Οι ψήφοι των πεθαμένων και των «δένδρων» ήταν γνωστές μέθοδοι ωμής παρέμβασης, αλλοίωσης, και παραχάραξης του εκλογικού αποτελέσματος.

Το σημερινό «σωτήριο» προεκλογικό πεντακοσάρι, νεκρανάσταση της παλαιάς νοοτροπίας, σημαδεύει την περίπλοκη πλέον καθοδήγηση της πολιτικής βούλησης, δια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και κατατάσσει τη χώρα στο τριτοκοσμικό περιβάλλον.

Μια χώρα που συνεχίζει τον Γολγοθά της με ξενόφερτα, βιαστικά νομοσχέδια που δεν έχουν απλώς ματαιώσει την ευζωία, αιτούμενο κάθε κοινωνίας, απλούστατα έχουν αφαιρέσει τη δυνατότητα να ζήσουμε και σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν αφαιρέσει την ίδια τη ζωή.

Αντ΄ αυτών έρχεται η «ελπίδα» του πρωτογενούς πλεονάσματος μερική απόληξη του οποίου είναι το πεντακοσάρι.

Το σόφισμα του πλέον στήθηκε καλά , εδώ και καιρό μας απασχολεί η δημιουργία του κι η διάθεση του μας σκοτίζει το μυαλό.

Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι κατά κάποιους υπαρκτό, αλλά σίγουρα είναι επινενοημένο ως τεχνητή αισιοδοξία, αφού δεν είναι αποτέλεσμα προόδου αλλά εξανέμισης των οικονομικών μας πόρων.

Υπαρκτό μεν, αλλά ανήθικο σε σχέση με την προέλευσή του (περικοπές, υπερφορολόγηση, κράτος-μπαταχτσής).

Υπαρκτό, αλλά ψιχίο σε σχέση με τις ανάγκες, βεβαιωμένο μεν, αλλά αμφίβολο στην κατανομή και τη διάθεσή του.

Γιατί δε διαχύθηκε στην κοινωνική πρόνοια , πρώτο ανάχωμα κοινωνικής συνοχής και αξιοπρέπειας του λαού σε δύσκολες περιόδους;

Γιατί μέρος του , ως ευτελές ποσό , διοχετεύεται προσωπικά, σε ορισμένες κοινωνικές κατηγορίες, εντείνοντας έτσι τις κοινωνικές αντιθέσεις, σε ανάσα πνοής από τις εκλογές;

Αποτελεί πλάνο τρόπο λησμονιάς της δυσπραγίας μας ,ή συνθέτει μια απάτη αναπλήρωσης των απωλειών μας;

Είναι ένα περιπαικτικό χαρτζιλίκι που δινόταν ως πλεόνασμα σε περιόδους ευφορίας ή είναι μια ελεημοσύνη στους ανήμπορους που κι αυτή περιβαλλόταν με σιωπή, για την προστασία της υπερηφάνειας των ευεργετούμενων ; 

Είναι μια κίβδηλη υπόσχεση για μια ανάκαμψη που δεν έρχεται, ή είναι μια προσωπική δέσμευση ευγνωμοσύνης που θα ξεπληρωθεί στις εκλογές;

H απόγνωση των δωροδοτούμενων μπορεί να αποδεχθεί «το δόλωμα» για να κλείσει τρύπες που δεν κλείνουν , αρκεί να μην κάνει διάτρητες τις συνειδήσεις των πολιτών, αρκεί τις ψευτο-παγίδες τους να τις μετατρέψει σε παγίδες των σχεδίων αυτών που απεργάζονται τέτοια τεχνάσματα.

Αρκεί να διατηρηθεί η αρετή ,τα προτερήματα και οι χάρες των πολιτών, η αρετή που ανάλογα με τις εποχές γίνεται γενναιότητα, ευγλωττία και σήμερα γίνεται αξιοπρέπεια.

Αρκεί να ενστερνιστούμε την αξιοπρέπεια για να αρνηθούμε τον εμπαιγμό και να αποδώσουμε με ευθυκρισία τα ΔΕΟΝΤΑ στις εκλογές.

Να αρνηθούμε το δούρειο ίππο των 500 ευρώ ,για ένα ΦΙΛΟΤΙΜΟ …