του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης στο πλαίσιο του φεστιβάλ “Μέρες Θεάτρου.

O Σκηνοθέτης Κώστας Γάκης μιλησε στο Veto91fm την προσπάθεια που κάνει ο ομαδα ''ΙΔΕΑ'' επι σκηνής για να αποδώσει το έργο μένα εντελώς διαφορετικό υφος και σε νεα φόρμα. Η πρωτοτυπία της παράστασης που κέρδισε το νεανικό κοινό της Αθήνας είναι οτι  δύο νέοι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναμετρηθούν με το αριστούργημα του Σαίξπηρ, παίζοντας όλους τους ρόλους του έργου σε ένα τρελό παιχνίδι μεταμορφώσεων, σε μια θεατρική περιπέτεια που ισορροπεί ανάμεσα στον εμφύλιο σπαραγμό και το ξύπνημα του έρωτα.

Mια σπαζοκεφαλιά υποκριτικής, ένα θεατρικό παζλ από ποικίλα θεατρικά είδη και ύφη, ένας αγώνας να δοθεί στο ακέραιο η ουσία του έργου του Σαίξπηρ. Με όπλο την αθωότητα και την υψηλή σωματική τους ενέργεια οι δυο νεαροί περφόρμερ ρίχνονται στην αρένα της σκηνής για να ανακαλύψουν από την αρχή τον πιο βαθύ, τον πιο παράλογο, τον πιο ακραίο, τον πιο θνησιγενή, τον πιο ποιητικό έρωτα όλων των εποχών.

Ο Κωστας Γάκης δήλωσε ενθουσιασμένος απο την παραμονή του στην Κοζάνη και την παρουσία του στην Φλώρινα, οπου στα πλαίσια της ανταπόδωσης των καλλιτεχνικών πρωτοβουλιών των φοιτητών της σχολής καλών τεχνών στις Μέρες θεάτρου, έδωσαν παράσταση στο κτίριο της Σχολης στην Φλώρινα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία-διασκευή: Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα,

Κωνσταντίνος Μπιμπής

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης

Ζωντανή μουσική: Κώστας Γάκη

Μουσική σύνθεση: Κώστας Γάκης, Κώστας Λώλο 

Σκηνικά-κοστούμια: Έλλη Λιδωρικιώτη

Βοηθός σκηνογράφου: Θεοδώρα Βεστάρχη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Φωτογραφία αφίσας: Χρήστος Χατζηχρήστου

Συμπαραγωγή: Λυκόφως και Ομάδα Ιδέα

Παίζουν: Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής

Η ΟΜΑΔΑ “ΙΔΕΑ”

Η ομάδα “Ιδέα” ιδρύθηκε με στόχο μια εντελώς νέα βίωση του θεατρικού φαινομένου. Θέλουμε ως ομάδα να επαναφέρουμε το θέατρο σε μια λαϊκή βάση. Μας ενδιαφέρει ο κάθε θεατής ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, επαγγέλματος και ηλικίας να κατανοεί πλήρως την ιστορία που παίζουμε και αφηγούμαστε και να μην αισθάνεται “ανίδεος” ή “αμύητος”. Δεν απευθυνόμαστε σε κοινό ειδημόνων και θεατρανθρώπων. Αντιθέτως επιθυμούμε οι πειραματισμοί μας και οι ανιχνεύσεις μας πάνω στα θεατρικά κείμενα να διέπονται από κοινή λογική και ξεκάθαρα νοήματα – μηνύματα - σήματα. Ταυτόχρονα έχουμε ως στόχο ο θεατής στις παραστάσεις μας να δονείται από τους συγκινησιακούς κραδασμούς που εκπέμπουμε ως ομάδα με το λόγο τη κίνηση και τη μουσική μας. Μας ενδιαφέρει η δημιουργία παραστάσεων που κρατούν σε εγρήγορση τη συναισθηματική νοημοσύνη του κοινού, παραστάσεις αισθητηριακών ξυπνημάτων και συγκινησιακών φορτίσεων, παραστάσεις που μετακινούν το θεατή σε μια νέα ανάγλυφη πραγματικότητα η οποία μέσω καθαρών μηνυμάτων και ισχυρών συναισθημάτων τον ξεπλένει από τη σκόνη της πραγματικότητας. Αντιτιθέμεθα σε μια μεταμοντέρνα αισθητική που έχει επιβληθεί στα θεατρικά μας πράγματα και ορίζει τη θεατρική τέχνη ως μια ψυχρή εναλλαγή εικόνων και λέξεων χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και συγκίνησης. Πιστεύουμε ότι η τέχνη του θεάτρου οφείλει να επικαλείται πιο ουσιαστικές, γεμάτες συναίσθημα και αλήθεια ανθρώπινες σχέσεις. Γι αυτό το λόγο τέτοια στοιχεία θέλουμε να εκπέμπουν οι παραστάσεις μας. Είμαστε ονειροπόλοι και πιστεύουμε ότι στην virtual εποχή που ζούμε η θεατρική αίθουσα είναι ένα ολοζώντανο, θερμό, παλλόμενο και ανυπόταχτο κοινωνικό κύτταρο και ως τέτοιο οφείλει να συνωμοτεί υπέρ ενός καινούργιου κόσμου πιο φωτεινού και αλληλέγγυου.