αφιερωμένη στην παλιά Κοζάνη που οργανώθηκε απο τον Κώστα Στεφάνου στο Λαογραφικό Μουσείο υπό της αιγιδα της Περιφέρειας Δυτικης Μακεδονίας και του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών. Η ιδια όπως αναφέριε στην επιστολή της  έχει καταφύγει στην δικαιοσύνη και όπως όλα δείχνουν υπάρχει ηθικό και πολιτικό θέμα με την Περιφέρεια που στήριξε την Εκθεση χωρίς απότι φαίνεται να έχει εξασφαλίσει οτι δεν υπάρχει πρόβλημα με το εκθεσιακό υλικό. Η επιστολή είναι η παρακάτω:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Μόλις το Σάββατο πληροφορήθηκα ότι πραγματοποιήθηκε στο Λαογραφικό Μουσείο έκθεση φωτογραφίας του Κώστα Στεφάνου με φωτογραφίες της παλιάς Κοζάνης. Με λύπη διαπίστωσα ότι κάποιες απ' αυτές ήταν του πατέρα μου, Γεωργίου Γιάκου φωτογράφου.
Ο κ. Στεφάνου τις επιχρωμάτισε και κατόπιν τις οικειοποιήθηκε βάζοντας προκλητικά πάνω τους τ' όνομά του "Κώστας Στεφάνου" χωρίς να έχει το νόμιμο αλλά ούτε και το ηθικό δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Δεχόταν παραγγελίες και ήταν έτοιμος για την αναπαραγωγή και πώληση των φωτογραφιών σε δελεαστική τιμή όπως δήλωνε.
Ποιος αληθινός καλλιτέχνης όμως που σέβεται τον εαυτό του και την τέχνη κάνει κάτι τέτοιο; Με πόση ανευθυνότητα και επιπολαιότητα συνδιοργανώθηκε η έκθεση από το Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών και την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας...! Οι θεσμοί αυτοί που από το ρόλο τους πρέπει να προστατεύουν τον πολιτισμό, πώς επέτρεψαν να εκτεθούν στο χώρο του Μουσείου έργα των οποίων ο δημιουργός παρακάμπτεται με τόσο ανέντιμο τρόπο; Πόσο άραγε συγχωρείται η άγνοια;
Υπάρχουν δύο τρόποι για να ζει κανείς τη ζωή λέει η Άυν Ραντ σε κάποιο από τα βιβλία της: Ο ένας είναι δημιουργώντας, προσπαθώντας με το μόχθο σου να πας τον κόσμο πιο μπροστά. Ο άλλος είναι "παρασιτικά", ν' απομυζείς το έργο όσων δημιουργούν. Κάποιοι μάλλον έχουν επιλέξει το δεύτερο.
Η υπόθεση πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης.
Μαρία Γιάκου