Δεν προλάβαινε να βγει ο μήνας καλά – καλά και έβγαζε την ανακοίνωση των στοιχείων. Τον τελευταίο καιρό όμως αργούσε. Αργούσε πολύ η επεξεργασία....
Ο ΟΑΕΔ από την άλλη, χρειαζόταν περισσότερο από 1,5 μήνα για να επεξεργαστεί τα στοιχεία. Συνήθως τα ανακοίνωνε στο τέλος του μεθεπόμενου μήνα, με εξαίρεση τους πρώτους μήνες της εφαρμογής του ΕΡΓΑΝΗ, όπου η ανακοίνωση των στοιχείων καθυστέρησε μερικούς μήνες.
Μόνο η ΕΛΣΤΑΤ κρατούσε τις προβλεπόμενες ημερομηνίες...
Την Πέμπτη 13-11-2014, η ανεργία είχε την τιμητική της. Για πρώτη φορά ανακοίνωσαν όλοι οι φορείς μαζί τα στοιχεία τους. Η ΕΛΣΤΑΤ την εκτίμηση της για την ανεργία τον Αύγουστο, ο ΟΑΕΔ για την εγγεγραμμένη ανεργία το Σεπτέμβριο και το ΕΡΓΑΝΗ για τις ροές απασχόλησης του Οκτωβρίου.
Απ' όλα έχει ο μπαξές. Διαλέγετε και παίρνετε.
Η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε μείωση της ανεργίας τον Αύγουστο -1,9%. Ο ΟΑΕΔ ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων το Σεπτέμβριο ανήλθε σε 832.618 άτομα που αναζητούν εργασία, 3.226 λιγότερα από τον Αύγουστο, και 135.482 που δεν αναζητούν πλέον εργασία. Και το ΕΡΓΑΝΗ; Το ΕΡΓΑΝΗ, που μας έβγαζε ασπροπρόσωπους από τότε που ξεκίνησε; Τον Οκτώβριο κατέγραψε το χειρότερο ισοζύγιο των τελευταίων 14 ετών με αρνητικό ισοζύγιο -66.636 μισθωτούς λιγότερους στην εργασία.
Η κότα έκανε το αυγό, ή το αυγό την κότα;
Η ανάπτυξη θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, ή η αντιμετώπιση της ανεργίας θα φέρει την ανάπτυξη; Αυτό είναι το πεδίο της σύγκρουσης των διαφορετικών λογικών, των διαφορετικών πολιτικών που υπηρετούν οι αντιτιθέμενοι πολιτικοί σχηματισμοί. Οι διαφορετικές πολιτικές συγκυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ.
Γίνεται λοιπόν ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις; Η συγκυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το πέτυχε το τρίτο τρίμηνο του 2014. Χωρίς επενδύσεις, μας λέει ότι πέτυχε ανάπτυξη 1,7%. Δεν πειράζει λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ «διώχνει» τις επενδύσεις. Δε μας χρειάζονται σύμφωνα με τη συγκυβέρνηση αφού ανάπτυξη πετυχαίνουμε και χωρίς επενδύσεις.
Η συγκυβέρνηση υπηρετεί μια πολιτική που «επιδιώκει» να φέρει επενδύσεις και στη συνέχεια ανάπτυξη, η οποία θα «λύσει» και το πρόβλημα της ανεργίας με το μόνο αξιόπιστο τρόπο. Και μιλάει για μεγάλες επενδύσεις. Για ξένες επενδύσεις. Όμως τέσσερα χρόνια– και όλα τα προηγούμενα – εφαρμογής μιας τέτοιας πολιτικής, δε φέρνει αποτελέσματα. Πόσο ακόμα μπορεί να αντέξει ο γάιδαρος; Πότε θα έρθει ο Μάης για να βρει δουλειά ο άνεργος;
Οι ξένοι ενδιαφέρονται για έτοιμε δουλειές. Να αγοράσουν φθηνά. Επιχειρήσεις που δουλεύουνε και έχουνε σίγουρες ροές χρήματος και αποδόσεις. Οικόπεδα που όχι μόνο να τους παραχωρηθούν κοψοχρονιά, αλλά και να συνοδεύονται από δικαιώματα και εγγυήσεις (παραλίες και νομικές δεσμεύσεις).
Μάη, Μάη, που μας άργησες...
Το περίσσευμα του εργατικού δυναμικού (ανεργία) που το οικονομικό μας σύστημα δε μπορεί να τους εξασφαλίσει δουλειές, ούτε με μισθούς Κίνας ή Βουλγαρίας, μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους εξής τρόπους:
Α. να κάνουν τα κορμιά των νέων μας, τροφή για τα κανόνια. Τέχνη παλιά, όμως ξεπερασμένη; Στον πόλεμο, με την επιστράτευση, σβήνει η ανεργία. Κουραμάνα, πατάτες μπλουμ και μεγάλες ιδέες...
