από την ανάκληση των εκατέρωθεν πρεσβευτών, αποτελεί ευκαιρία για την Κύπρο και την Ελλάδα.

Η Αίγυπτος είναι καθοριστικός παράγοντας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην Αν. Μεσόγειο, αφού ουσιαστικά η ΑΟΖ της με την Τουρκία επηρεάζει την χάραξη της Ελληνικής ΑΟΖ και της κοινής μας ΑΟΖ με την Κύπρο.

Ο ισλαμιστής τ. πρωθυπουργός Μόρσι έθεσε ζήτημα ακύρωσης της συμφωνίας για την ΑΟΖ με την Κύπρο. Επίσης από το 2008 διεκόπησαν οι συνομιλίες με την Ελλάδα για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, γιατί οι Αιγυπτιακές θέσεις ταυτιζόταν με τις Τουρκικές. Θέσεις που θέλουν να συνορεύουν οι ΑΟΖ Αιγύπτου και Τουρκίας, θέτοντας εκτός το Καστελλόριζο, σε πλήρη αντίθεση με τις εθνικές μας θέσεις για το Αιγαίο και φυσικά για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

Η ανάμειξη της Τουρκίας στα εσωτερικά της Αιγύπτου και η ''τυφλή'' στήριξη του κ Ερντογάν στον κ Μόρσι ανάγκασε το καλοκαίρι τη νέα κυβέρνηση υπό τον στρατηγό Αλ Σίσι, να ακυρώσει τα ναυτικά γυμνάσια των δυο χωρών που ήταν προγραμματισμένα για τον περασμένο Οκτώβρη. Η πτώση Μόρσι και η έχθρα ανάμεσα στο νέο καθεστώς και τον κ Ερντογάν επηρέασε επίσης θετικά τις διμερής εμπορικές μας σχέσεις, κυρίως στην αύξηση της εξαγωγής Ελληνικών προϊόντων διυλιστηρίου και βαμβάκι.

Κάτι ανάλογο με το Ισραήλ μετά τη ρήξη στις Τούρκο-Ισραηλινές σχέσεις, πρέπει να πράξουν Ελλάδα και Κύπρος με την Αίγυπτο. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο τριμερής συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Αμέσως μετά ακολούθησαν επισκέψεις των ΥΠ.ΕΞ. Ελλάδας &Κύπρου.

Τώρα πρέπει να δράσει η διπλωματία και η Ελληνική κυβέρνηση.

Τώρα και η αντιπολίτευση θα πρέπει να παίξει το δικό της εποικοδομητικό ρόλο (κάτι σαν το βυθίσατε το Χώρα'') με αναφορά λ.χ. στη σημασία της Αμερικάνικης βάσης στη Σούδα και τη δωρεάν χρήση της .......

Στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, η Ελλάδα μέσα από το ΝΑΤΟ και η Κύπρος υπό προϋποθέσεις (εξελίξεις στη Μ. Ανατολή) με παραχώρηση Ναυτικής & Αεροπορικής βάσης στη Ρωσία, επιβάλλεται να χαραχθεί η εθνική μας στρατηγική.

Με ενεργειακή και αμυντική συμφωνία με το Ισραήλ, επιτυγχάνεται η Ευρω-Μεσογειακή Ένωση, ασπίδα για το Τελ Αβίβ, ικανοποιούνται οι μεγάλες δυνάμεις (δυστυχώς αναπόφευκτο) και διασφαλίζονται τα συμφέροντα του Ελληνισμού.

Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία κλπ) να πιέσει για τα δικά της συμφέροντα, προκειμένου να εξασφαλίσει για 10ετίες ασφαλή ενεργειακή τροφοδοσία, αφού διευθετηθούν οι θαλάσσιες γραμμές, που ορίζουν γενικότερα και την Ευρωπαϊκή ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο.

Ο μεγα