Μάτωσε ο δυστυχής από το σκίσιμο των ογκοδέστατων συμβολαίων, που ο ίδιος είχε υπογράψει καταχειροκροτούμενος από τους «υπεύθυνους» βουλευτές-συνοδοιπόρους- εργολάβους της λαϊκής δυστυχίας και απόγνωσης.
Ματωμένος και πάλι θα ξαναυπογράψει, αποτελειώνοντας το εθνοσωτήριο (για ποιο έθνος;) έργο του.

Καμάρωνε ο επίτιμος σώγαμπρος στο Ναύπλιο, φρουρούμενος από τους πραιτοριανούς του που τον προστάτευαν από τις αγαπησιάρικες εκδηλώσεις του λαού, που εξέλεξε και αυτή την «υπεύθυνη» δημοτική αρχή.
Άντε να τον δούμε και στην Κοζάνη να ενισχύσει τη σιουρδαμάρα, ενόψει των κοντά-σιμά απόκρεων, μετά και την επίσκεψη του προέδρου της διεθνούς των ...ηλιθίων.
Ανακεφαλαιώνοντας: αιδώς Αργείοι, Ναυπλιώτες, Κοζανίτες.

Αριβάρει ο Καλαματιανός ανά την επικράτεια, ξεζουμίζοντας στάλα στάλα τα κατακάθια της ξέπνοης εξουσίας του.
Για πόσο ακόμη;
Πάντα τα τελευταία πλάνα διαρκούν περισσότερο. Παγώνουν βασανιστικά, επιτείνοντας την αγωνία για την εξέλιξη, για το νέο, για το αναμενόμενο, για τη λύτρωση.
Οι τίτλοι τέλους θα πέσουν.
Η ιστορία θα κρίνει, θα κατακρίνει και θα καταδικάσει.
Ε, και; Πως θα γιάνουν οι πληγές ενός λαού, που εδώ και μια πενταετία στενάζει κάτω από τις αιμοσταγείς και απάνθρωπες πολιτικές του χρήματος;
Πως θα πάρουμε τις ζωές μας πίσω;
Πως θα ξανατρυπώσουν στις σκοτεινές φωλιές τους τα φασιστοειδή ερπετά που ξεθάρρεψαν και δηλητηριάζουν καθημερινά τη ζωή μας, την εργασία, την αισθητική, τη λογική μας;

Οι τίτλοι τέλους θα καταπέσουν, από το βουητό ενός λαού, που ζητά πίσω τα δικαιώματά του, την αξιοπρέπειά του, την ελπίδα και την ανεξαρτησία του.
Θα πέσουν, και θα συμπαρασύρουν στο διαολόστελμά τους κάθε τεχνητό υποστύλωμα, είτε αυτό είναι ποτάμι, είτε ελιές, είτε ρίζες και ναζιστικές παραφυάδες.
Στο φως του «Ηλιάτορα» δεν αντέχει η ομίχλη – διαλύεται._