ένα σχετικό απόσπασμα (από το iefimerida.gr).
...Τα προκλητικά καμώματα της κοσμικής Αθήνας, ο αστακοπόλεμος, το μπάνιο με τις τρίλιτρες βότκες και η καταβολή 4.000 ευρώ για την κατοχύρωση ενός καναπέ στη συναυλία του Σάκη Ρουβά στη Μύκονο αποτελούν από σήμερα θέμα συζήτησης και στην Τουρκία καθώς ένα καυστικό δημοσίευμα της εφημρίδας Milliyet συνδέει ευθέως την οικονομική κρίση της Ελλάδας με τη μερίδα του πληθυσμού που δεν... καταλαβαίνει τίποτε καθώς δείχνει ότι η κρίση αυτή δεν την αφορά για διάφορους λόγους.

Η αποκάλυψη ξεκίνησε από δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» η οποία στο τελευταίο της φύλλο είχε αναλυτικές πληροφορίες και φωτογραφικό ρεπορτάζ από το... οργιώδες Σαββατοκύριακο στο νησί των Ανέμων.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το πρώτο επεισοδιακό event ήταν στο γνωστό μπαρ εστιατόριο Nammos σε πάρτι που είχαν διοργανώσει ο Αλκης και η Μαρία Βατοπούλου με dj τον Βασίλη Τσιλιχρήστο.

Αρχικά το κέφι και η σαμπάνια έφεραν καπνογόνα και χορούς πάνω στη μπάρα αλλά στη συνέχεια η κατάσταση ξέφυγε πλήρως. Ειδικά όταν κάποιος από τους θαμώνες πέταξε τον πρώτο αστακό στους συγκεντρωμένους. Ακολούθησε πραγματική επιδρομή στα ψυγεία του μαγαζιού και αστακοπόλεμος.

Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ξεχώρισαν ο επιχειρηματίας Τζώρτζης Κουτσολιούτσος της Folli Follie,η Ελίνα Αναγνωστοπούλου και η Χριστίνα Παπαέλληνα

Αυτή ήταν μόνον η προθέρμανση πάντως. Το κυρίως event πραγματοποιήθηκε το επόμενο βράδυ στο Καλό Λιβάδι όπου ο Σάκης Ρουβάς έδινε μία και μοναδική συναυλία, με συνολικό κόστος ή αμοιβή -ανάλογα με τις φήμες- που θα έφτανε στα 70.000 ευρώ.

Προφανώς μια τόσο μεγάλη «επένδυση» από την πλευρά των διοργανωτών ανέβασε αντίστοιχα και τις τιμές. Ο πρώτος καναπές... πίστα κόστιζε 4.000 ευρώ. Πρώτος και καλύτερος στο Solymar ήταν ο Φίλιππος Βαρβέρης, γιος του γνωστού κοσμικού ιδιοκτήτη της εταιρείας Moda Bagno, Νίκου Βαρβέρη. Το ίδιο πρώτος και.... καλύτερος ήταν και ο συνολικός του λογαριασμός
Συνολικά εκείνη τη βραδιά, σύμφωνα με το δημοσίευμα, κλείστηκαν περίπου 500 τραπέζια μόνο για φαγητό.

Εχω μία απορία: Το διάπυρο αυτό άρθρο, από ποιούς έχει γραφεί; Από κάποιο τρεμάμενο μοναχό, που στα διάκενα της ασκητικής του μοναξιάς γράφει παμφλέτια για την κοινωνική έκλυση; Απο κάποια κόρη παρθενικής αγνότητας που δεν αντέχει άλλο τις πόρνες της κοσμικότητας; Από ομάδα αριστοκρατικών σάψαλων, που από τα βάθη της αυστηρής λέσχης τους περιφρονούν την επιθετική τσοκαρία της παρακμιακής νήσου;

Μπορεί κανείς έυκολα να φανταστεί ότι μια άπειρα ευγενική μορφή υποφέρει από τον αστακοπόλεμο των γόνων, από αυτες τις παράλυτες μορφές που έχουν γεμίσει τα media με τις αντιαισθητικές τους φάτσες και ζωές.

Όμως το άρθρο αυτό γράφτηκε από μια εφημερίδα που προωθεί, εκφράζει και αναπαράγει όλα όσα υποτίθεται κατακρίνει: τους αναίσθητους πλουσίους που κατονομάζει, τα επιδεικτικά ρεζιλίκια κάθε νεόπλουτου, τις αναίδειες και τους ναρκισσσισμόυς κάθε κοκορόμυαλης (με το απαραίτητο μπαγιόκο). Γραφτηκε από έναν διευθυντή που παρουσιάζει μια «αποενοχοποιημένη» εκπομπή με βίζιτες, πιάστηκε με 5 εκατομύρια ευρώ αδήλωτα και στη Μύκονο εδράζονται όλα τα απωθημένα της ζωής που θέλει.

Σίγουρα η εφημερίδα (όπως και πολλοί άλλοι που φόρεσαν αίφνης τον τρίχινο σάκο της αυτοσυντριβής και της απλότητας) έχει οσμιστεί την αλλαγή της εποχής και προσπαθεί να θωπεύσει το μαγουλάκι της φτωχολογιάς. Η απόσταση όμως ανάμεσα σε όσα κάνει και όσα λέει είναι τόσο μεγάλη, που δεν μιλάμε πια για απλό λαικισμό. Μιλάμε για παρενδυτισμό ολκής, που και τα αξιότερα τραβεστί θα ζήλευαν.

Θα δούμε πολλά ακόμη...