Αλώνιζα στην περιοχή και μιλούσα απευθείας με όλους τους κομματάρχες και ήμουν αφεντικό και θα μου τη βγούνε τώρα. Ίσα ρε...

Μου χρωστάνε, δεν τους χρωστάω.

Οι κολώνες της πόλης μου ακόμη έχουν τα δακτυλικά μου αποτύπωματα από τις μαραθώνιες αφισοκολλήσεις μου.

Ήμουν πράσινος ρε, πασόκος στα χρόνια του κραταιού συνδικαλισμού. Άμα χρειαστεί, μπορώ να ξαναγίνω...ό,τι χρειαστεί.

Αρκετά έκανα τον νεροκουβαλητή.

Ήρθε η σειρά μου τώρα ρε, τα ακούτε, η σειρά μου. Θα καβαλήσω το κύμα και όπου με βγάλει. Κερδισμένος θα βγω...πάντα έβγαινα κερδισμένος.

Πιστεύω στο Θεό και στην Πατρίδα. Είμαι Έλληνας Εθνικιστής. Πιστεύω σε μένα ρε, για μένα ρε, για μένα...

Τι πήγε στραβά διάολε; Αφού μου είπαν προχώρα, είμαστε μαζί σου. Πως στράβωσε έτσι η δουλειά; Τι καλά που ήταν, όταν ήμουν υπό τη σκέπη άλλων.

Μπορώ, όμως, να ξεφύγω, μπορώ.

Με ξέρουν και οι πέτρες. Δεν είμαι τυχαίος.

Τυχαία έγινα βουλευτής της Χρυσής Αυγής.

Είμαι κάποιος. Ναι ρε, είμαι.

Σας παρακαλώ. Έκανα ό,τι μου είπατε, ό,τι μου μάθατε, ό,τι έπρεπε να γίνει.

Γιατί; Γιατί εγώ; Γιατί τώρα;

Αλλά, έτσι γίνεται πάντα ρε. Αυτοί που αγαπάνε την Πατρίδα, αυτοί που είναι Στρατιώτες, αυτοί που μοχθούνε την πληρώνουνε. Αυτοί, αυτοί...εμείς.

πηγη: Δικτυο προτασις