Τον Πατρίκ Μορ από την Ελβετία που φέρνει μαζί του ενωμένη την παράδοση Ευρώπης και Αφρικής και την Τζο Μπλεηκ Κέηβ που με την γυναικεία ευαισθησία της βρίσκει λόγια και χειρονομίες που μας κάνουν πλουσιότερους.

Μαζί τους και οι «ντόπιοι»: ο Σάκης Κουκουμπέσης με μουσικές και παραμύθια από μια ιδιαίτερη γωνιά του ελληνισμού, οι Κασμιρτζήδες σε μια γιορτή λαϊκής αφήγησης, η Βαϊτσα Λαμπροπούλου με ιστορίες για τα παιδιά και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Στέλιος Πελασγός μαζί με τον εικαστικό Αλέξανδρο Ψυχούλη, που αναζητούν νέους δρόμους για τις ιστορίες που γεννιόνται σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης.

Μαζί και η λογοτεχνία με το συγγραφέα και ποιητή Δημήτρη Δημητριάδη αλλά και το θέατρο: Η Όλια Λαζαρίδου πλησιάζει στην αφήγηση και συνομιλεί με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και η Νένα Μεντή που αφηγείται θεατρικά τη βιογραφία της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, που όπως και οι σύγχρονοι αφηγητές, στάθηκε ανάμεσα στο λαϊκό και το έντεχνο και οι στίχοι της περάσαν στο στόμα του ελληνικού λαού.

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης και όλοι οι συνεργάτες, με προσωπικές θυσίες και μόχθο, κρατούν ζωντανό το Διεθνές Φεστιβάλ Αφήγησης και αντιδρούν «λογικά» στην πραγματικότητα που μας προκαλεί θυμό και φόβο, «λογικά» με τον ζωντανό και έντεχνο λόγο της προφορικής αφήγησης. Προγραμματίζει το μέλλον και προετοιμάζει τους μελλοντικούς Κοζανίτες αφηγητές, επιμορφώνοντας παιδαγωγούς που θα ετοιμάσουν τους μαθητικούς και νεανικούς αγώνες αφήγησης.

Ένα φεστιβάλ φτωχό και συνάμα πλούσιο, τοπικό αλλά και παγκόσμιο, για μεγάλους αλλά και για παιδιά, σε μια γλώσσα που μιλιέται από λίγους στον κόσμο -την ελληνική- αλλά και στην παγκόσμια κοινή –τα αγγλικά- και στα γαλλικά, που μιλά για το μυθικό «μια φορά κι έναν καιρό» αλλά και για την Ελλάδα της κρίσης.