στο δημοτικό συμβούλιο και χωρίς επίσης να αναγγελθεί στα τοπικά ΜΜΕ.
Με το έλλειμμά του να μεγενθύνεται κάθε χρόνο (όπως συνέβη και το 2011 και το 2012) και να προστίθενται και νέα βάρη στα χρέη των 50 εκατ. της απογραφής δέχεται σανίδα σωτηρίας από την κυβέρνηση με την καταβολή από το κράτος των ληξιπροθέσμων χρεών προς ιδιώτες που ανέρχονται σε 7 εκατ. Ευρώ περίπου.
΄Όμως και αυτά τα χρήματα δεν δίνονται δωρεάν από το κράτος, αλλά με επιτόκιο 5% δηλαδή υπό μια μορφή δανείου που θα στοιχίζει στον Δήμο περί της 350.000 ευρώ ετησίως.
Γι όλα αυτά ώφειλε βέβαια να ενημερώνει την τοπική κοινωνία ο Δήμαρχος και η ομάδα διοίκησης και όχι η αντιπολίτευση , αλλά ο Δήμος της Κοζάνης συνηθίζει να ενημερώνει και μάλιστα με πηχαίους τίτλους μόνον για τα ευχάριστα ! !
Η άλλη βοήθεια της κυβέρνησης προς τους υπερχρεωμένους Δήμους είναι ο συμψηφισμός των λεγόμενων «παρακρατηθέντων» - δηλαδή κρατικής επιχορήγησης προηγούμενων ετών που αποδίδονται στους Δήμους σε δόσεις - με χρέη του Δήμου μας προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Και βέβαια τόσο η ανάληψη της πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών από το Κράτος όσο και ο συμψηφισμός είναι καλές εξελίξεις , καθ όσον τουλάχιστον οι προμηθευτές , εργολάβοι κλπ. θα πληρωθούν επιτέλους και μάλιστα από το Ταμείο Παρακαταθηκών και με χρονολογική σειρά (με σειρά αρχαιότητας των χρεών).
Αλλά αυτό για το οποίο κατ επανάληψη καταγγείλαμε τους διοικούντες τον Δήμο δηλαδή την αλόγιστη υπερχρέωση με προσλήψεις κύρια στις δημοτικές επιχειρήσεις και με αλλεπάλληλα δάνεια, καθώς και πάσης φύσεως μη παραγωγικές, αλλά περισσότερο πελατειακές δαπάνες αποδεικνύεται ότι γίνεται θηλιά στον Δήμο μας , από την οποία δύσκολα θα απαλλαγεί.
Ετσι ο προϋπολογισμός που συζητείται την Πέμπτη 24/1/2013 αποτυπώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ότι οποιοδήποτε σχέδιο, οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης για τον Δήμο μας είναι αδύνατα γιατί απλά μετατρέπεται σ ένα μηχανισμό διαχείρισης των δεινών οικονομικών του, δεδομένου ότι τοκοχρεωλύσια ,μισθοδοσίες πάσης φύσεως και λειτουργικές δαπάνες απορροφούν όλο τον προϋπολογισμό του.
Από κει και πέρα τα μόνα έργα του τεχνικού προγράμματος που μπορούν να κινηθούν είναι αυτά του ΕΣΠΑ που όμως δεν γίνονται με κριτήριο την αναγκαιότητα και την χρησιμότητα, αλλά την επιλεξιμότητα, με αποτέλεσμα να διερωτάται κανείς πως είναι δυνατόν να μη υπακούουν σε ένα γενικώτερο σχεδιασμό.
Εάν ο Δήμος μας είχε θωρακιστεί οικονομικά τα χρόνια των «παχέων αγελάδων» στην αυτοδιοίκηση σήμερα θα ήταν σε θέση να αναπτύξει δράσεις στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής αναγκαίες παρά ποτέ στους συνδημότες μας, καθώς και να σχεδιάσει πρόγραμμα εξόδου από την τοπική κρίση που είναι μεγαλύτερη και ισχυρότερη άλλων περιοχών, που απλά προνόησαν ! ! !
Εάν σκεφτεί κανείς ότι οι πόροι της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν μειωθεί την τελευταία διετία κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 40% , αντιλαμβάνεται τι κακοδιαχείριση υπήρξε τα προηγούμενα χρόνια.
Ελπίζουμε ότι έστω αναγκαστικά αφού δεν το έπραξαν οικειοθελώς, ο Δήμος της Κοζάνης θα καταφέρει να μηδενίσει στο τέλος της θητείας τα χρέη του , αλλά όπως λέγαμε προεκλογικά και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε πλήρως μιας τετραετία ακόμη θα έχει χαθεί σε βάρος της τοπικής κοινωνίας και των δημοτών.
Εν κατακλείδι θεωρούμε πολύ πιο χρήσιμο να ανοίξουμε έναν δημόσιο διάλογο για το που είμαστε και που πάμε, από το να ασχολούμαστε νυχθημερόν για τις αλλαγές στους αντιδημάρχους και τους προέδρους. Απλά γιατί όποια και αν είναι τα πρόσωπα στην υπερεικοσαετή διοίκηση του Δήμου της Κοζάνης εφαρμόζεται η εξής μια ίδια πολιτική : «Πως θα διατηρήσουμε την τοπική εξουσία , έστω και σε δύσκολους καιρούς » .