και να διαθλάται η πραγματικότητα μέσα στον υγρό κόσμο του γέλιου και του γελοίου και από κει πάλι πίσω στην πραγματικότητα και την ενδοσκόπηση, είναι μια δύσκολη και υπέροχη συνθήκη που μας οδηγεί σε λυτρωτικές και απολαυστικές στιγμές. Γιατί το αστείο είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήνουμε στα χέρια των χωρατατζήδων και πλακατζήδων, αλλά είναι υπέροχο όταν βρίσκεται στα χέρια ευφυών, ευαίσθητων και ταλαντούχων ανθρώπων.
«Είμαι ένας σκηνοθέτης αλλά και πάλι κανείς δεν είναι τέλειος» μας υπενθύμιζε Μπίλι Γουάιλντερ με την θριαμβευτική ατάκα του τέλος της υπέροχης ταινίας του, που παρέσυρε στο διάβα της όλα τα κλισέ, τις προκαταλήψεις και τις αντιδραστικές, μέχρι ηλιθιότητας, ταξινομήσεις. Το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» σε επανέκδοση με φρέσκες κόπιες μια από τις θρυλικές κομεντί όλων των εποχών, εκτυφλωτικά ασπρόμαυρη, παραγωγής 1959. Ο Joe (Τόνι Κέρτις) και ο Jerry (Τζακ Λέμον), δυο μουσικοί από το Σικάγο γίνονται μάρτυρες ξεκαθαρίσματος λογαριασμών των συμμοριών της πόλης. Ο Αλ Καπόνε επιβάλει την τάξη, εξοντώνοντας την αντίπαλη συμμορία και αναλαμβάνοντας τα ηνία του Σικάγο. Επειδή για τους αυτόπτες μάρτυρες οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι μεγάλοι, φεύγουν για τη Φλόριδα ως μέλη γυναικείου συγκροτήματος jazz ως Josephine και η Daphne, όλα μοιάζουν καλοσχεδιασμένα μέχρι που η τραγουδίστρια (Μέριλιν Μονρόε) συνοδευόμενη από ερωτική απογοήτευση οδηγείται στην Josephine και ένας σιτεμένος πλειμπόι ερωτεύεται τη Daphne. Όλα τινάζονται στον αέρα ενώ οι γκάγκστερ έχουν ξαμοληθεί πίσω τους.
Επειδή το χιούμορ είναι σχεδόν πάντα μασκαρεμένη επίθεση στα γνωστά και καθιερωμένα στους συμβιβασμούς και τα τετριμμένα οι ατάκες πέφτουν σαν ριπές γκανγκστερικού αυτόματου όπλου, οι κωμικές καταστάσεις διπλώνουν χαριτωμένα η μία μέσα στην άλλη, οι διδαχές περί ηθικής κονιορτοποιούνται η μία μετά την άλλη, τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις, η υποκρισία, οι απαγορεύσεις, η μαγκωμένη σεξουαλικότητα, τα θέματα φύλου και ανοχής αναδεικνύονται με τρόπο αυθόρμητα ξεκαρδιστικό, ευφυώς απενοχοποιημένο, συναρπαστικά γοητευτικό.
Το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» θεωρείται ως μία από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, ενώ το 2000 συμπεριλήφθηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου / American Film Institute στη λίστα με τις 100 Καλύτερες Κωμωδίες όλων των εποχών, καταλαμβάνοντας την 1η θέση!
Ο Μπίλι Γουάιλντερ ο μεγάλος Αυστροαμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, υπήρξε ένας σημαντικός και ιδιαίτερος δημιουργός σκηνοθέτησε απολαυστικές σπουδαίες όπως το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» (Some Like it Hot - 1959) ή την «Γκαρσονιέρα» (The Apartment - 1960), πάλι με τον Τζακ Λέμον και με την Σίρλεϊ ΜακΛέιν, αλλά και με κριτική ματιά απέναντι στο κατεστημένο, όπως «Το Τελευταίο Ατού» (Ace in the Hole - 1951) με τον Κερκ Ντάγκλας, αλλά και το θρυλικό φιλμ «Η Λεωφόρος της Δύσεως» (Sunset Blvd. - 1950), όπου με πρωταγωνιστές τους Γούλιαμ Χόλντεν, Γκλόρια Σουάνσον και Έριχ Φον Στροχάιμ, βάζει στο στόχαστρό του το ίδιο το Χόλιγουντ και τον επίπλαστο και νοσηρό κόσμο του, ο μαγικός Μπίλι Γουάιλντερ αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο τόσο για τον Αμερικάνικο, όσο και στον παγκόσμιο Κινηματογράφο.
Το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» είναι μια ταινία όχι μόνο μπροστά από την εποχή της αλλά και από τη δική μας εποχή. Η ταινία στήνεται πάνω στο φαρσικό εύρημα των δυο ανδρών οι οποίοι για να αποφύγουν τους κινδύνους μιας ανελέητης καταδίωξης, ντύνονται γυναίκες. Από αυτό το σημείο αρχίζει ο τρομερός πόλεμος εναντίον των στερεοτύπων, της αυστηρότητας των ηθών και της συντηρητικής θεώρησης των πραγμάτων. Μέσα από ένα γαϊτανάκι πλημμυρισμένο από ανατροπές, ερωτισμό και χιούμορ η ταινία ανοίγει πρωτόγνωρους δρόμους για την κινηματογραφική κωμωδία, οι οποίοι τέμνονται με τις καλύτερες στιγμές του χολιγουντιανού σινεμά. Όλα μπορούν να συμβούν στην ταινία, μετά από ένα σημείο, καθώς οι πάντες ερωτεύονται ή δύνανται να ερωτευτούν τους πάντες, χωρίς συστολές και αναστολές με τον αυθορμητισμό που μόνο τα αληθινά συναισθήματα μπορούν να προσφέρουν και μόνοι οι ελεύθεροι και απενοχοποιημένοι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν.
Το «Μερικοί το Προτιμούν Καυτό» είναι μια σπουδαία ταινία κι αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τα λόγια του Αυστριακού φιλόσοφου Λούντβιχ Βιτγκενστάϊν ότι «Μια σοβαρή και καλή φιλοσοφική εργασία μπορεί να αποτελείται εξ ολοκλήρου από ανέκδοτα» η ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ είναι πολλές φιλοσοφικές τέτοιες εργασίες μαζί και παράλληλα ένας υπέροχος ύμνος στον απενοχοποιημένο έρωτα, τον αυθορμητισμό, την ομορφιά, την ελευθερία και τη σαγήνη.
