Η τελευταία του δουλειά ήταν στο Εθνικό Θέατρο, στην παράσταση «Ψηλά από τη γέφυρα» που σκηνοθετεί η σύζυγός του Νικαίτη Κοντούρη.

Κορυφαία προσωπικότητα στον χώρο της σκηνογραφίας (όπερα, αρχαίο δράμα, πρόζα, μιούζικαλ, κλασικό και σύγχρονο ρεπερτόριο), με βραβεία και διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ο Γιώργος Πάτσας στα 50 περίπου χρόνια παρουσίας του στο καλλιτεχνικό τοπίο δημιούργησε σημαντικό και καθοριστικό έργο στο ελληνικό θέατρο, με τη δική του σπάνια αισθητική και προσωπική ματιά.

Συνεργάστηκε με τα Δηπεθε Κοζανης στην αριστουργηματική παράσταση «Χορεύοντας στην Λούνασα» του Μπράιαν Φρίελ εχοντας την επιμέλεια στα σκηνικά-κουστουμια της παράστασης μεταφέροντας επι σκηνής την υπο κατάρρευση ατμόσφαιρα της Ιρλανικης υπαιθρου του προηγούμενου αιώνα. Συνεργάστηκε επίσης με τα περισσότερα θέατρα της Αθήνας, καθώς και με σκηνές και φεστιβάλ του εξωτερικού όπως το Volkstheater της Βιέννης, το Schauspielhaus της Ζυρίχης, το Stadtheater της Λουκέρνης, το Θέατρο Mc Carter Princeton στις ΗΠΑ, το Landestheater στο Τίμπινγκεν της Γερμανίας, το Φεστιβάλ της Μέριντα στην Ισπανία, το Θέατρο Ταγκάνκα της Μόσχας, το Θέατρο Ολύμπικο στη Βιντσέντζα της Ιταλίας, το Schauspielhaus του Ντίσελντορφ και το Αλεξαντρίσκυ της Αγίας Πετρούπολης. Ασχολήθηκε συστηματικά με την αρχαία ελληνική τραγωδία, σκηνογραφώντας στο Φεστιβάλ Επιδαύρου. Είχε διατελέσει πρόεδρος του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου και συνεργαζόταν με την Εθνική Λυρική Σκηνή από το 1971. Κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς πορείας συνεργάστηκε με πολλούς Έλληνες σκηνοθέτες: Μινωτή, Θεοδοσιάδη, Βολανάκη, Ευαγγελάτο, Παπαγεωργίου, Κοντούρη, Τερζόπουλο, Βογιατζή, Αντύπα, Δημοπούλου κ.α.

Μεταξύ των βραβείων που του έχουν απονεμηθεί είναι: δύο φορές το Ασημένιο Μετάλλιο της Διεθνούς Έκθεσης Σκηνογραφίας Κουαντρενιάλ της Πράγας (1995 και 2003), το Μεγάλο Βραβείο της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής για τα σκηνικά της παράστασης «Η νύχτα της κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου (1998), σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, και το κρατικό βραβείο για τα κοστούμια της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Μια αιωνιότητα και μια μέρα» (1998).

^{Πηγή: με πληροφορίες απο ΑΠΕ-ΜΠΕ -}