όλη η Ελλάδα έζησε τότε τη γοητεία της μουσικής του Χατζιδάκι.
Τα επόμενα χρόνια άρχισα ν' ανακαλύπτω το λαϊκό τραγούδι, και αυτό βέβαια συνεχίζεται ακόμα. Γύρω στο '60, αν θυμάμαι, ανοίγει μια νέα εποχή για την ελληνική μουσική, η εποχή του Θεοδωράκη. Κι αυτό κρατάει μέχρι σήμερα, και ο ίδιος ο Θεοδωράκης έχει πάρει πια τη μορφή ενός θρύλου, είτε το θέλουμε είτε όχι.
Μέσα σ' όλα αυτά λοιπόν, και σε πολλά άλλα, αναπτύχθηκε και η δική μου μουσική πορεία.
Πρωτόγραψα τραγούδια απ' τα εφηβικά μου χρόνια κι εξακολουθώ να γράφω, κατά κύριο λόγο γιατί αγαπώ το τραγούδι σαν μορφή έκφρασης, σαν μορφή επικοινωνίας και πολιτικής πράξης πολλές φορές.
Σαν μουσικός που γράφω τραγούδια, ξέρω καλά ότι μπορώ να κάνω τον κόσμο να συνειδητοποιήσει ορισμένα πράγματα κι αυτό το θεωρώ μια πολύ σοβαρή λειτουργία. Μ΄ ενδιαφέρει να γράφω όχι ωραία πράγματα, αλλά πώς θάρθω σ΄ επαφή με τον κόσμο που πονάει κι αγωνίζεται».

(Από συνέντευξη στον Δημήτρη Γκιώνη για το περιοδικό "Τετράδιo", με αφορμή το δίσκο «Τα τραγούδια του δρόμου»,   Φεβρουάριος 1974)

Λίγα λόγια ενός συνθέτη μοναδικού... ενός ανθρώπου ευαίσθητου... μιας παρουσίας καθηλωτικής...
Δεν περιγράφετε με λόγια ο Μάνος Λοίζος, παρά μόνο με τα τραγούδια του στο σύνολό τους... Και όχι απόλυτα γιατί έφυγε νωρίς.
Τον μεγάλο Μάνο Λοίζο μας παρουσιάζει φέτος η «Ορχήστρα των Αφιερωμάτων», σε μια συνδιοργάνωση με τον σύλλογο των «Μακεδνών», την Παρασκευή 7 και το Σάββατο 8 Ιουνίου στη αίθουσα «Φίλιππος» στην Κοζάνη στις 9.30 το βράδυ.
11 από τα 24 μέλη της «Ορχήστρα των Αφιερωμάτων» βρέθηκαν στο στούντιο του veto fm 91και μας έδωσαν απλόχερα ένα δείγμα από το αφιέρωμα που ετοιμάζουν από τον περασμένο Δεκέμβριο.