Μέρες που είναι μου ήρθε κατά νουν μια σκωπτική παραλλαγή παιδικού άσματος.
«Στο λιβάδι της άγνοιάς του ξεχασμένος
ένας πρόεδρος βοσκούσε ο καημένος».
Δε λέω, αυτός ως πρόεδρος, είναι κατά τεκμήριον ο σημαντικότερος πνευματικός άνθρωπος του Λεκανοπεδίου και βάλε, αφού ο παρόμοια εμβριθείς κ. Δήμαρχος τον όρισε πρόεδρο σ΄ αυτό τον ιστορικό θεσμό των γραμμάτων, αλλά πριν ξεκινήσει το έργο αυτό ας περάσει μια βόλτα από το ΣΥΝ- Βιβλιοπωλείο να δει πως είναι τα βιβλία και ιδίως πως εκδίδονται αυτά. Και να μη λοξοδρομεί αυτού! Το πρόσφατο βιβλίο που ενέταξε στο θεσμό του, εκτυπωτικά κι αισθητικά είναι για ποδοπάτημα! Προσοχή, δεν αναφέρομαι στο περιεχόμενο και τη συγγραφέα του αλλά για την εμφάνισή του που προσβάλει ακόμα και αυτήν την αισθητική της Κβντρ. Βιβλιοθήκης, πολύ δε περισσότερο τις σπουδαίες εκδόσεις της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης τις οποίες, λέει, θέλει να συνεχίσει (όχι δεν θα επαναλάβω ξανά δίστιχον).