«Ήμουνα παπαδοπαίδι,

Έμενα στο Βατοπέδι

Μα βαρέθηκα τα ίδια

Μόνο ελιές, ζοχοί κι αντίδια

Προσκυνήματα και ύμνοι-

Μου γουστάρισε μια λίμνη

Διάλεξα λοιπόν στο χάρτη,

Μια για τη δική μου πάρτη

Είπα να ναι η Βιστωνίδα

Θάμπωσα μόλις την είδα

Τι κι αν είν του δημοσίου;

Τώρα έγινε του Αγίου..

Μα σκοπό κακό δεν είχα

Γλίστρησα στο παρατρίχα

Αθωώθηκα γατάκια

Τα μαλλιά μου κοτσιδάκια

Η αλήθεια είναι μία,

Να το λέμε ως αξία

Έχουμε εμπιστοσύνη

Ζήτω η Δικαιοσύνη!»