Στην προσφυγή αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι διατάξεις του Μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων που επιφέρουν μειώσεις σε μισθούς επιδόματα και συντάξεις παραβιάζουν συνταγματικές και διεθνείς αρχές και κανόνες δικαίου που προστατεύουν την εργασία, τη ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ανθρώπινη αξία. Σύμφωνα με το περιεχόμενο της προσφυγής παραβιάζονται οι αρχές της αναλογικότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος καθώς και η συνταγματική επιταγή για ισότητα στην κατανομή των δημοσίων βαρών. Τέλος επισημαίνεται ότι είναι ανίσχυρες οι διατάξεις του Μνημονίου αφού δεν κυρώθηκαν από τα 3/5 της Βουλής.
Ανάλογο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέντευξή του κ. Νουριέλ Ρουμπίνι στη γερμανική εφημερίδα Bild όπου ζητά να μην σταματήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τη χρηματοδότηση προς την Ελλάδα με τον λακωνικό τίτλο «Ή μαζί κολυμπάμε ή μαζί βουλιάζουμε». Το τι θα συμβεί αν η Έλληνες ψηφίσουν υπέρ του Συ.ριζ.α εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσει η Ευρώπη και προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να σταματήσει η χορήγηση βοήθειας, διότι, όπως χαρακτηριστικά λέει, αν καταρρεύσει η Ελλάδα, θα ακολουθήσουν Πορτογάλοι, Ισπανοί και Ιταλοί γεγονός που σημαίνει ότι όποιος τραβήξει την «πρίζα» στους Έλληνες, θα προκαλέσει την ολική διάλυση της ευρωζώνης. Τέλος εξαπολύει σφοδρές επικρίσεις προς τη γερμανική κυβέρνηση, λέγοντας πως «αυτή η τρέλα με τη λιτότητα πρέπει να σταματήσει».
Τέλος ο Γιώργος Κατρούγκαλος, καθηγητής στο Α.Π.Θ, μας ενημερώνει σε σχετικό άρθρο του, ότι υπάρχει μια γενική αρχή δικαίου: salus populi suprema lex est. Με απλά λόγια όταν τα κράτη βαρύνονται με υποχρεώσεις έναντι των δανειστών τους, τις οποίες δεν μπορούν να εκπληρώσουν παράλληλα μ' αυτές έναντι του λαού τους, είναι υποχρεωμένα να ικανοποιήσουν κατά προτεραιότητα τις βασικές κοινωνικές ανάγκες, έστω και με βλάβη των πιστωτών. Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέρει ότι η στάση πληρωμών και γενικότερα η κατάσταση ανάγκης ως λόγος υπαναχώρησης από διεθνείς υποχρεώσεις, αναγνωρίζονται τόσο από την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου των Η.Ε όσο και από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η πρώτη έχει καταρτίσει σχέδιο σύμβασης για την Ευθύνη των Κρατών από παράνομες πράξεις, που έγινε δεκτό από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Δεκεμβρίου του 2001, χωρίς όμως ακόμη να έχει λάβει τη μορφή διεθνούς σύμβασης. Σύμφωνα με το άρθρο 25 παρ. 1 του σχεδίου, τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν κατάσταση ανάγκης ως λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνή τους υποχρέωση, εφόσον αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλισθεί ένα ζωτικό τους συμφέρον έναντι άμεσου και επικείμενου κινδύνου. Παρόμοιος εθιμικός κανόνας φαίνεται ότι έχει ήδη αναγνωριστεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Δυστυχώς τα μνημονιακά κόμματα συνεχίζουν και σήμερα την καταστροφολογία και ειδικά την τελευταία εβδομάδα επιτίθενται με άγριες διαθέσεις εναντίον του Συ.ριζ.α. ο οποίος με πείσμα αυξάνει συνεχώς την δύναμη του. Ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξη στην ομογενειακή ημερήσια εφημερίδα της Νέας Υόρκης Εθνικό Κήρυκα έκανε λόγο για πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που έχει ταυτίσει τα συμφέροντά του με την πολιτική της λιτότητας και δίνει σκληρή μάχη για να τα υπερασπιστεί. «Όσο η δυναμική της Αριστεράς μεγαλώνει, τόσο το κατεστημένο αυτό στρέφεται στην παραπληροφόρηση, στη διοχέτευση ψευδών ειδήσεων, στην καλλιέργεια του φόβου, στη ρητορική του μίσους" επισημαίνοντας ότι "η προεκλογική εκστρατεία εξελίσσεται λοιπόν σε αναμέτρηση της ελπίδας με τον φόβο.
Τελικά τι προτείνει ο Συ.ριζ.α για το μνημόνιο αναρωτήθηκε ένας φίλος ο οποίος παρακολουθεί μανιωδώς την πολιτική επικαιρότητα. Ας δούμε λοιπόν τι προτείνει ο Σύριζα: 1. καταγγελία του μνημονίου 2.επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές και 3. Σχέδιο Ανόρθωσης.
1.Καταγγελία = Καταγγελία (το μνημόνιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί και είναι καταστροφικό για τη Χώρα μας).-
2.Άμεση έναρξη διαλόγου με τους ευρωπαίους εταίρους μας ώστε να βρεθεί λύση για τα προβλήματα που μας πλήττουν άμεσα και διαπραγμάτευση αποπληρωμής των χρεών μας με βάση τις πραγματικές δυνατότητες της Ελληνικής οικονομίας υπό την ρήτρα ανάπτυξης .
3.Μείωση στο ελάχιστο δυνατό των δαπανών του κρατικού μηχανισμού εξουσίας, δημιουργώντας ένα ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα. Κατάργηση των χρυσών συμβούλων στα υπουργεία, και της φύρας στις ΔΕΚΟ. Περιουσιολόγιο για όλους. Μείωση στο μισό τους υπουργικούς μισθούς και δραστικό περιορισμό στους έμμισθους συνεργάτες και τους αστυνομικούς συνοδούς που διατίθενται σε υπουργούς και βουλευτές. Απλή αναλογική. Κατάργηση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών. Ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με κοινές μετοχές μετά δικαιώματος ψήφου στο Δημόσιο. Απλοποίηση του φορολογικού συστήματος με ισότητα στην κατανομή των δημοσίων βαρών.
Οι πολιτικές αναλύσεις των μνημονιακών κομμάτων έχουν κουράσει τους πολίτες οι οποίοι στην πλειοψηφία τους έχουν διαμορφώσει άποψη για την στάση τους μεθαύριο οπότε το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι ένα: μεθαύριο ψηφίζουμε με φοβικά σύνδρομα ή με ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον;
Υποψήφιος Βουλευτής Συ.ριζ.α Κοζάνης
Σπυρίδων Τόλιος