Ο νόμος 4009/2011 για την Ανώτατη Εκπαίδευση προετοιμάστηκε πριν την ψήφισή του μέσα από μακρά και σε βάθος διαβούλευση με όλους τους φορείς που θα μπορούσαν να εισφέρουν στη συγκρότησή του.
Συγκεκριμένα:
Η διαβούλευση διήρκεσε 14 μήνες.
1. Έγινε πλήρης καταγραφή για πρώτη φορά του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής όλων των ΑΕΙ.
2. Έγινε αναλυτική συζήτηση σε τρείς πολύωρες συνεδριάσεις της Συνόδου των Πρυτάνεων και των Προέδρων.
3. Έγινε ηλεκτρονική διαβούλευση στη οποία συμμετείχαν περί τις 4.000 άτομα δηλαδή φοιτητές και Καθηγητές.
4. Το προσχέδιο δόθηκε σε όλα τα κόμματα και επισκέφθηκα ;προσωπικά ως Υπουργός Παιδείας όλους τους αρχηγούς των κομμάτων.
5. Ζητήθηκε και δόθηκε τεχνική υποστήριξη από εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ, ενώ κατατέθηκε και η εμπειρία 23 Ευρωπαϊκών χωρών από αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
6. Ζητήθηκαν και δόθηκαν προτάσεις από πρόσωπα υψηλού κύρους και διεθνούς αναγνώρισης από επτά διαφορετικές χώρες.
7. Συζητήθηκε και ελήφθη απόφαση από το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας.
8. Πριν κατατεθεί το σχέδιο νόμου στη Βουλή, πραγματοποιήθηκαν 4 συνεδριάσεις της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων.
9. Οι μετρήσεις της κοινής γνώμης έδειξαν έως 80% αποδοχή του κόσμου σε όλα τα βασικά σημεία του νόμου.
10. Ο νόμος ψηφίστηκε με την πρωτοφανή πλειοψηφία των 255 Βουλευτών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε τότε να ψηφίσει την μεταρρύθμιση προβάλλοντας κυρίως αιτιάσεις για την δήθεν αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου.
Κατά ευτυχή συγκυρία, εκδόθηκε σήμερα, μετά από 3 χρόνια η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που κρίνει το νόμο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ.
Ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο, η μεταρρύθμιση για την Ανώτατη Εκπαίδευση υπήρξε προϊόν βαθιάς δημοκρατικής διαδικασίας σε όλα τα επίπεδα.
Απέναντι σ' αυτή τη δημοκρατική δημιουργία, που σημειωτέον δεν προβλέπονταν σε κανένα μνημόνιο, η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επαγγέλλεται, με βαθύτατα απαξιωτική για τη δημοκρατία και τους θεσμούς της συμπεριφορά, την κατάργησή της και την επιστροφή στην Παιδεία της ήσσονος προσπάθειας, του χυδαίου κομματισμού και του εξισωτισμού προς το χαμηλότερο δυνατό επίπεδο.
Με την ίδια αντιδημοκρατική αντίληψη και με δηλωμένη την απέχθεια για την αριστεία και τον εκπαιδευτικό πλούτο των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, προχωρά στην κατάργησή τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει σημαία του επί πέντε χρόνια στην αντιπολίτευση το "σκίσιμο του μνημονίου" και την "κατάργηση με ένα άρθρο όλων των μνημονιακών νόμων". Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, υπαναχωρώντας από όλες τις αδιέξοδες αντιπολιτευτικές θέσεις της, δέχεται το μνημόνιο και τους μνημονιακούς νόμους, ενώ αντίθετα, θέλει με ένα άρθρο να καταργήσει μιά μεταρρύθμιση που ήταν εκτός μνημονίου! Στην πραγματικότητα η αναμέτρηση είναι μεταξύ δημοκρατίας και της δηλωμένης σταλινικής αντίληψης της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για την άσκηση της δημόσιας εξουσίας.
Θα περίμενε κανείς ότι οι Υπουργοί της "πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης" θα ήξεραν ότι ένας πολιτικός καλό είναι να μένει στην ιστορία χτίζοντας με συναινέσεις και όχι γκρεμίζοντας με διχασμούς.
