Μ΄ έχει για φτύσιμο...
Αλλιώς ξεκίνησα την καριέρα μου. Με πρότυπα. Με συναδέλφους που ζυμώθηκαν στους αγώνες. Κάποιοι απ´ αυτούς σύρθηκαν στη φυλακή και την εξορία. Άλλοι,πρόσθεσαν το λιθαράκι τους στο οικοδόμημα τού Πολιτισμού. Κάποιοι φάγανε το ξύλο τής χρονιάς τους από τα φασισταριά τού Πλεύρη και τού Μιχαλολιάκου. Προσωπικά κρύφτηκα σε τάφο για να γλιτώσω, στην κηδεία τού Μάλλιου. Ο Φάτσης έμεινε σχεδόν σε κώμα μια βδομάδα στην Αθηναϊκή Κλινική. Πως όμως κατάντησα να είμαι σήμερα εγώ και το σινάφι μου τόσο αναξιόπιστοι στην ελληνική κοινωνία;
Κείνα τα χρόνια οι εφημερίδες υπηρετούσαν πολιτικές. Παίζανε ρόλο στη διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης. Οι δημοσιογράφοι υπηρετούσαν πολιτικές κι΄ όχι συμφέροντα. Ο Μπότσης, ο Λαμπράκης, ο Παπαγεωργίου, ο Αθανασιάδης, ο Κόκκας, είχαν πολιτικές προτιμήσεις αλλά δεν ήταν ...εργολάβοι δημοσίων έργων. Δεν είχαν μετοχές σε εταιρίες πληροφορικής. Δεν ήταν μέτοχοι σε εταιρίες τζόγου. Κι οι δημοσιογράφοι ζούσαν από τη γραφίδα τους. Ηταν κόλαφος για κάποιον δημοσιογράφο αν γινόταν γνωστό ότι είναι δημοσιοσχεσίτης!! Τότε ήταν που γίνονταν έρευνες από τις εφημερίδες, για κρίσιμα θέματα. Οι συνεντεύξεις δινόταν πρόσωπο με πρόσωπο...
Όλα άλλαξαν από τη στιγμή που ο Μητσοτάκης έθεσε ως...προαπαιτούμενο,για νάσαι καναλάρχης, νάσαι καί εκδότης. Η ταφόπετρα στη Δημοκρατία. Ο απόλυτος συγκεντρωτισμός στα χέρια πέντε εκδοτών!
Στην Αμερική, μητρόπολη τού καπιταλισμού, αν έχεις έστω και μια μετοχή σ΄ ένα μέσον, δεν έχεις τό δικαίωμα να συμμετέχεις και σε δεύτερο. Εδώ ήρθανε τα πάνω κάτω...
Με το που έγιναν οι εκδότες καναλάρχες, σταμάτησε αυτόματα κάθε αναμέτρηση με το κατ΄ εξοχήν ανταγωνιστικό μέσον του Τύπου. Την τηλεόραση. Όποια μαλακία γουστάρανε, μας τη σερβίριζαν από τα κανάλια τους, χωρίς να υπάρχει σοβαρή κριτική. Φτάσανε ακόμα και καλλίπυγα μοντελάκια να παίζουν ρόλο δημοσιογράφου και να παίρνουν...συνεντεύξεις!
Όποιος περνούσε έξω από τη. πόρτα ενός καναλιού, κι έγραφε το προσωπάκι του, αναδεικνυόταν σε δημοσιογράφο! Η ευτέλεια έδωσε και πήρε με μοναδικό στόχο του κάθε εκδότη, να χειρίζεται το παιχνίδι της εξουσίας για να,πάρει..εργολαβίες!Και γι΄ αυτό το σκοπό, χρησιμοποιούσε σαν εργαλεία δημοσιογράφους, πού δεν πέρασαν την βάσανο της δοκιμασίας για να κριθεί η επάρκειά τους. Ή άλλους, «έγκριτους», καλοπληρωμένους κι έτοιμους να υπηρετήσουν αυτή τη φιλοσοφία.
Έτσι φτάσαμε πια σ΄ εφημερίδες πού δεν διαβάζονται. Ελάχιστα είναι τα κείμενα που μπορούν να προκαλέσουν την προσοχή του αναγνώστη και τούτο επειδή:Ενώ το επίπεδο του αναγνώστη αναβαθμίστηκε, το επίπεδο του δημοσιογράφου πήρε την...άβυσσο.
Έτσι κάπως στις πρόσφατες εξετάσεις στη ΝΕΡΙΤ, για πρόσληψη δημοσιογράφων δόθηκαν μεταξύ άλλων οι πιο κάτω απαντήσεις:
Α.Ο Αλέξανδρος Παπάγος ήταν δικτάτωρ μαζί με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο το 1968...
Β.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρωτόγινε Πρωθυπουργός το..1975!
Γ. Σημερινός Πρόεδρος της Ιταλίας είναι ο...Άλντο Μόρο!
Δ. Ο Ναπολέων Ζέρβας έδρασε στις..αρχές τού 20ου αιώνα!
Ε. Το 1821 απαγχονίστηκε ο... Παλαιών Πατρών Γερμανός στο Φανάρι!
ΣΤ. Δημοσιογράφος, τεράστιας τηλεοπτικής εμπειρίας, έγραφε καθ΄ υποτροπήν πώς...»επιμελείτε καθημερινή εκπομπή»...
Ε, πως είναι δυνατόν ο κοσμάκης να μ΄ έχει σε εκτίμηση; Όταν τα γράφει καλύτερα από μένα στο ίντερνετ ο καθένας. Όταν είκοσι χρόνια τώρα δεν έχει γίνει ούτε ΜΙΑ έρευνα εφημερίδας για τα σκάνδαλα που έφεραν τη χώρα σ αυτό το χάλι.Όταν ακόμα και οι συνεντεύξεις παίρνονται με...email!!. Όταν ο κάθε καναλάρχης εκδότης έχει κι από μια εργολαβία; Όταν υπάρχει κανάλι πού ανήκει σε οφσόρ και διαθέτει ένα γραφείο με μιά..γραμματέα στη Λεμεσσό;
Τελικά..Ζητώ συγνώμη πού έγινα δημοσιογράφος. Αν και προσωπικά δεν αποκόμισα κανένα προσωπικό όφελος.
