ανηθικολόγος ποιητής. Μάλιστα δι' επισήμου αντιπροσωπείας αγόρασαν 3 τχ, της «Π» από το ΣΥΝ-βιβλιοπωλείο δια την ποιητική αυτοψία. Ο βουλευτής πανικοβλήθη ότι εβάλλετο έσωθεν και με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη του, την ποιητική. Μας ζήτησε δημόσια γραπτή διευκρίνηση ομού με τη δική του περί της συνωνυμίας. Επικαλέστηκα το απόρρητο των ποιητικών μου πηγών και το διασκέδαζα αρκούντως. Εψές ο βουλευτής στο βουλευτήριον (πως λέμε στο στιλβωτήριον) πήρε την ποιητική εκδίκηση ότι «Ηταν γενναίο παιδί» έκπαλαι αλλά άλλο αισθησιακή ποίηση κι άλλο πολιτική παραποίηση ή γελοιοποίηση. Ετσι στο κάλεσμα της ιστορίας και του αναγνώστη εκ του καταλόγου φώναξε: «Παρών» ίνα μη φανεί ως ο «Ανάξιος» το Κ. Παλαμά:
"...Κι ο ποιητής ανάξιος πια!
Κι ακόμα ανάξιος κι ο σοφός,
που δεν ανάφτουν πυρκαγιά
κι απο του λύχνου τους το φως!
Οταν αλύπητη βαριά ξεσπά
η Ανάγκη, και προστάζει,
Ανάξιος είναι όποιος διστάζει!
Ανάξιος όποιος ξάφνου ακούει
το προσκλητήρι των καιρών
να τον φυσάει ή να τον κρούει
σάλπιγκα ή τύμπανο, το ακούει,
δε λέει: Παρών..."
Διεγράφει πάραυτα από το κόμμα του, αλλά τα 'χουν αυτά οι γενναίοι...