της Rosetta της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος. Ο Taylor δύο μήνες αργότερα, την επομένη της προσεδάφισης του Philae (του ρομποτικού οχήματος) στον κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko, απολογήθηκε δακρυσμένος δημοσίως για την επιλογή της επίμαχης περιβολής του κατά την ημέρα της προσεδάφισης. Και το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι το εξής: Είναι το πρόβλημα στο πουκάμισο;
Την ημέρα της ομιλίας του στη Γενεύη ο Taylor φορούσε ένα παρόμοιο πουκάμισο, μπροστά σε ένα ακροατήριο αποτελούμενο από επικεφαλείς διαστημικών υπηρεσιών, από εκπροσώπους της διαστημικής βιομηχανίας, από νομπελίστες επιστήμονες, από υπουργούς ευρωπαϊκών κυβερνήσεων κτλ.. Εξάλλου ο Taylor ποτέ δεν έκρυψε τις στιλιστικές του επιλογές (τα εκκεντρικά ρούχα, τα πολλά τατουάζ- μέχρι και τατουάζ με την προσεδάφιση του Philae έκανε στο δεξί του μηρό όπως φαίνεται από την παρακάτω εικόνα), οι οποίες και αφήνουν παγερά αδιάφορους τους ανωτέρω αναφερόμενους. Ο Taylor «αμείβεται» από Ευρωπαίους φορολογούμενους, έχει πολιτικούς και επιστημονικούς προϊσταμένους και λογοδοτεί για οποιαδήποτε αστοχία του στη δουλειά του με κίνδυνο να τη χάσει. Όμως δεν κρίνεται για την εμφάνισή του, η οποία αν και «τραβηγμένη» δεν τράβηξε ποτέ μέχρι πέρυσι τα φώτα της δημοσιότητας.
Το πουκάμισο που φορούσε ο Taylor κατά την ημέρα της προσεδάφισης μεταξύ άλλων είχε και κάποιες καρτουνίστικες φιγούρες καλλίγραμμων και με «λιτή» περιβολή γυναικών. Αμέσως μετά την παρουσίαση, κάποια διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία ασχολήθηκαν με το «σεξιστικό», όπως χαρακτήρισαν, της περιβολής του και ανέφεραν πως διάφορες φεμινιστικές οργανώσεις εξέφρασαν την αντίδρασή τους σχετικά μ’ αυτή. Αναρωτιέται βέβαια κανείς πόση σημασία έχει άραγε ένα «σεξιστικό» πουκάμισο για τις φεμινιστικές οργανώσεις και όχι μια «σεξιστική» συμπεριφορά π.χ. στον εργασιακό χώρο και την οποία δεν προβάλλουν ποτέ με τόσο ζήλο. Την επομένη ο Taylor δημοσίως απολογήθηκε δακρυσμένος λέγοντας πως δεν περίμενε πως το πουκάμισό του θα προσέβαλλε κάποιους ανθρώπους (βλ. εδώ την απολογία του: https://www.youtube.com/watch?v=pALQxetf_k8).
Προχθές ο πρώην Υπουργός Οικονομικών φορούσε στη Βουλή ένα παρομοίων χρωμάτων πουκάμισο (αν και καθόλου σεξιστικό) το οποίο και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως, ακόμη και από τον Πρωθυπουργό. Αν και ο Κανονισμός της Βουλής στο Άρθρο 75, παρ. 3 αναφέρει πως «Στις συνεδριάσεις της Βουλής οι Βουλευτές οφείλουν: α) να εμφανίζονται και να συμπεριφέρονται με τρόπο που να ανταποκρίνεται προς τη σοβαρότητα του επιτελούμενου έργου, β) να αποφεύγουν ενέργειες που παρενοχλούν την άνετη διεξαγωγή των εργασιών και γ) να συμβάλλουν καθένας ατομικά στην ευπρεπή εμφάνιση της Βουλής», δεν είναι εύκολο να καθιερωθεί αντικειμενικά ένα μέτρο, η υπέρβαση του οποίου στοιχειοθετεί και την ανάλογη ευθύνη του εκάστοτε Βουλευτή. Αυτό το μέτρο, μόνο η Πρόεδρος της Βουλής μπορεί να ορίσει, η οποία θυμίζω πως κατά την σχετικά πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για το δημοψήφισμα παραβίασε με τη συμπεριφορά της τη διάταξη του Άρθρου 66, παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής και συμμορφώθηκε μόνο έπειτα από αρκετή ώρα και κατόπιν μεσολάβησης του Πρωθυπουργού.
