Στα χέρια του επιδείκνυε και έπαιζε (περιέπαιζε μάλλον στην πράξη) δύο κορυφαίες εκδόσεις της επιχώριας βιβλιογραφίας για την τοπική ιστορία και τον νεοελληνικό διαφωτισμό, πρακτικά αντίστοιχων συνεδρίων. Ομως ήταν δανεικές, από τη Βιβλιοθήκη υποθέτω, ότι στο γραφείο του δεν τις έχει, όπως φυσικά δεν έχει και μια σειρά από άλλες εκδόσεις που σηματοδοτούν την ιστορία της πόλης, καμιά 15ρια βιβλία δηλαδή. Ιστορία για την οποία τόσον εμβριθώς περικόπτεται. Αλλά γιατί κ. Δήμαρχε δεν μας τα ζήτησες να σου τα στείλουμε να τις έχεις στο θεσμικό σου χώρο και όχι να τις δανείζεσαι, όχι ότι είναι κακό, ευτυχώς η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης (η κραυγαλέα απούσα του συνεδρίου) υπάρχει ακόμα για τους αμελείς (απλώς η λέξη ομοιοκαταληκτεί με τους «αφελείς»). Ούτως ή άλλως σ' αυτήν την πόλη τα περισσότερα με δανεικούς (κάποτε ιδανικούς, δε λέω) ανθρώπους γίνονται.