και συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, όπως τη "Νέα Εστία", το "Εντευκτήριο", τη "Λέξη", την "Ευθύνη", την δική μας ''Παρέμβαση'' και  άλλα. Έχει εκδώσει σε διάστημα είκοσι χρόνων έξι ποιητικές συλλογές: 'Λυπημένες μαργαρίτες', 'Το τρίπτυχο του φέγγους', 'Εν τη ρύμη του νόστου', 'Ν' ανθίζουμε ως το τίποτα', 'Όροφος μείον ένα', και το πρόσφατο ''Επιδόρπιο'', από τις εκδόσεις Κέδρος. Έχει λάβει διάφορα ποιητικά βραβεία και ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και περιέχονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Το επιδόρπιο είναι ένα βιβλίο 80 σελίδων και 37 ποιημάτων, αφιερωμένο στη μητέρα της ποιήτριας, ενώ το εξώφυλλό του εισάγει συνειδητά ή και ασυνείδητα τον αναγνώστη στο περιεχόμενο και σε όσα θα ακολουθήσουν.  

Το βιβλίο αυτό θα έλεγα πως κλείνει μέσα του το βαθιά ανεκπλήρωτο, αυτό που ακολουθεί την ύπαρξη του ανθρώπου βασανιστικά, και που εναγωνίως μα και ματαίως εκείνος προσπαθεί να φτάσει. Ολόκληρη η συλλογή κινείται γύρω από αυτή την θεματική αγγίζοντας διάφορες πτυχές της εσωτερικότητας της ποιήτριας και διάφορες εκφάνσεις και εκφράσεις της ψυχικής αγωνίας που προκαλεί στον άνθρωπο ο χρόνος που περνάει ανεπιστρεπτί, ο φόβος του θανάτου και η ζωή που φεύγει πριν προλάβει κανείς να τη ζήσει. Το Επιδόρπιο είναι ένας τόπος απώλειας, ένας κόσμος επώδυνης μνήμης, υπαρξιακής ανησυχίας,  κι αποτελεί πιθανόν συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου της ποιήτριας με τίτλο «Όροφος μείον ένα», όπου κυριαρχούσε εξ’ ολοκλήρου η θεματική του θανάτου, τώρα πια όμως εμφανίζεται η ίδια κάπως πιο αποστασιοποιημένη από την εμπειρία αυτή.

Περισσότερα για την παρουσίαση του βιβλίου απο την Δήμητρα Καραγιάννη στο συννημένο έγγραφο παρακάτω.