κάποιες σκέψεις μου, με την ελπίδα ότι μπορεί και να αποτελέσουν αντικείμενο προβληματισμού και ποιος ξέρει και αποφάσεων του οργάνου. Το πανταχόθεν βαλλόμενο Συνδικαλιστικό Κίνημα είχε ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση του εργατικού αλλά και του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και αυτό πρέπει να ανατραπεί.
- Πρώτη διορθωτική πράξη είναι η εκ βάθρων αναδιάρθρωση της παραταξιακής φιλοσοφίας & δομής, με βαθιές τομές, για να βρεθούμε ένα βήμα μπροστά από τους οπισθοδρομικούς και φοβικούς πολιτικούς μας. Προκαθορισμένες θητείες (το ανώτερο τρείς) σε κάθε όργανο, μικρότερα και ευέλικτα όργανα διοίκησης, οικονομική αυτοδυναμία με ελαχιστοποίηση των κονδυλίων λειτουργίας, περιφερειακά αντί για νομαρχιακά όργανα. Μηχανοργάνωση και online σύνδεση όλων των οργάνων, ενημερωμένα μητρώα φυσικών μελών σε κάθε πρωτοβάθμια ΔΑΚΕ με προσωπική σύνδεση ηλεκτρονική - τηλεφωνική για άμεση επικοινωνία με τον καθένα. Οι απόμαχοι της εργασίας αποτελούν ήδη ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας μας. Είναι απαραίτητο να επανεντάξουμε τους συνταξιούχους στην παραταξιακή μας δομή και να τους ξανακάνουμε ‘’ενεργούς & μάχιμους’’. Τα ανεξάρτητα τους εκλεγμένα όργανα, θα μπορούσαν να έχουν μια κανονιστική συμμετοχή στα αντίστοιχα κεντρικά της παράταξης (δευτεροβάθμια & τριτοβάθμια) με συγκεκριμένα (μη αναλογικά) ποσοστά και διακριτούς ρόλους. Η συμπόρευση είναι αναγκαία. Η αναζήτηση μια δομικής ή άλλης σχέσης με την κοινωνία των ΑΝΕΡΓΩΝ πρέπει να είναι στα πρώτα ζητούμενα.
- Βασικό μέλημα της παράταξης είναι να απεγκλωβισθούν από το ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων, να επανέλθουν οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, χωρίς τον κρατικό εναγκαλισμό, για τη σύναψη Ελεύθερων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας παντού και να αποκατασταθεί η εύρυθμη λειτουργία του Ο.ΜΕ.Δ.
- Τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, η απώλεια εσόδων από μειωμένους μισθούς, η εκτίναξη της ανεργίας και η ανατροπή της σχέσης ασφαλισμένων προς συνταξιούχους που αδιάλειπτα επιδεινώνεται, είναι ίσως ο σοβαρότερος κίνδυνος για τις επερχόμενες γενεές. Είναι αδήριτη ανάγκη να στηρίξει η ΔΑΚΕ τη δημιουργία ενός ειδικού ταμείου για την χρηματοδότηση των κλάδων σύνταξης των ασφαλιστικών μας ταμείων, σε βάθος χρόνου. Η χρηματοδότησή του να γίνει από τις εταιρείες αποκρατικοποιημένων επιχειρήσεων, από μέρος της αξίας πρώτης ύλης που το κράτος εκχωρεί για βιομηχανικές κλπ δραστηριότητες, καθώς και κυρίως από τις εταιρείες που θα πραγματοποιήσουν την έρευνα και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.
- Ο πολιτικός μας φορέας πρέπει επιτέλους να μας υπολογίζει σύμφωνα με την πραγματική δύναμη των αριθμών. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες (όχι καρχαρίες), οι αγρότες και οι άνεργοι, οι μισθοσυντήρητοι συνταξιούχοι κλπ αποτελούν το 98% των ψηφοφόρων και πρέπει να λειτουργήσουν ομαδικά και ταξικά ( ο κουμμουνιστικός κίνδυνος εξέλειπε) για να προασπίσουν τα ελάχιστα που τους απέμειναν. Η πολυδιαφημισμένη πολυσυλλεκτικότητα των κομμάτων, χωρίς την αναλογικότητα, συσσώρευσε πάμπολλα δεινά παντού, δίνοντας την δυνατότητα στις ισχνές μειοψηφίες να πράττουν ανεξέλικτα και σχεδόν πάντα σύμφωνα με τα συμφέροντα των ολίγων που εκπροσωπούν.
- Η επανίδρυση της μεσαίας τάξης, μαζί με τις άλλες βασικές της αρχές, πρέπει να αποτελεί τον στρατηγικό στόχο της ΔΑΚΕ. Ο νεωτερισμός, η καινοτομία και γενικά ο αέρας της αλλαγής είναι <<μεταδοτική νόσος>>. Ο εκσυγχρονισμός της ΔΑΚΕ θα συμπαρασύρει και τις άλλες παρατάξεις, θα μικρύνει τις μεταξύ τους αποστάσεις, θα δώσει νέα πνοή στα βαρέως ασθενούντα συνδικάτα, θα δυναμώσει το κίνημα. Και ίσως να ωθήσει και το πολιτικό προσωπικό στην ανατροπή και επικαιροποίηση βασικών κανόνων σκέψης, δομής και λειτουργίας, για νέους σύγχρονους πολιτικούς σχηματισμούς που θα κυβερνούν τη χώρα χωρίς επιτροπεία.
Εν όψει του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, θεωρώ ευκαιρία την επιτυχημένη επανάληψη της στήριξης παραταξιακής πρότασης ‘’μανιφέστου’’ , για να γίνει απόφαση του συνέδριου , σε συνεργασία με άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως με επιτυχία στο παρελθόν σε συνέδρια της ΝΔ πράξαμε.
Θέλω να πιστεύω ότι οι σκέψεις μου έχουν την ηθική νομιμοποίησή σας και είναι καλοδεχούμενες. Σας εύχομαι ολόψυχα μέσα από έναν γόνιμο διάλογο, το 7ο Συνέδριο της ΔΑΚΕ να πάρει χρήσιμες αποφάσεις.
ΥΓ: Είναι τιμή και χρέος στο ψήφισμά σας να απαιτήσετε και την επαναφορά του προνοιακού επιδόματος που περικόπηκε κατά 100% μαζί με την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη από τους παλιννοστούντες Έλληνες Ποντίους & Βορειοηπειρώτες άνω των 65 ετών. Η κατάστασή τους είναι τραγική !!! Από υπερβάλλοντα υπουργικό ζήλο ο κ Βρούτσης έκοψε τα διπλά από τους άπορους ηλικιωμένους με αποτέλεσμα να εξοικονομηθούν περίπου 120 εκ € αντί για τα 60 εκ € στον ετήσιο (2013) προϋπολογισμό. Οι <<νεκροθάφτες>> των εργατικών δικαιωμάτων Υπ. Εργασίας & Κ.Α. Κουτρουμάνης και Βρούτσης που διδάχθηκαν την Ελληνική ιστορία από την κ Ρεπούση, έχουν διαγραφεί από τα μητρώα συνείδησης εργαζόμενων και συνταξιούχων, <<κοσμούν>> όμως ακόμα ως πρώην συνδικαλιστές τα αντίστοιχα μητρώα μελών …..
