Υπήρξε συμπλοκή κατά τη σύλληψη, οι δράστες ήταν οπλισμένοι και κρατούσαν έναν πολίτη όμηρο, τα σημάδια στα πρόσωπα των συλληφθέντων ήταν από τη συμπλοκή και όχι από κακομεταχείριση. Αυτή περίπου ήταν η εξήγηση της αστυνομίας για τις φωτογραφίες που έδωσε στη δημοσιότητα και οι οποίες έδειχναν τα πρόσωπα των συλληφθέντων με εμφανή σημάδια κακοποίησης.Κατ' αρχάς είναι θετικό ότι η αστυνομία αισθάνθηκε την ανάγκη να δικαιολογηθεί. Σημαίνει ότι τουλάχιστον αναγνωρίζει στα λόγια τη γενική αρχή ότι ποτέ δεν δικαιολογείται η κακοποίηση συλληφθέντος. Είναι επίσης θετικό ότι διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση για τη διαπίστωση της αλήθειας από τις δικαστικές αρχές και ότι ο αρμόδιος υπουργός, στα λόγια και αυτός, αναγνώρισε την ίδια αρχή.
Πρέπει, όμως, να λεχθεί ότι, ακόμη κι αν θεωρηθεί απολύτως ακριβής η εκδοχή της αστυνομίας, αν δηλαδή μετά τη σύλληψη οι αστυνομικοί δεν άγγιξαν ούτε τρίχα των συλληφθέντων, και πάλι υπάρχει σοβαρό θέμα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό ανακύπτει από τη δημοσίευση των φωτογραφιών ανθρώπων με παραμορφωμένα και πρησμένα πρόσωπα. Δηλαδή ανθρώπων που υποφέρουν, βρίσκονται σε ευάλωτη θέση, σε μια κατάσταση που ούτε αυτοί θέλουν να εκθέτουν δημόσια ούτε εμείς (πρέπει να) θέλουμε να βλέπουμε. Πόση άραγε φρίκη επιτρέπεται στο κράτος να επιδεικνύει δημόσια; Το ερώτημα γίνεται περισσότερο εμφατικό αν σκεφθεί κανείς ότι διέθεταν άλλες φωτογραφίες των συλληφθέντων.
Η δικαιολογία της αστυνομίας δεν είναι πειστική. Τα περί συμπλοκής προβλήθηκαν εκ των υστέρων όταν ξέσπασε η κριτική και όχι όταν δημοσιοποίησαν τις φωτογραφίες. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για το γεγονός ότι έδειξαν ανθρώπους σε κατάσταση οδύνης.
Οι πιο κυνικοί θα πουν «μην είστε αφελείς, η αστυνομία ήθελε απλώς να επιδείξει πυγμή». Σε μια δημοκρατία δεν είναι αυτός ο ρόλος της αστυνομίας. Όχι μόνον πυγμή δεν μπορεί να επιδεικνύει, αλλά ούτε κάποια γενική εξουσία άσκησης βίας έχει. Την ασκεί σαν νόμιμη άμυνα όταν υπάρχει θέμα συμμόρφωσης με τους νόμους και μόνον μέσα στο πλαίσιο που αυτή επιβάλει.
Με δεδομένο ότι οι κατηγορούμενοι ήταν οπλισμένοι και άσκησαν βία μερικοί θεωρούν ότι δεν αξίζει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά τους. Τα δικαιώματά τους, όμως, είναι ισχυρά ανεξαρτήτως του αν είναι υποκριτικό να τα επικαλούνται οι ίδιοι που ασκούν βία και την αποδέχονται ως κανόνα. Στην πραγματικότητα, η απαίτηση να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματά τους είναι σημαντική για μας, για όσους καταδικάζουμε τη βία. Ακριβώς εδώ βρίσκεται το δικό μας ηθικό δικαίωμα να απαιτούμε να μην ασκεί βία η αστυνομία.
