της έλλειψης Κοιμητηρίων που αντιμετωπίζουν από την μετεγκατάστασή τους και μετά οι κάτοικοι του. Το θέμα αγγίζει και απασχολεί έντονα το Πρωτοχώρι καθώς εδώ και αρκετά χρόνια υποβόσκει μια κρίση σε επίπεδο Τοπικών Συμβουλίων που έχει τις ρίζες της στις εμμονές ενός υποσυνόλου της κοινωνίας του Κλείτου. Όπως ξεκάθαρα δήλωσαν στόχο έχουν να πετύχουν την χωροθέτηση των νέων Κοιμητηρίων τους, με καθαρά υποκειμενικά κριτήρια, σε μια περιοχή που επέλεξαν οι ίδιοι, μέσα σε μια έκταση που ανήκει στα διοικητικά όρια της Τοπικής Κοινότητας Πρωτοχωρίου. Επειδή στη συγκεκριμένη εκπομπή ειπώθηκαν και ακούστηκαν μισές αλήθειες, που αδικούν κατάφωρα το Πρωτοχώρι θα πρέπει πρώτα απ' όλα να υπάρξει μια ακριβής περιγραφή της πραγματικότητας.
Ο Οικισμός του Νέου Κλείτου είναι χτισμένος στο υπ' αριθμ. 363 Χερσολίβαδο της Διανομής που έκανε η Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων το 1926 στο Νομό Κοζάνης. Το συγκεκριμένο Χερσολίβαδο έχει έκταση 2.154 στρέμματα, ενώ ο Οικισμός καταλαμβάνει περίπου 1000 στρέμματα. Ο Νέος Κλείτος ως Οικισμός που προήλθε από μετεγκατάσταση δεν έχει ούτε Χέρσα, ούτε Αγρόκτημα, δηλαδή αγροτεμάχια. Τα διοικητικά του όρια περιορίζονται στην ρυμοτομημένη περιοχή, δηλαδή στα όρια του Οικισμού.
Σε ότι αφορά το Χερσολίβαδο πάνω στο οποίο είναι κτισμένος, αυτό εμπίπτει στα διοικητικά όρια της Κοινότητας Πρωτοχωρίου, σύμφωνα με τον αντίστοιχο Κτηματολογικό Πίνακα του Πρωτοχωρίου όπως αναμορφώθηκε το 1960 με το Νομοθετικό Διάταγμα 3958 του 1959.
Μέσα στον συγκεκριμένο Κτηματολογικό Πίνακα η έκταση αυτή εμφανίζεται ως αμφισβητούμενο Χερσολίβαδο μεταξύ των Κοινοτήτων Πρωτοχωρίου και Αργίλου. Εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν υφίσταται καμία αμφισβήτηση από την μεριά του Αργίλου αφού εδώ και 90 χρόνια κάνουμε κατ' αποκλειστικότητα χρήση, για δύο λόγους:
1ον. Δεν εμφανίζεται ως καταχωρημένη έκταση σε κανένα σημείο του Κτηματολογικού Πίνακα Αργίλου, ούτε στους Κτηματολογικούς Χάρτες του και
2ον Το Πρωτοχώρι την διαχειρίζονταν ως νομέας και κάτοχος από το 1922 και αυτό αποδεικνύεται από την μακρόχρονη παραχώρηση δικαιωμάτων βοσκής από την Κοινότητα Πρωτοχωρίου, η οποία συνεχίζεται ανελλιπώς μέχρι και σήμερα. Σημειωτέον ότι το Πρωτοχώρι όπως αποδεικνύεται και από τα στοιχεία που τηρούνται στον ΟΠΕΚΕΠΕ, έχει πλήρως καλυμμένη με δικαιώματα βοσκής, όλη την έκταση των Χέρσων που διαθέτει.
Σε ότι αφορά την ουσία του ζητήματος, δηλαδή το ιδιοκτησιακό, οι εκτάσεις των Χέρσων είναι δημόσιες εποικιστικές εκτάσεις, δηλαδή ανήκουν στο Δημόσιο και τις διαχειρίζονται οι Δήμοι με τη σύμφωνη γνώμη των Κοινοτήτων εντός των οποίων εμπίπτουν. Συγκεκριμένα εάν πρόκειται για πραγματικές χερσολιβαδικές εκτάσεις ανήκουν στο Υπουργείο Γεωργίας ή Οικονομίας και για όσες έμειναν ανεκμετάλλευτες για πολλά χρόνια με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε δάση πέρασαν ή περνάνε στην διαχείριση των κατά τόπους Δασικών Υπηρεσιών (Δασαρχεία).
