείψεις μας, που απορρέουν από τον τρόπο εφαρμογής της ενεργειακής μας πολιτικής.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση, η αποδόμηση των εδαφών και η καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής μας αποτελούν πραγματικότητα, η αντιμετώπιση της οποίας ξεπερνά την έννοια του “κατεπείγοντος” και φέρνει όλους μας ενώπιον των ευθυνών μας:

-        Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην κοινή προσπάθεια για την αειφορεία του τόπου μας. 

-        Να εργαστούμε για την εφαρμογή ενός σύγχρονου ενεργειακού προτύπου το οποίο, με απόλυτο σεβασμό και προτεραιότητα στο περιβάλλον, να εξασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη.

-        Να συντονίσουμε τις δράσεις μας για την προστασία και την αποκατάσταση του, με αφετηρία την παραδοχή της αλληλεπίδρασης και της υπέρβασης των τοπικών δεδομένων.

Η 5η Ιουνίου έχει καθιερωθεί ως “Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος”. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης, με όραμα και σχέδιο, με συγκεκριμένες δράσεις προχωρά μπροστά. Η καλλιέργεια οικολογικής συνείδησης αποτελεί θεμέλιο. Τη μάχη για το περιβάλλον και τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής των γενιών που έρχονται οφείλουμε να την κερδίσουμε.