Κατερχόμενος για πρώτη φορά υποψήφιος στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας ο αρχηγός τους Συνδυασμού «Αρχή ... ζούμε μαζί», το 2010 δήλωνε: «Με σχέδιο, πρόγραμμα και αποφασιστικότητα, αλλάζουμε τον τόπο που ζούμε, πάμε μπροστά. Κάνουμε την περιφέρεια μας τον τόπο, όπου το σήμερα δεν φοβάται το χθες, αλλά συνυπάρχουν, συνεργάζονται και συμμαχούν, διαμορφώνοντας ένα καλύτερο αύριο».
Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, σε τηλεοπτικό σταθμό, ο Γιάννης Παπαϊορδανίδης δήλωνε: «Ζητούμε ευρύτερες συναινέσεις γιατί πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει αυτή η ανατροπή. Έχουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, εμπλουτίστηκε με συγκεκριμένες προτάσεις αυτή την περίοδο και κάτω από αυτό το πρίσμα θα διεκδικήσουμε την ψήφο των συμπολιτών μας».
Στις 22 Ιανουαρίου του 2014 ο Γιάννης μιλούσε για Ανατροπή και Ανασυγκρότηση και για μια Περιφέρεια Αλληλεγγύης & Προόδου, μην παραλείποντας να υπογραμμίσει οτι «Για να αλλάξει, όμως, η Δυτική Μακεδονία χρειάζεται αγώνας».
Σήμερα ο Αρχηγός του συνδυασμού μας, με συνοπτικές θα έλεγε κανείς διαδικασίες, συγκαλώντας μία συνάντηση (η μοναδική συνάντηση που συγκλήθηκε στα τριάμισι χρόνια από τη συγκρότησή μας και στην οποία κλήθηκαν μόνο οι εκλεγμένοι σύμβουλοι και όχι όλοι όσοι συμμετείχαν στη σύνθεση του ψηφοδελτίου), της οποίας η ουσία χάθηκε μπροστά στο γεγονός ότι η απόφαση φαίνεται πως ήταν ειλημμένη, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος προκειμένου να διεκδικήσει την Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας. Οι τοποθετήσεις των συναδέλφων, που προηγήθηκαν της ανακοίνωσης αυτής, (τοποθετήσεις που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είχαν αρνητικό πρόσημο σε ότι έχει να κάνει με την πρόθεση επαναδιεκδίκησης αλλά και που σίγουρα δεν μπορεί να αποτέλεσαν απόφαση της τελευταίας στιγμής), έπαιξαν πολύ καλά το ρόλο τους και «χρύσωσαν» το χάπι το οποίο θέλησε να μας πλασάρει ο επικεφαλής του συνδυασμού ότι μας απαλλάσσει, αφού (υποτίθεται) δεν υπάρχει γενικότερη πρόθεση για να κατέλθει ο Συνδυασμός στις επερχόμενες εκλογές.
Φίλε Γιάννη, αγαπητοί συνάδελφοι. Το πρόσχημα ότι ¨αφού δεν έχουμε τη δύναμη να εκλεγούμε, δεν κατεβαίνουμε¨ όχι απλά δεν πείθει αλλά θα έλεγε κανείς πως έπρεπε να αποτελέσει το ¨καρότο¨ που θα μπορούσε να δυναμιτίσει τον αγώνα και να ανατρέψει την (αρνητικά) εκτιμώμενη κατάσταση αφού με τόσο σθένος αποδεχθήκαμε και υποστηρίξαμε το ότι «ο τόπος αυτός πρέπει να αλλάξει».
