Σαράντα εκατομμύρια, πενήντα εκατομμύρια …Αριθμοί τρομακτικοί που μας φαίνονται σχεδόν απίστευτοι και ακατανόητοι. Ας δώσουμε μερικά παραδείγματα. Αρχίζει στο σχολείο η ώρα της γεωγραφίας: πριν η ώρα τελειώσει 12.000 άτομα θα έχουν πεθάνει. Σε πέντε λεπτά τρώμε με ευχαρίστηση ένα ωραίο παγωτό: στο ίδιο χρονικό διάστημα πεθαίνουν από την πείνα και από συναφείς αρρώστιες 1000 άτομα. Ένα λεπτό, ένα λεπτό μόνο. Τι είναι ένα μικρό λεπτό στη ζωή του ανθρώπου, στην ιστορία του πολιτισμού; Σήμερα είναι αρκετός χρόνος για να πεθάνουν μέσα σε απελπισία 200 ανθρώπινες υπάρξεις, νεογέννητα που δεν θα γνωρίσουν ποτέ τα παιδικά παιχνίδια, παιδιά που δεν θα γίνουν ποτέ μεγάλοι, νέοι που δεν θα γίνουν ποτέ γέροι…Σπάνια κατορθώνει κανείς να γίνει γέρος σε πολλά μέρη του κόσμου που μαστίζονται από την πείνα. Από την πείνα: στον 21αιώνα πάνω σε έναν πλανήτη όπου ετοιμάζονται να εξερευνήσουν και να κατακτήσουν ίσως ολόκληρο το σύμπαν!

Ο τρόμος και ο πανικός που μας πιάνει βλέποντας αυτά τα νούμερα ενώ πίσω από κάθε νούμερο υπάρχουν άτομα με σάρκα και οστά αλλά και πόνο, μας οδηγεί πριν από κάθε συζήτηση σε ένα συμπέρασμα: ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο και δραματικότερο πρόβλημα που η ένδοξη ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα.  

 

Απόσπασμα από την εγκυκλοπαίδεια «γνωρίζω»  

 

Υ.Γ. - Εμείς γνωρίζουμε;

Στέλιος Φούντογλου