Εχει να ορίσει και όλα τα αδιαμφισβήτητα για τη λειτουργία μιας δημοκρατικής Πολιτείας. Αν, για παράδειγμα, οι αστυνομικοί έχουν και υποχρεώσεις, όπως π.χ. να ασκούν τα καθήκοντά τους μέσα στο πλαίσιο της λογικής και των νόμων.Αφορμή για τα παραπάνω αποτέλεσε η ανακοίνωση της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής (ΕΑΣΥΑ), με την οποία τίθενται μερικά ερωτήματα ύστερα από διαμάχη με φωτορεπόρτερ για την κάλυψη μια διαδήλωσης: «1) Αλήθεια, ποιος έχει δώσει το δικαίωμα στον οποιοδήποτε φωτορεπόρτερ να φωτογραφίζει και να δημοσιοποιεί όπου και όποτε θέλει πρόσωπα χωρίς την άδειά τους; 2) Από πότε ισχύει ότι οι φωτορεπόρτερ δεν υποχρεούνται να υπόκεινται σε αστυνομικό έλεγχο; Μήπως τους εξαιρεί ο νόμος; Μήπως διαφέρουν σε κάτι από τους υπόλοιπους Ελληνες πολίτες; 3) Είναι προφανές ότι αστυνομικό έλεγχο κάνουν σύμφωνα με τον νόμο οι αστυνομικοί και όχι οι φωτορεπόρτερ, άρα αστόχησαν στο να ζητήσουν τα στοιχεία του επικεφαλής της διμοιρίας».
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι προφανής: η κοινή λογική δίνει το δικαίωμα σε οποιονδήποτε πολίτη (ακόμη κι αν δεν είναι φωτορεπόρτερ) να φωτογραφίζει οτιδήποτε συμβαίνει στον δημόσιο χώρο και να το δημοσιοποιεί. Αν χρειαζόταν προηγούμενη άδεια, δεν θα υπήρχαν καθόλου φωτογραφίες, ούτε καν της πλατείας Συντάγματος. Ο φωτογράφος θα έπρεπε να ζητήσει την άδεια και του εύζωνα φρουρού, κι αυτός -αμίλητος ων- δεν θα μπορούσε να τη δώσει. Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι επίσης σαφής. Κανείς Ελληνας πολίτης δεν μπορεί να αρνηθεί τον έλεγχο του αστυνομικού οργάνου, ακόμη κι αν είναι φωτορεπόρτερ. Δεν εξαιρούνται από τον νόμο, αλλά ο ίδιος νόμος προβλέπει ότι έλεγχος γίνεται σε πολίτη αν αυτός είναι ύποπτος για κάποιο αδίκημα. Οι φωτορεπόρτερ κατά κανόνα δεν είναι ύποπτοι και αν δεν συντρέχουν άλλοι πολύ ειδικοί λόγοι (π.χ. να δουν κάποιο μπουκάλι μολότοφ στο σακίδιό τους), ο έλεγχος είναι υπέρβαση εξουσίας που πρέπει να καταγγελθεί και να παταχθεί από τα αρμόδια όργανα.
Εκ των παραπάνω συνάγεται και η απάντηση στο τρίτο ερώτημα. Για να ελεγχθεί ένα αστυνομικό όργανο αν παρέβη τους κανονισμούς και τον νόμο, πρέπει οι πολίτες να γνωρίζουν τα στοιχεία του. Σε μια δημοκρατική Πολιτεία, όλοι ελέγχονται και ειδικά οι δημόσιοι υπάλληλοι, διότι είναι εντολοδόχοι των φορολογουμένων για να κάνουν μια δουλειά μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια που προβλέπει ο νόμος. Εκτός αυτού, η παράλειψη ελέγχου, ακόμη και παράλογων καταγγελιών, ρίχνει νερό στον μύλο των προκατειλημμένων της Μεταπολίτευσης που θέλουν τον αστυνομικό εχθρό της κοινωνίας.
Είναι ζωτική ανάγκη για τη χώρα να γίνουν κτήμα όλων μας τα αυτονόητα της Δημοκρατίας. Η δαιμονοποίηση της αστυνομίας πλήττει την κοινωνία, αφού υπονομεύει το αγαθό της ασφάλειας. Από την άλλη, η αστυνομία δεν μπορεί να λειτουργήσει έχοντας απέναντι την κοινωνία. Ναι, είναι δύσκολη η δουλειά του αστυνομικού στο καμίνι μιας διαδήλωσης. Μακροχρόνια όμως θα γίνει απείρως πιο εύκολη αν η αστυνομία διδάξει λόγω και έργω τη νομιμότητα και τη λογική.
ΠΗΓΗ:Καθημερινη
