άνθρωποι σκυφτοί, σιωπηλοί, χαμένοι. Άνθρωποι ζωντανοί, χαμογελαστοί, φλύαροι και ξέγνοιαστοι. Δουλειά, ψευτοδουλειά, αγγαρεία, υποχρεώσεις πάει η ουσία. Περπατάς για να ξεχνάς αυτά που αβίαστα θυμάσαι, ο νους φορτωμένος σκέψεις, ιδέες, πρόσωπα και το σενάριο γεμάτο με ηθικά διλήμματα. Ταινία ασπρόμαυρη άλλης εποχής και εκεί που το νουάρ φιλμ της ζωής σου συνοδεύεται από το κατάλληλο σάουντρακ που αρμόζει σε τέτοιου είδους προβολές, περνά ένα αυτοκίνητο με εκκωφαντικό τραγούδι εξάτμισης και το φιλμ σου γίνεται έγχρωμο και έρχεται μια μυρωδιά άοσμη σαν και αυτή που έχει το πλυμένο γαρύφαλλο.
Αυτή η εναλλαγή σε τσιτώνει, σε κάνει να νιώθεις ζωντανός, σε προσγειώνει σε τούτο τον κόσμο τον πραγματικό με τα κορναρίσματα, τις βρισιές, το θυμό, το κόκκινο φανάρι του. Καλός είναι και αυτός, έχει την ιδιαιτερότητα του και αν δεν σ'αρέσει παίζει και άλλο εργάκι παρακάτω σε σινεμά θερινό με πασατέμπο που βρίσκει τέμπο. Τσικ-τσακ και η ζωή unplugged σε γυρίζει πάλι στο ασπρόμαυρο της, στο πιο διαχρονικό και ασφαλές χρώμα, το χιλιοφορεμένο που όσο μισείς τόσο λατρεύεις. Κρυμμένη σε μπουάτ, σε πίστες με στρας, σε κακόφημα και must με ήχους μελωδικούς και παράφωνους. Τι σημασία έχει; Παντού την ψάχνεις άλλα δεν την βρίσκεις γιατί μισεί τα στημένα σκηνικά και τους δήθεν που έχουν κάνει πρόβες στον καθρέφτη τους πριν την δουν.... Επαφή.
Κάνει σπάνιες εμφανίσεις λες και οσμίζεται από χιλιόμετρα πόσο ποθητή και περιζήτητη έχει γίνει. Δυσεύρετη, κρύβεται στα πιο απίθανα μέρη σαν και αυτά που όταν περνάς απέξω τα υποτιμάς και τα απορρίπτεις χωρίς να έχεις δει μέσα. Κρύβεται σε αυτά που συχνάζουν απλοί και αληθινοί που γελούν με την καρδιά τους, με την βλακεία σου και την γκάφα σου, με γέλιο τραγανό και δυνατό και πάνω από όλα αυθεντικό. Και αν γελάσεις έτσι μια φορά δε φτάνει, ξαλάφρωσε η ψυχή και ξαναθέλει.
Σιωπούσες ή άνοιγες συζήτηση για τα ποιο ασήμαντα, για να ξεγελάσεις και να ξεγελαστείς! Κρυφός φόβος, λες και ξέρει ο άλλος το μυστικό σου και τρέμεις μην το πει. Δεν έχει και διαφημίσεις για να κλέψεις χρόνο να σκεφτείς, ασπρόμαυρο το φιλμ, δε θα φαίνονταν τα χρώματα στο περιτύλιγμα, δε θα πετύχαιναν να αποσπάσουν την προσοχή σου. Μ'εκείνα και με τ'άλλα κέρδισες λίγο χρόνο. Δεν τον εκμεταλλεύτηκες όμως σωστά και δε μπορείς να γυρίσεις την ταινία πίσω να ξαναδείς την σκηνή, ούτε υπότιτλους να βάλεις για αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν.
Αυτό το φιλμ το αγαπάς και ας έχει κολλήσει σε σκηνές, είναι άφθαρτο με γρήγορη πλοκή, ούτε που πρόλαβες να χασμουρηθείς. Έχει ενδιαφέρον, είναι διαφορετικό και ξεχωριστό. Πάντα θα αποσπά διθυραμβικές κριτικές γιατί είναι δημιούργημα σου και προβάλλεται σε αίθουσα κλειστή με λίγους θεατές, μόνο για αυτούς που αξίζει να τo δουν.