Στο τέλος όμως όλες οι δικτατορίες, οι φασισμοί και οι ολοκληρωτισμοί, πάντα λύγιζαν, από την ανάγκη του ανθρώπου για ελευθερία και πάντα η πτώση τους ήταν εκκωφαντική, πλήρης και αδυσώπητη.
Στην ταινία «Μια Ζωή» ο σερ Νίκολας Γουίντον, εργαζόταν στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, όταν με δική του πρωτοβουλία κανόνισε να μεταφερθούν με τρένα, παιδιά εβραϊκών οικογενειών από την Τσεχία στη Βρετανία, δίνοντας μάχη με τη γραφειοκρατία, τις αντιξοότητες και την ασφυκτική πίεση του χρόνου.
Η ιστορία εκτυλίσσεται τον Δεκέμβριο του 1938, με φόντο μια Ευρώπη που κατακλύζεται από τις σκιές του ναζισμού. Ο Άντονι Χόπκινς, που υποδύεται έναν Λονδρέζο κτηματομεσίτη, ξεκινά μια αντιναζιστική αποστολή στην Πράγα. Η συνάντησή του με εβραϊκές οικογένειες που έχουν εκτοπιστεί βίαια από τη Γερμανία και την Αυστρία λόγω του ναζιστικού καθεστώτος λειτουργεί ως καταλύτης για τη μεταμόρφωση του πρωταγωνιστή. Η κρισιμότητα της κατάστασης γίνεται εμφανής, καθώς επίκειται το κλείσιμο των συνόρων της Τσεχίας, αφήνοντας αυτές τις οικογένειες αποκλεισμένες και απελπισμένες.
Νίκολας Γουίντον ήταν ένας αφανής ήρωας μέχρι το 1988, όταν η γυναίκα του ανακάλυψε έγγραφα και λίστες με τα ονόματα 669 μικρών παιδιών, που δεν οδηγήθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά έκαναν ένα ταξίδι σωτηρίας στην Αγγλία. Τότε αποκαλύφθηκε ότι αυτός ο συνηθισμένος Βρετανός χρηματιστής, είχε οργανώσει μεθοδικά την διάσωση εκατοντάδων παιδιών από την Τσεχία και την Σλοβακία λίγο πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Φρόντισε να συγκεντρωθούν χρήματα και βρήκε ανάδοχες οικογένειες ώστε τα παιδιά να είναι ασφαλή. Η πρώτη μεταφορά έγινε με αεροπλάνο από Πράγα για Λονδίνο στις 14 Μαρτίου του 1939, μία ημέρα πριν οι Γερμανοί καταλάβουν εδάφη της Τσεχίας.
Στη συνέχεια οργάνωσε άλλες επτά μεταφορές σιδηροδρομικώς για τις ακτές του Ατλαντικού και στη συνέχεια μετέφερε τα παιδιά στη Βρετανία με πλοίο δια της Μάγχης. Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Λονδίνου τα περίμεναν οι θετοί γονείς.
Συνολικά είχε κανονίσει να πραγματοποιηθούν οκτώ δρομολόγια από την Πράγα ενώ είχε φροντίσει να μεταφερθούν παιδιά και από τη Βιέννη και στη συνέχεια φρόντισε να βρει σπίτια για τα παιδιά αυτά στην πατρίδα του. Όταν δημοσιεύτηκε το κατόρθωμα του ο τύπος τον ονόμασε Βρετανό Σίντλερ και η βασίλισσα έχρισε τον Γουίντον ιππότη για την προσφορά του στην ανθρωπότητα
Στην ταινία "Μια ζωή" αναδεικνύεται η αξία ενός ιστορικά σημαντικού γεγονότος με προσοχή στη λεπτομέρεια αλλά χωρίς την απαραίτητη εμβάθυνση. Η ταινία μας μεταφέρει στην εποχή πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτυπώνοντας ικανοποιητικά στην ένταση και την αβεβαιότητα της εποχής.
-Έχετε μεγάλη πίστη στους απλούς ανθρώπους, λέει η συνεργάτης του στον ήρωα μας.
-Επειδή κι εγώ είμαι απλός άνθρωπος απαντά ο Νίκολας Γουίντον και παρακάτω μας σημαδεύει κατάσαρκα με την φράση του.
-Σώζεις μια ζωή, σώζεις τον κόσμο.
Ο Άντονι Χόπκινς αποδίδει μια ακόμη συγκλονιστική ερμηνεία, αποτυπώνοντας την ουσία ενός ανθρώπου που καθοδηγείται από την ενσυναίσθηση και τη βαθιά αίσθηση του καθήκοντος. Η απεικόνιση της εξέλιξης του Λονδρέζου κτηματομεσίτη από θεατή σε ήρωα είναι λεπτή και πειστική. Το συναισθηματικό βάθος που προσδίδει στον χαρακτήρα του επιτρέπει να συνδεθούμε με τους εσωτερικούς αγώνες και τα διλήμματα που αντιμετωπίζει ο σερ Νίκολας Γουίντον.
* η κριτική είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Νίκου Τσούκαλη, βουλευτή της Ανανεωτικής και Ανθρωποκεντρικής Αριστεράς. Είναι αφιερωμένη στην Αριστερά του Λεωνίδα, του Παπαγιαννάκη, του Νίκου, στην Αριστερά που περνάει και χάνεται.