Γεωλογικά η έκταση βρίσκεται πάνω σε ασβεστόλιθο και ένα σύνολο υδρευτικών έργων κυρίως του Πρωτοχωρίου και εν μέρει του Αργίλου είναι συγκεντρωμένα μέσα στο χώρο αυτό.
Το Πρωτοχώρι εκμεταλλεύεται υδρευτικά και αρδευτικά την πηγή του «Κένεβλικ» κατά το 75% περίπου της παροχής της. Πρόκειται για μια πηγή με μεγάλη για τα δεδομένα της περιοχής απόδοση. Το ΙΓΜΕ την καταγράφει ως πηγή που αποδίδει 70 έως 80 χιλιάδες κυβικά το χρόνο. Εμείς γνωρίζουμε ότι τις υδρολογικά καλές χρονιές ξεπερνά τα 100 χιλιάδες κυβικά μέτρα νερού.
Σήμερα ο Άργιλος με τις γεωτρήσεις που έχουν γίνει έχει απεξαρτηθεί υδρευτικά από τις πηγές. Το Πρωτοχώρι όμως συνεχίζει να υδρεύεται εν μέρει από τη συγκεκριμένη πηγή ενώ το υπόλοιπο νερό το κάνει χρήση για να αρδεύει τους κήπους εντός του Οικισμού και ορισμένα αρδευόμενα χωράφια του Αγροκτήματος του.
Η εξάρτηση του Πρωτοχωρίου από τα νερά αυτά είναι στην κυριολεξία τεράστια και το μεγαλύτερο μέρος από τα τεχνικά έργα που πραγματοποιεί ο Δήμος στο Πρωτοχώρι, με πρωτοβουλία του Τοπικού Συμβουλίου, αφορούν τη διευθέτηση τους.
Με την αυθαίρετη επιλογή χώρου για Κοιμητήρια που έγινε από τον Κλείτο, δημιουργήθηκε ένα μείζον ζήτημα στην κοινωνία του Πρωτοχωρίου. Οι κάτοικοι του θορυβήθηκαν γιατί τα Κοιμητήρια που επιθυμεί να δημιουργήσει ο Κλείτος βρίσκονται εντός των διοικητικών ορίων της Τοπικής μας Κοινότητας, ανάντη της πηγής και σε απόσταση 1500 μέτρα περίπου. Οι κλίσεις του εδάφους οδηγούν την απορροή των όμβριων κατευθείαν στην πηγή. Εκτός αυτού η κύρια υδρευτική γεώτρηση του Πρωτοχωρίου στην περιοχή Αγίου Κων/νου, που λειτουργεί συμπληρωματικά με την πηγή, βρίσκεται και αυτή πάνω στον ίδιο ασβεστόλιθο που είναι κτισμένος ο Κλείτος. Στην κυριολεξία πρόκειται για έναν υδροφορέα. Επειδή μάλιστα πρόκειται για μια περιορισμένη ασβεστολιθική έκταση μεταξύ Πρωτοχωρίου και Κλείτου, εκεί βρίσκονται στο σύνολό τους όλα τα έργα υδάτινων πόρων που έχουν γίνει στο παρελθόν για το Πρωτοχώρι. Συγκεκριμένα μια ακόμη αρδευτική γεώτρηση με 50 κυβικά την ώρα και μια ερευνητική η οποία έδειξε ότι υπάρχει νερό της τάξης των 35 κυβικών την ώρα.
Το Πρωτοχώρι είναι λογικό να αντιδρά σθεναρά στην λύση της δημιουργίας Κοιμητηρίων πάνω στον ασβεστόλιθο, την ώρα που όλες του οι υποδομές για την άντληση του υδάτινου δυναμικού της περιοχής βρίσκονται σε μια ακτίνα 1500 μέτρων από το σημείο που αυθαίρετα επέλεξαν κάποιοι από τους κατοίκους του Κλείτου και όλες είναι κατάντη αυτού.
