Πόσο εκτιμάται, αλήθεια, ο αντίκτυπος ενός θέματος; Γιατί, δηλαδή, σε μια συνέντευξη τύπου, λ.χ. στην Περιφέρεια ή στον εκάστοτε Δήμο (επειδή εκεί τα Μέσα τα οποία εκπροσωπούμε τα «παίζουν» αυτά τα θέματα, ή εμείς ή ίδιοι μάθαμε να τους «κυνηγάμε» από πίσω, άσχετα με το κατά πόσο σοβαρά ή όχι είναι αυτά που θα ακούσουμε...), ψάχνουμε καρέκλες να καθίσουμε και σε μια άλλη πιο «δεύτερη», π.χ. των ατόμων με αναπηρία για τα δίκαια αιτήματά τους και για την προβολή τους, είμαστε μόλις δύο άτομα (εκ των οποίων μόλις μια δημοσιογράφος, η γράφουσα;).

Τέτοια ενημέρωση θέλουμε; Τις ευθύνες για την ενημέρωση του κοινού, ας τις αναζητήσουμε πρώτα μέσα σε εμάς τους ίδιους και ας αναρωτηθούμε αν κάνουμε ό,τι μπορούμε, με όλες μας τις δυνάμεις, για την σωστή και αντικειμενική ενημέρωση. Αν αναδεικνύουμε όλα όσα πρέπει. Λυπάμαι αλλά δεν το κάνουμε...Κανείς και καμία από εμάς που θέλουμε (λιγότερο ή περισσότερο), να πράττουμε το καθήκον της ενημέρωσης του κοινού.

Η αφορμή δόθηκε σήμερα το μεσημέρι, όταν στην αίθουσα του «Κοβεντάρειου» (τη μόνη προσβάσιμη στην πόλη της Κοζάνης προς ΑμΕΑ), δόθηκε συνέντευξη τύπου από το σύλλογο ατόμων με αναπηρία πάνω στις επικείμενες κινητοποιήσεις τους την ερχόμενη Τρίτη στα ΚΕΠΑ Κοζάνης και Καστοριάς για τα πολλά και σημαντικά προβλήματα που τους απασχολούν....

Δεν έχω, στ' αλήθεια, τι να απαντήσω στα μέλη του συλλόγου όταν διαμαρτύρονται για ευθύνες των Μέσων Ενημέρωσης (κεντρικά), ότι έχουν κάνει «καραμέλα» το θέμα των αναπήρων «μαϊμού»....Έχω μάλλον, και η απάντηση είναι μια: «Γιατί πουλάει....». Δεν θα ανοίξω τη συζήτηση για τις ευθύνες του κράτους στο ζήτημα των πιστοποιήσεων των αναπήρων, το παρακράτος και το μαγαζί που έχει στηθεί πάνω σε πλαστά πιστοποιητικά, αλλά και τις όποιες κατευθύνσεις των μέσων ενημέρωσης, θα πω μόνο το εξής: Με παρόμοιες πρακτικές ακυρώνουμε, στην πράξη, ακόμα και εμείς οι ίδιοι, στη συνείδηση του κόσμου (που είναι και το βασικότερο, κατά την ταπεινή μου άποψη...), τις όποιες προσπάθειες για δικαίωση των ατόμων με αναπηρία στη χώρα. Γιατί, όταν χλευάζεται ένα άτομο με αναπηρία στο δρόμο από περαστικούς και μη, στο ταμείο της εφορίας από τον «κακό» δημόσιο υπάλληλο, στο γραφείο του εκάστοτε δημάρχου, όταν θέλει να βγει έξω από το σπίτι του και ΔΕΝ μπορεί (και εμάς δεν μας νοιάζει), τότε φταίμε όλοι μας...

Μπράβο μας, λοιπόν, δημοσιογράφοι, άνθρωποι πάνω απ΄όλα (και μη), και εις ανώτερα....

*H Βάσω Σάφη είναι δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Πρωινός Λόγος»
 

πηγή-kozanimedia