Σε κάθε περίπτωση αυτά είναι κάποια από τα πρόσωπα τα οποία ανέδειξε σε τόσο υψηλό επίπεδο ο Πρωθυπουργός και τα οποία τώρα αποτελούν τροχοπέδη για την εφαρμογή του κυβερνητικού του έργου. Ο πρώην Υπουργός δεν έκρυψε ούτε αυτός τις στιλιστικές του επιλογές. Ούτε επίσης έκρυψε ποτέ τις απόψεις του σχετικά με τη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική που όφειλε να ακολουθήσει η χώρα. Μάλιστα, για τις απόψεις του αυτές διορίστηκε ως Υπουργός των Οικονομικών. Τις απόψεις του αυτές, μαζί με την εμφάνισή του, αποδομούν τώρα όλοι όσοι τον ανέδειξαν, με πρώτο τον Πρωθυπουργό ο οποίος μάλιστα είπε χαρακτηριστικά πως «Ο κ. Βαρουφάκης μπορεί να έχει κάνει λάθη όπως όλοι μας, μπορεί να έχει ευθύνες, μπορείτε να τον κατηγορείτε όσο θέλετε για το πολιτικό του σχέδιο, για τις δηλώσεις που έκανε, για το ότι δεν φοράει καλόγουστα πουκάμισα, για το ότι πηγαίνει και κάνει διακοπές στην Αίγινα, μπορείτε να τον κατηγορείτε γι’ αυτά. Δεν μπορείτε να τον κατηγορείτε ότι είναι λαμόγιο όμως. Δεν μπορείτε να τον κατηγορείτε ότι έκλεβε τα λεφτά του ελληνικού λαού. Δεν μπορείτε να τον κατηγορείτε ότι είχε σχέδιο μυστικό να οδηγήσει τη χώρα στα βράχια» (δείτε εδώ: https://www.youtube.com/watch?t=43&v=ESathd9LMhQ). Από την άλλη βέβαια ο Πρωθυπουργός άλλαξε θεμελιακά την κυβερνητική του πολιτική μετά το δημοψήφισμα, ακριβώς γιατί η χώρα οδηγείτο στα βράχια.
Αν και για τα «κακόγουστα» πουκάμισα υπάρχει περυσινή έρευνα του Business School του Πανεπιστημίου του Harvard που αναφέρει πως η εσκεμμένη παράβαση του ενδυματολογικού κώδικα μπορεί να προσδώσει σε κάποιον έναν «αέρα επιρροής ή μια επιβλητική παρουσία», ο πρώην Υπ.Οικ. δεν αξίζει πια να κατηγορείται για το επικοινωνιακό του προφίλ ή για το ενδυματολογικό του στυλ. Άλλωστε η τήρηση των κανόνων γενικά και από τον ίδιο αλλά και από τον Πρωθυπουργό ποτέ δεν ήταν «του στυλ» τους. Πράγμα που φάνηκε με την παραβίαση του διαπραγματευτικού πλαισίου της 20ης Φεβρουαρίου από την κυβέρνηση και την προσφυγή σε ένα αμφιλεγόμενης νομιμότητας δημοψήφισμα. Αμφιλεγόμενης νομιμότητας θα είναι και οι όποιες εκλογές προκύψουν πριν τις 25 Γενάρη του 2016, αφού προσκρούον στο Άρθρο 41, παρ. 4 του Συντάγματος.
Κάνει λοιπόν ένα πουκάμισο λοιπόν τη διαφορά; Ο Taylor κρίθηκε αρνητικά για το πουκάμισό του, αλλά όχι και για τη δουλειά του, και απολογήθηκε δακρυσμένος. Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών κρίνεται πλέον αρνητικά και για τα δύο, με κάποιους βέβαια να δίνουν σημασία μόνο στις στιλιστικές του επιλογές. Κατά την άποψή μου, γι’ αυτό που πρέπει να κριθεί ολόκληρη η διαπραγματευτική ομάδα, ίσως και σε κάποια από τις πολύκροτες Επιτροπές που συγκροτεί η Πρόεδρος της Βουλής, είναι για την πολιτική που εφάρμοσαν τους τελευταίους μήνες και η οποία μας οδήγησε σ’ αυτή τη δυσμενή κατάσταση, τη δίχως επωφελείς εναλλακτικές επιλογές. Οδηγηθήκαμε εδώ που οδηγηθήκαμε για την ικανοποίηση ενός εγωισμού προερχόμενου από άγνοια, αδιαφορία και συνειδητή αποκήρυξη του πλαισίου των κανόνων που ισχύουν στην Ευρωζώνη. Δεν κάνει λοιπόν το πουκάμισο τη διαφορά αλλά το πνευματικό κεφάλαιο και η συναίσθηση της ευθύνης που φέρουν όσοι ασκούν κυβερνητική πολιτική (διαχρονικά).
ο Γιάννης Τζιουράς είναι Διεθνολόγος- πολιτικός επιστήμονας, υπ. διδάκτωρ Νομικής ΑΠΘ
