μια ομάδα ανθρώπων, που βαφτίστηκαν «ρομαντικοί Αθηναίοι» αποφάσισε, την περασμένη εβδομάδα, να καταλάβει την Ακρόπολη για να θαυμάσει το φεγγάρι. Διαπληκτίστηκαν με τους αρχαιοφύλακες, έσπασαν το λουκέτο του χώρου και... μπάτε σκύλοι αλέστε κι ονόματα μην δώσετε. Οπως κάθε τέτοια «Πρωτοβουλία» («πολιτών», «κατοίκων» κ.λπ.) δεν έχει υπεύθυνους· η ευθύνη, εξάλλου, θεωρείται «ποινικοποίηση του αγώνα». Δεν έχει ούτε γραφεία ούτε καταστατικό ούτε κανόνες. Εδώ, έγινε κοτζάμ κίνημα των «Αγανακτισμένων» και ποτέ δεν μάθαμε ποιοι είχαν την πρωταρχική ιδέα και ποιοι έκαναν τα πρώτα καλέσματα για τη συγκέντρωση, θα μαθαίναμε ποιοι είναι οι «ρομαντικοί Αθηναίοι» που κατέλαβαν τον Ιερό Βράχο;

Τι κι αν το υπουργείο Πολιτισμού άνοιξε 125 αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία για να χαρούν οι πολίτες την πανσέληνο του Αυγούστου; Το δίκιο του τσαμπουκά έπρεπε να επικρατήσει της νομιμότητας. Καμιά εικοσαριά αόρατοι «ρομαντικοί» αποφάσισαν να δείξουν ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα. Και η ασφάλεια των πολιτών ή των αρχαιοτήτων, που προέταξε το υπουργείο Πολιτισμού και άνοιξε την Ακρόπολη; Σιγά μην ιδρώσει το αυτί των ανώνυμων «επαναστατών». Αν συνέβαινε κάτι, υπάρχει ο συνήθης ύποπτος. Αν τραυματιζόταν κάποιος πολίτης ή γινόταν κάποια φθορά στις αρχαιότητες -φυσικά- θα έφταιγε ο νεοφιλελευθερισμός...

Σ' αυτή τη χώρα οποιοσδήποτε μπορεί να καταπατήσει ένα δημόσιο χώρο αρκεί να δηλώσει κάποιον καλό σκοπό ή να βρει ένα καλό επίθετο. Μέχρι σήμερα το μονοπώλιο των καταπατήσεων (που λέγονται και «καταλήψεις») ήταν προνόμιο της Αριστεράς, η οποία εξ ορισμού έχει «καλό σκοπό», ό,τι κι αν κάνει. Σήμερα το μονοπώλιο αμφισβητείται. Η Χρυσή Αυγή -η οποία, σημειωτέον, μαθαίνει γρήγορα τα κόλπα της ανομίας- κατέλαβε την πλατεία Συντάγματος για να μοιράσει τρόφιμα μόνο στους γηγενείς. Επιχείρησε έφοδο για να καταλάβει το στρατόπεδο της Κορίνθου, ώστε να μην μολυνθούν τα άγια χώματα από τους μετανάστες που είναι για επαναπατρισμό.

Θα ακολουθήσουν κι άλλα· πάντα βέβαια για «καλό σκοπό». Γιατί, δηλαδή, ήταν καλύτερος ο σκοπός όσων κατασκήνωσαν πέρυσι στο Σύνταγμα, από το μοίρασμα των τροφίμων που έκαναν οι μαυροφορεμένοι; Ποιος κρίνει; Κι αν οι «καλές» προθέσεις δύο αντιτιθέμενων ομάδων έρθουν σε αντιπαράθεση (π.χ. θέλει κάποια οργάνωση να μοιράσει τρόφιμα σε μετανάστες και οι χρυσαυγίτες την ίδια μέρα και στον ίδιο χώρο θέλουν να τα μοιράσουν μόνο σε γηγενείς) πώς θα λυθεί η διαφορά; Με καδρόνια;

Ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης έγραψε ένα θαρραλέο άρθρο με τίτλο «Είμαι κατά των καταλήψεων» («Νέα» 4/9/2012). Σημειώνει: «Ο κατειλημμένος από μια ομάδα χώρος αποβάλλει αυτομάτως τον δημόσιο χαρακτήρα του, καθώς περιέρχεται στη φυσική εξουσίαση μιας μειοψηφίας που δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και δεν εγγυάται καμιά ελευθερία για κανέναν, προπάντος για τους διαφωνούντες».

Αυτό ισχύει για όλους, όποια πολιτική προβιά κι αν φορούν...

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