υποστηρίζει ότι το γεγονός ότι οι νέοι συνεχίζουν τις σπουδές τους και σε μεγαλύτερη ηλικία καθώς και ότι πολλοί είναι εκείνοι που καθυστερούν να παντρευτούν και να αποκτήσουν παιδιά, έχει αλλάξει την επικρατούσα άποψη για το πότε ξεκινάει η ενήλικη ζωή.
Μάλιστα, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να αλλάξει και ορισμός της εφηβείας ώστε η νομοθεσία και οι κυβερνητικές πολιτικές να προσαρμοστούν αναλόγως.
Από ιατροβιολογική άποψη, η εφηβεία πηγάζει από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου με την έκκριση ορμόνης που ενεργοποιεί την υπόφυση και τους γεννητικούς αδένες. Αυτό συνήθως συμβαίνει, περίπου στην ηλικία των 14 ετών, αλλά η βελτίωση των δεικτών υγείας και της διατροφής συντέλεσαν στην μείωση του ηλικιακού αυτού ορόσημου στα 10 έτη, στις περισσότερες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου.
Αυτό έχει ως συνέπεια, στις βιομηχανοποιημένες χώρες, όπως η Μ. Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκά κράτη, περιλαμβανομένης της Ελλάδας, ο μέσος όρος ηλικίας της εμμηναρχής στα κορίτσια να έχει μειωθεί κατά τέσσερα έτη, τα τελευταία 159 χρόνια. Έτσι, πλέον το 50% των κοριτσιών εμφανίζουν την πρώτη εμμηνορρυσία σε ηλικία 12 ή 13 ετών.
Συνεχίζεται η σωματική ανάπτυξη
Εκτός από τα κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά, υπάρχουν λοιπόν και βιολογικές παράμετροι, που θα πρέπει να διευρυνθεί ο ορισμός της εφηβείας. Και μια εξ αυτών είναι το γεγονός ότι η σωματική ανάπτυξη συνεχίζεται. Για παράδειγμα, ο εγκέφαλος συνεχίζει να ωριμάζει και μετά τα 20 έτη, λειτουργώντας πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά. Εξάλλου, σε πολλούς ανθρώπους οι φρονιμίτες φυτρώνουν πλέον μετά τα 25 έτη.Καθυστερούν να αυτονομηθούν οι νέοι
Επιπλέον, οι νέοι σήμερα παντρεύονται και αποκτούν παιδιά σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία.
Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Μ. Βρετανίας, στην Αγγλία και την Ουαλία ο μέσος όρος της ηλικίας που ένας άνδρας παντρευόταν για πρώτη φορά το 2013 ήταν τα 32,5 χρόνια και μια γυναίκα τα 30,6, αύξηση κατά σχεδόν οκτώ χρόνια συγκριτικά με το 1973.
«Παρότι πολλά νομικά προνόμια που έχουν οι ενήλικες ξεκινούν από τα 18 έτη, η ανάληψη ευθυνών και ρόλων ενηλίκων συνήθως συμβαίνει αργότερα», σχολιάζει η Δρ Σογιερ υποστηρίζοντας ότι η αργοπορημένη απόκτηση οικογένειας και οικονομικής ανεξαρτησίας σημαίνει ότι η «ημι-αυτονομία», η οποία χαρακτηρίζει την εφηβεία, έχει επεκταθεί.
Χρειάζεται αλλαγή κοινωνικών πολιτικών
Αυτή η κοινωνική αλλαγή, σύμφωνα με την Δρ Σόγιερ, απαιτεί και μια πολιτική αλλαγή, όπως για παράδειγμα την επέκταση των κοινωνικών παροχών σε ανήλικους, η οποία θα πρέπει να επεκταθεί μέχρι την ηλικία των 25.
Ωστόσο, η Δρ Τζαν Μακβάρις, Κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, διαφωνεί με αυτή την θεωρία. «Τα μεγαλύτερα παιδιά και οι νέοι διαμορφώνονται πολύ περισσότερο από τις κοινωνικές απαιτήσεις σε σχέση με την εσωτερική βιολογική τους ανάπτυξη».
