να εξασφαλίζει τα μίζερα κέρδη του δίχως να βοηθήσει πραγματικά την οικονομία της Ελλάδος. Διότι όλοι βλέπουμε ότι η ΑΟΖ αποτελεί ένα στρατηγικό άνοιγμα για μια νέα αγορά που θα προσφέρει θέσεις εργασίας σε πραγματικά μεγάλο μέγεθος και όχι μόνο για μερικούς, όπως γίνεται συνήθως. Εδώ και πάλι ο Δημήτρης Μπάτσης κάνει την εξής παρατήρηση: «Είναι μεγάλη διαφορά να ζητάς "έργα για τα έργα" από το να φτιάνεις έργα για την πραγματική ευημερία του εργαζόμενου λαού». Γιατί αυτό είναι το θέμα μας. Η ελληνική ΑΟΖ είναι για την πατρίδα μας. Οι υδρογονάνθρακες είναι για το λαό μας. Και πρέπει να κινηθούμε αποκλειστικά σε αυτό το πλαίσιο, αν θέλουμε πραγματικά ν' αλλάξουμε την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Δεν χρειαζόμαστε πασαλείμματα και μόνο μερικά οικονομικά μέτρα, τα οποία δεν προσφέρουν παρά μόνο σε τακτικό επίπεδο δίχως να υπάρχει ορίζοντας σε επιχειρησιακό επίπεδο. Η ΑΟΖ είναι εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας και γι' αυτό το λόγο είναι στρατηγική. Σε εθνικό επίπεδο, όταν δεν έχεις στρατηγική προσέγγιση δεν έχεις μέλλον και δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στις εξωτερικές πηγές. Με την ΑΟΖ, ο ελληνικός λαός αποδεσμεύεται από τα οικονομικά δεσμά. Είναι σωστό ότι έχουμε καθυστερήσει εδώ και χρόνια το θέμα της ΑΟΖ, όπως το έχει αποδείξει ο αγώνας του Θ. Καρυώτη και του Β. Μαρκεζίνη. Τώρα όμως πρέπει να περάσουμε στην έμπρακτη φάση με την υλοποίηση του οράματος της ελληνικής ΑΟΖ, ακολουθώντας τη στρατηγική της κυπριακής ΑΟΖ για την οποία έδωσε αγώνα ο Τ. Παπαδόπουλος, ο Γ. Λιλλήκας και ο Σ. Κασίνης. Στην τωρινή φάση, στην Ελλάδα, μπορούμε να θεσπίσουμε την ΑΟΖ και μάλιστα να προχωρήσουμε και στις συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ με τις χώρες που είναι θετικές μαζί μας, ειδικά αυτήν την περίοδο, όπου η Κύπρος έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι ξέρουμε όλοι πόσο σημαντική είναι η ζώνη επαφής λόγω του έργου του Η. Κονοφάγου και του Α. Φώσκολου. Έχουμε λοιπόν όλα τα εργαλεία για να αναδείξουμε και τη σκέψη του Δημήτρη Μπάτση.