Τα ερωτήματα επομένως που προκύπτουν είναι πολλά:
Γιατί κάποιοι από τους κατοίκους του Κλείτου αδιαφορούν πλήρως για τα νερά του Πρωτοχωρίου;
Γνωρίζουν ότι οι πρώτοι πρόσφυγες πρόγονοί μας που ήρθαν στην περιοχή και επέλεξαν την περιοχή, έλαβαν τον μικρότερο κλήρο που αποδόθηκε σε προσφυγικές οικογένειες εξαιτίας της ύπαρξης άφθονου νερού;
Γνωρίζουν ότι ο κίνδυνος καταστροφής του υδροφόρου ορίζοντα, την ώρα που αυτοί υδρεύονται με νερό που έρχεται από την Κοζάνη, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα είναι πολύ υψηλός;
Γνωρίζουν ότι οι επικλήσεις στις μελέτες ιδιωτών γεωλόγων που επέλεξαν μόνοι τους και κάνουν αναφορά σε στεγανοποίηση τάφων, αποτελούν μια διαδικασία με τεράστιο κόστος το οποίο θα επωμιστούν όλοι οι καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος, εξαιτίας της χρηματοδότησης των Κοιμητηρίων από την Δ.Ε.Η.;
Σκέφτηκαν ποτέ πως μελλοντικές επεκτάσεις των Κοιμητηρίων ή νέες προσθήκες εξαιτίας επερχόμενων μετεγκαταστάσεων, το πιθανότερο είναι να προσκολληθούν στην ήδη υφιστάμενη και να μην τηρήσουν κανένα από τους όρους της πανάκριβης αρχικής κατασκευής αν και εφόσον αυτοί τηρηθούν;
Αντιλαμβάνονται ότι με τη στάση τους βάζουν σε ενδεχόμενο κίνδυνο την δημόσια υγεία, την παραγωγική διαδικασία, την οικιακή οικονομία και εν τέλει θα απαξιώσουν ολοκληρωτικά την ατομική και δημόσια περιουσία του Πρωτοχωρίου;
Γιατί ξεχνούν τόσο εύκολα την προσφορά του Πρωτοχωρίου στην δημιουργία του Νέου Κλείτου;
Δεν θυμούνται τη σύμφωνη γνώμη του πρώην Κοινοτικού Συμβουλίου Πρωτοχωρίου, προς το Υπουργείο Γεωργίας για την ολοκλήρωση της μετεγκατάσταση τους;
Ξεχνούν ότι υπομένουμε στωικά όλες τις καταστροφές που επήλθαν στους όμορους αγροτικούς δρόμους μας με τον Οικισμό τους, κατά την διαδικασία της διαμόρφωσής του;
Ξεχνούν ότι επιτρέπουμε τέσσερα χρόνια τώρα να διαθέτουν τα λύματα του Οικισμού τους ελεύθερα, στα ρέματα του Αγροκτήματός μας;
Δεν αναλογίζονται πως η Τεχνική Μελέτη της ασφαλτόστρωσης του Οικισμού τους, δεν περιλαμβάνει πρόβλεψη για την διάθεση των ομβρίων, τα οποία θα καταποντίσουν το Αγρόκτημα Πρωτοχωρίου και ότι μόνοι μας καταβάλλουμε προσπάθειες να δώσουμε μια λύση τη στιγμή που θα μπορούσαμε να σταματήσουμε νομικά το έργο;
Αν τελικά όλα αυτά δεν είναι αρκετά ας σκεφτούν τουλάχιστον ότι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, η πρόκληση των 12,5 εκατομμυρίων ευρώ για τον Οικισμό του Νέου Κλείτου, που διατίθενται από προγράμματα που κάνει χρήση ο Δήμος Κοζάνης, είναι βέβαιο ότι αποβαίνει σε βάρος όλων των υπόλοιπων Τοπικών και Δημοτικών Κοινοτήτων.
Δεν αντιδράσαμε ποτέ και δεν φέραμε αντιρρήσεις γιατί τα δικαιούνται και πρέπει να γίνουν τα έργα. Περισσότερο και πάνω απ' όλα γιατί και εμείς είμαστε ένας προσφυγικός Οικισμός που κουβαλάει μνήμες και βιώματα της προσφυγιάς των προγόνων μας, που σημάδεψαν βαθιά τις ψυχές μας. Δεν θέλουμε να αισθανθούν για δεύτερη φορά πρόσφυγες οι κάτοικοι του Νέου Κλείτου. Είμαστε όμως ταυτόχρονα και μια συγκροτημένη και πειθαρχημένη κοινωνία με ιστορία, παράδοση, προσφορά και συμπεριφορές για τις οποίες παραμένουμε πολύ υπερήφανοι. Έχουμε υποχρέωση στις γενιές που πέρασαν και στις γενιές που έρχονται να αυτοπροστατευθούμε.
Και όταν ο κίνδυνος έχει τέτοιο μέγεθος θα το κάνουμε με κάθε μέσο._