Β. να σταλούν μετανάστες όσοι περισσεύουν. Να φύγουν. Να πάνε αλλού. Να βρεθεί χώρα υποδοχής. Ακόμη όμως κι έτσι, φεύγει το καλύτερο κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας.
Γ. να ανοίξουμε δουλειές. Στην κρίση του 1929 (θεωρητικά τη μεγαλύτερη του σύγχρονου καπιταλισμού), λέγανε ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί ακόμη και αν ο ένας εργαζόμενος ανοίγει μια τρύπα και ένας άλλος κλείνει την τρύπα που άνοιξε ο προηγούμενος.
Δεν ξέρω αν μπορεί να χωνέψει κανείς ότι μπορεί μια κοινωνία να ανέχεται την ανεργία. Να θέλει δηλαδή κάποιος να δουλέψει και η κοινωνία ( με τη συγκρότησή της ) να μη μπορεί να του εξασφαλίσει δουλειά.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με αυτή την αντίληψη θα κυβερνήσει. Πρώτα να βρεθούν δουλειές για τον κόσμο.
Μήπως δεν έρθουν ξένες επενδύσεις αν έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν θα έρθουν ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, έτσι και αλλιώς. Πλιατσικολόγοι ναι μπορεί θα έρθουν. Είναι ήδη εδώ τα όρνεα που μυρίστηκαν ψοφίμι. Δεν θα γίνουν μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα αν δεν εξασφαλίσουν συνθήκες υπερκερδοφορίας. Η Eldoranto για παράδειγμα, σε καλύτερες εποχές για την ελληνική οικονομία, μέσω της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, εξασφάλισε να δίνει ανταποδοτικά στη χώρα, μόλις 1% επί του τζίρου της, όταν το 0,5% που δίνει η ΔΕΗ για το λιγνίτη, επειδή αναφέρεται στην ηλεκτρική ενέργεια και όχι στο λιγνίτη, επί της αξίας του εξορυσσόμενου λιγνίτη είναι περίπου στο 2% αν δεν το ξεπερνάει. Μόνο αν εξασφαλίζονται ροές κεφαλαίων που να δίνουν ισχύ και δύναμη, αποδόσεις εγγυημένες μπορεί να εγκαταλείψουν άλλες κερδοφόρες τοποθετήσεις και να απαξιωθούν παγιοποιούμενα.
Τι επενδύσεις μπορούμε να περιμένουμε;
Είναι νομίζω αυτονόητο, ότι αυτή την περίοδο μπορούμε να προσβλέπουμε σε μικρές επενδύσεις. Η επιχειρηματικότητα ανάγκης είναι αυτή που θα μπει σε πρώτη φάση για να εξασφαλίσει ένα μεροκάματο για την οικογένεια του επιχειρηματία. Ευτύχημα θα είναι αν μπορεί μέσα από αυτές τις επενδύσεις να ξεπηδήσουν καινοτόμες μορφές οργάνωσης της παραγωγής, νέα προϊόντα, καινοτόμες και εξωστρεφείς δραστηριότητες. Εκεί πρέπει να επικεντρωθούν όσοι ασχολούνται με την επιχειρηματικότητα, είτε πρόκειται για το κράτος, την αυτοδιοίκηση, τους φορείς αλλά και τους ασχολούμενους με τη συμβουλευτική, όπως η αφεντιά μου.
Μεγαλύτερες επενδύσεις, μόνο ως συλλογικές επενδύσεις μπορούμε να προσδοκούμε. Εκεί η πολιτεία θα πρέπει να ξαναδεί το θεσμικό πλαίσιο που να εγγυάται την καλή λειτουργία των συλλογικών επενδύσεων (μικρής κλίμακας για τα ευρωπαϊκά δεδομένα – άρα κάτι διαφορετικό από τους ΟΣΕΚΑ), την εποπτεία τους, αλλά και τις διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης (να φτάσουν οι χρόνοι την ταχύτητα με την οποία κινείται το χρήμα).
Ενδιαφέρεται η συγκυβέρνηση για τα θέματα αυτά; ΟΧΙ.
Η δική της ατζέντα περιλαμβάνει μόνο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την παραχώρηση δικαιωμάτων σε φίλους.
Αυτό γινότανε πάντα. Αυτό πρέπει να αλλάξει!
Αν δεν το αλλάξουμε τώρα, πότε;
- Ο Γιαννης Αποστολίδης είναι Οικονομολόγος