Με αφορμή τον ορισμό της Κοζανίτισας Έρις Κύργια, ως μεταβατικής καλλιτεχνικής διευθύντριας του Εθνικού Θεάτρου, το vetonews ζήτησε από  ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών της Κοζάνης σε 100 λέξεις να περιγράψουν τις πρώτες τους σκέψεις η τα συναισθήματά τους για το γεγονός.

Μιχάλης Πιτένης, Λογοτέχνης Συγγραφέας

Ο τρόπος της Έρις Κύργια.

Η Έρι κάθε φορά που μιλάει για το θέατρο λάμπουν τα μάτια της, φωτίζεται το πρόσωπο της. Από πάντα, από τότε που πάσχιζε να μπει σ’ αυτό τον τόσο δύσκολο και απαιτητικό χώρο. Την έβαλε η αγάπη, ο ζήλος και το μεράκι της. Την καθιέρωσε η αδιάκοπη δουλειά της, ο διαρκής αγώνας της να προσθέσει γνώσεις, να εξελιχθεί, να τολμήσει και να καταθέσει και την δική της συνεισφορά.

Τα φώτα της σκηνής πέφτουν πάνω στους ηθοποιούς. Είναι το πρόσωπο του θεάτρου, η σύνδεση του με τον έξω κόσμο. Ωστόσο, η καρδιά του κτυπά στα παρασκήνια κι οι φλέβες που την τροφοδοτούν και την κρατούν ζωντανή είναι οι άνθρωποι σαν την Έρι. Άνθρωποι που πολλές φορές, είναι η αλήθεια, δεν προσέχουν όλοι οι θεατές το όνομα τους, αλλά που χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε παράσταση. Το γνωρίζουν, βέβαια, οι πρωταγωνιστές και τους το αναγνωρίζουν. Γι' αυτό δεν είναι καθόλου τυχαία η εκτίμηση που χαίρει η Έρι σ’ έναν χώρο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό, όπου, χωρίς υπερβολή, όλοι δίνουν εξετάσεις ακόμα και κάθε μέρα και η επιτυχία από την αποτυχία απέχουν ελάχιστα.

Η τοποθέτηση της ως Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Εθνικού μας Θεάτρου είναι σίγουρα μια δικαίωση και μια οφειλόμενη αναγνώριση σ’ έναν άνθρωπο που έταξε την ζωή του στην υπηρεσία αυτού του τόσο απαιτητικού καλλιτεχνικού χώρου. Απ’ όσο την ξέρω, όμως, πιστεύω πως ακόμα και αν δεν βρισκόταν στη θέση αυτή, αλλά σ’ οποιαδήποτε άλλη, με το ίδιο πάθος και την ίδια συνέπεια θα δούλευε. Γιατί για την Έρι το θέατρο δεν είναι απλώς ένα μέσο βιοπορισμού αλλά ο δικός της τρόπος για να εκφραστεί και να βγάλει όσα έχει μέσα της και αυτό τον τρόπο, όσα χρόνια την θυμάμαι, δεν τον πρόδωσε ούτε τον απαρνήθηκε ποτέ. 

Καλή δύναμη Έρι. Για την επιτυχία σου δεν αμφιβάλλω.

Βασίλης Π.Καραγιάννης, Λογοτέχνης, Συγγραφέας, Εκδότης του Περιοδικού Παρέμβαση

 Στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και στο τεύχος της 107 της Παρέμβασης δημοσιεύσαμε ένα δοκίμιο της κ. Ερις Κύργια, εντελώς νεαράς τότε, με θέμα: Το θέατρο στην Κοζάνη από το 1914 μέχρι το 1941». Δεν τη γνώριζα, μ’ εντυπωσίασε ο εμπεριστατωμένος λόγος και η δόκιμη γραφή της. ‘Εδειχνε άτομο με ικανότητες πέραν του συνηθισμένου. Η συνέχεια το απέδειξε. Η ενασχόλησή της με τα του θεάτρου την καθιέρωσαν σ’ αυτούς τους χώρους και τρόπους. Η προσωρινή ανάληψη της διακυβέρνησης του Εθνικού Θεάτρου, σε δύσκολες στιγμές του, γιατί να μην είναι και οριστική; Νιώθουμε ωραία που νέοι άνθρωποι του τόπου μας ξεχωρίζουν.

Παναγιώτης Δημόπουλος Συνθέτης- Πιανίστας

Την κ. Κύργια δεν έχω την τιμή να γνωρίζω προσωπικά, αλλά εύχομαι αυτό να θεραπευτεί κάποτε. Ο νέος της ρόλος στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού θεάτρου μόνο χαρά προκαλεί σε όλους τους Κοζανίτες. Πέρα από την καταξίωση του προσώπου, καταδεικνύεται μια ακόμη φορά πως το έμψυχο δυναμικό των τεχνών και γραμμάτων της Κοζάνης υπερβαίνει τις στενές γεωγραφικές εμβέλειες δοθείσης της ευκαιρίας.

Εύχομαι θερμά, όπως όλοι, μια γόνιμη θητεία με προσήλωση στους στόχους του Εθνικού Θεάτρου και μια ολοένα και πιο ευρεία σταδιοδρομία. Να είναι σίγουρη πως η ιδιαίτερη πατρίδα της θα την παρακολουθεί πάντα με θαυμασμό για όσα κάνει.

Γιώτης Βασιλειάδης Σκηνοθέτης – Ηθοποιός*

Με μεγάλη μου χαρά πληροφορήθηκα την τοποθέτηση της Έρης Κύργια ως μεταβατική καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου, μια θέση που παίρνει δικαιωματικά. Η συντοπίτισσά μας έχει άλλωστε πλούσιο βιογραφικό και έντονη παρουσία στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας, έχοντας συνεργαστεί με μεγάλες μορφές του θεατρικού χώρου. Είμαι σίγουρος ότι, παρόλο που η θητεία της θα είναι σύντομη, θα δικαιώσει όσους την πίστεψαν. Έρη, καλή δύναμη!

*Μέλος Ε.Ε.Σκηνοθετών - Μέλος Σ.Ε.Η

Ελένη Γερούση Εκπαιδευτικός (MPhil, PhD)

Μια νέα ταλαντούχα γυναίκα αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου, μέχρι την τοποθέτηση του νέου προσώπου στη θέση αυτή. Από τη μια, μέσα στο γενικότερο κλίμα των αποκαλύψεων , που έχουν πλήξει τον χώρο του θεάτρου,  υπόρρητα εκφράζεται η ανακούφιση ότι μια γυναίκα θα συμβάλει, έστω και συμβολικά, στην εξυγίανση των παθών και στη χάραξη μιας νέας εποχής.

Από την άλλη, η πόλη της Κοζάνης, χτυπημένη από την πανδημία και από τα πιο αυστηρά  lockdown που έχουν εφαρμοστεί πανελλαδικά, βλέπει στη σημαντική θέση της κ. Κύργια μια ευκαιρία για να αποδείξει ότι οι νέοι άνθρωποί της μπορούν να διακρίνονται, κόντρα στις όποιες δυσκολίες.