Φίλε Γιάννη, αγαπητοί συνάδελφοι. Γαλουχηθήκαμε με αντιλήψεις και φιλοσοφίες του τύπου «ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος το καράβι που θαλασσοπνίγεται», «Αν αγωνιστείς μπορεί και να χάσεις. Αν δεν αγωνιστείς έχεις ήδη χάσει» ότι «μένουμε όρθιοι στις επάλξεις μέχρι τελευταίας πνοής» ακόμα και το ότι «Αξία έχει η συμμετοχή και όχι η νίκη». Το να εγκαταλείπεις/τερματίζεις/καταδικάζεις αυτό που ως συνδυασμός ξεκινήσαμε το 2010 «για να αλλάξουμε τούτον τον τόπο» δεν ταιριάζει με αυτά που έχουμε διδαχθεί και που ως Έλληνες, ως Δυτικομακεδόνες θα πρέπει να πρεσβεύουμε.
Φίλε Γιάννη. Η επιλογή σου να ανακοινώσεις μία απόφαση η οποία στέκει ανέντιμη απέναντι στους ψηφοφόρους και απέναντι σε όσους από εμάς εξέφρασαν την επιθυμία να συνεχίσουμε, μόνο πικρή γεύση μπορεί να αφήνει και μόνο ερωτηματικά μπορεί να γεννά την ώρα που άφησες/αφήσατε να κυλήσει εις μάτην ένα χρονικό διάστημα το οποίο θα μπορούσαμε να έχουμε χρησιμοποιήσει προς όφελος του συνδυασμού, προς βελτίωση της εικόνας, προς τόνωση του ηθικού και της δημιουργίας προϋποθέσεων.
Στο δρόμο που –με τόσο ενθουσιασμό- χαράξαμε και ¨Αρχή ... σαμε μαζί¨ δυστυχώς βρισκόμαστε στο σημείο που διαπιστώνουμε ότι ήδη, φθάσαμε στο τέλος του.
Ένα τέλος όμως, το οποίο έχει ξεκινήσει (το 2010) στη βάση του 48,5% με κερδισμένες τις δύο από τις τέσσερις Περιφερειακές ενότητες (Κοζάνης και Γρεβενών) είναι σαφώς άδικο και παράλληλα εγείρει σειρά ερωτηματικών. Πως αλήθεια και γιατί εγκαταλείπεις ένα αγώνα που ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις;
Ο τρόπος με τον οποίο πορευθήκαμε και το τι προσφέραμε είναι κάτι που θα το καθορίσει και θα το κρίνει το μέλλον. Σε ότι έχει να κάνει με το παρών, η απόφαση της μη συμμετοχής έχει και εκεί τις δικές τις «επιπτώσεις». Πως αλήθεια μπορούν να συνεχίσουν οι συνάδελφοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι (που καθόλου άμοιροι ευθυνών δεν είναι) να συμμετέχουν στις συνεδριάσεις του κορυφαίου οργάνου, όταν έχουν δηλώσει την αποχώρησή τους από τον συνδυασμό. Με ποιο ηθικό ανάστημα θα σταθούν απέναντι στους πολίτες όταν ήδη τους έχουν εγκαταλείψει στην επιλογή που έκαναν το 2010. Τι είδους ρόλο θα έχουν, τι είδους έλεγχο θα ασκούν και σε ποιόν θα απολογούνται;
Ως εκλεγμένος Περιφερειακός Σύμβουλος δε μπορώ να μην ευχαριστήσω τον κόσμο της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης που μας έταξε με την επιλογή του εκεί που μας έταξε και υπήρξαμε για τριάμισι χρόνια, αλλά δε μπορώ και να μην ζητήσω συγνώμη για το γεγονός ότι η εμπιστοσύνη και η πίστη που μας κατέθεσαν (με την ψήφο τους) ¨πνίγονται¨ στον απόηχο της απόφασής σας.
Είχα την αίσθηση ότι ¨η σελίδα που θέλαμε να γυρίσουμε¨ θα μας έβρισκε να ανοίγουμε μαζί, ένα καινούριο κεφάλαιο. Δυστυχώς διαψεύσθηκα.
Υ.Γ Φίλε Γιάννη θα έπρεπε να ξέρεις ότι αποκτάς δύναμη προχωρώντας και όχι υποχωρώντας.
