Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τρίτη, 05 Νοεμβρίου 2013 22:53

Για ποιά Ιστορία μιλάμε; | της Χρύσας Μίχου*

Δώδεκα χρόνια στα θρανία. Στα δέκα από αυτά το βιβλίο της ιστορίας με συντρόφευε στο σχολικό μου πρόγραμμα. Κι αμέσως προκύπτει το πρώτο μου ερώτημα « Ιστορία ή παπαγαλία; »! Και μετά την Πέμπτη ...

που παρακολούθησα το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου ''Νεοναζί: Το ολοκαύτωμα της μνήμης '' αναρωτήθηκα και κάτι ακόμη «Ποια αλήθεια ιστορία γνωρίζω;»
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή! Θυμάστε τα σχολικά σας χρόνια; Όλο και κάτι θα θυμάται ο καθένας από τα χρόνια, τα οποία για άλλους ήταν όμορφα, για άλλους λιγότερο, όμως για όλους ήταν χρόνια θεμελιώδους σημασίας όχι μόνο για την εκπαίδευση του καθενός αλλά για την παιδεία που κουβαλάει μέσα του. Αν σας ρωτήσω τώρα σχετικά με την ιστορία που διδαχτήκατε σ' αυτά τα χρόνια, και όχι για ό,τι γνωρίζει ο καθένας από τη μετέπειτα μελέτη του, τι θα μου απαντούσατε; Άλλοι θυμούνται σίγουρα αρκετά, άλλοι λιγότερο επιμελείς στο μάθημα της ιστορίας θα θυμούνται λιγότερα.. Όλοι, όμως, θα θυμάστε από τα μικράτα σας ακόμη κάποια στιγμιότυπα λιγότερα ή περισσότερα με τους γονείς, τους δασκάλους, το περιβάλλον σας να εγκωμιάζουν τα έργα και τα κατορθώματα των ηρώων Ελλήνων. Από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μέχρι την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, το τέλος της γερμανικής κατοχής την κατάκτηση της πολυπόθητης δημοκρατίας από τους προγόνους μας! Ποτέ και τίποτα μελανό για τους Έλληνες. Αυτή είναι η ιστορία που διδασκόμαστε, που αποτυπώνουμε, που αφομιώνουμε και μεταδίδουμε στις επόμενες γενεές. Και προς Θεού! Ήρωες υπήρξαν! Αυτά λέγονται και πρέπει να λέγονται για να τιμούμε τη μνήμη τους και να ελπίζουμε στον παραδειγματισμό των επόμενων γενεών. Το να προσμένουμε απλά είναι πλέον πολύ λίγο! Αυτά όμως που δε λέγονται; Όλο και κάποιος θα διάβασε στην πορεία, μετά σχολικών χρόνων, θα άκουσε ή θα προβληματίστηκε ακόμη για κάποια πράγματα που δε διδάχτηκε ποτέ! Και αν κάποιοι δεν τα άκουσαν και δεν τα ακούσουν ποτέ; Τι γίνετε με αυτά τα γεγονότα; Αυτά χάνονται στο χρόνο, αποσιωπώνται και θάβονται μαζί με ό,τι τα φέρνει στο φως. Είναι.. το ολοκαύτωμα της μνήμης!
Και κάπου εδώ φτάνουμε στο σήμερα. Με μια γρήγορη ματιά γύρω μου βλέπω ανθρώπους, οι οποίοι αγνοώντας τον φασισμό και τους κινδύνους του τον ψηφίζουν. Μαγεμένοι από Δούρειους Ίππους ξεχνούν το ' Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες '. Βλέπω ανθρώπους να αναζητούν κάποιον σ' αυτήν τη χώρα που να κρατάει τα όνειρα και την καθημερινότητά τους ζωντανά και στην αναζήτησή τους αυτή καταφεύγουν σε κόμματα ακροδεξιά, σε Έλληνες που θέλουν να τους φαντάζονται ' περισσότερο Έλληνες ' και ότι νοιάζονται για το πραγματικό καλό του τόπου. Και το πιο τρομακτικό! Βλέπω τα βλαστάρια αυτού του τόπου, την ελπίδα μας, να πάσχει από ένα σοβαρό καρκίνωμα: την άγνοια της ιστορίας μας, της αληθινής μας ιστορίας, γεγονός που συνεισφέρει επίσης στην ενδυνάμωση εθνικιστικών- νεοναζιστικών κομμάτων. Με τα γεγονότα μάλιστα που έκαναν την εμφάνισή τους προ ολίγων εβδομάδων κάποιοι ' έπεσαν από τα σύννεφα ', θαρρείς και πίστευαν ότι ψηφίζουν τους εθνικούς σωτήρες και τους.. πρόδωσαν.
Από τους υποστηρικτές αυτούς, γνωρίζουν άραγε όλοι και κυρίως οι ανήλικοι, οι οποίοι σημειωτέον είναι ουκ ολίγοι, ότι κάποτε σ' αυτόν τον τόπο χέρια ελληνικά, υποστηρικτών των Γερμανών Ναζί πραγματοποίησαν φρικτά εγκλήματα σε βάρος των αδελφών τους Ελλήνων; Ότι σκότωσαν χωρίς έλεος και ίχνος εθνικής συνείδησης τα αδέρφια τους για χάρη των Γερμανών συντρόφων τους; Γεγονός ότι στο μάθημα της ιστορίας στο σχολείο δε διδάσκεται τίποτα τέτοιο. Τότε από πού; Σκότος που οδηγεί τους σημερινούς Έλληνες σε πράξεις, οι οποίες δεν αρμόζουν στη μνήμη των προγόνων μας!
Άραγε γνωρίζουμε το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού; Και μπορούμε να τον διακρίνουμε όταν υποβόσκει πίσω από ' καλές ' πράξεις που θαμπώνουν; Μήπως θα είναι πολύ αργά όταν αντικρύσουμε την αλήθεια; Ας προβληματιστεί καθείς κι ας ρωτήσει τον εαυτό του αν θα μπορούσε να είναι υποστηρικτής ανθρώπων, Ελλήνων οι οποίοι έχουν ως πρότυπό τους εκείνους που έπνιξαν στο αίμα τους προγόνους μας! Και κάτι ακόμη: μήπως η ιστορία της πατρίδας μας θα έπρεπε να διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία με μεγαλύτερη υπευθυνότητα; Μήπως θα αποφεύγαμε πολλά δυσάρεστα γεγονότα αν συνέβαινε αυτό;
Το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου είναι μια καλή αρχή για να πάρουμε ένα μάθημα πραγματικής ιστορίας. Κι αν ακόμη κάποια γεγονότα αποσιωπώνται, πάντως δε θα ξεχαστούν ποτέ! Διότι τα μετέπειτα γεγονότα, στα οποία μερίδιο ευθύνης έχει αυτή η σιωπή, θα μας τα θυμίζουν με τον χειρότερο τρόπο!

*Η Χρύσα Μίχου ειναι τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής 

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 05 Νοεμβρίου 2013 23:06