Από την «παρέλαση» της ατάκας, της στιγμιαίας εντύπωσης, να περάσουμε στην ουσία, τουλάχιστον τώρα, μετά το τέλος των ψευδαισθήσεων. Να δούμε τα προβλήματα κατάματα. Να πεισθούμε ότι τα κόμματα γνωρίζουν το τι ψήφισαν και ξέρουν τι μπορούν να αλλάξουν και τι θα εφαρμόσουν.
Περιμένουμε να ακούσουμε τεκμηριωμένες απόψεις για την επόμενη μέρα για το ασφαλιστικό, το φορολογικό, την ανεργία, το δημόσιο χρέος. Έχουμε χρόνο, αλλά όχι πολύ ακόμα.

Προς αυτή την κατεύθυνση αυτή, της ανάδειξης, δηλαδή, θεμάτων που πιστεύω ότι έχουν σημασία για τον τόπο και τον καθένα μας χωριστά, προσπαθώ και εγώ από μέρους μου να συνδράμω μέσα από τη λειτουργία του Ιδρύματος που προΐσταμαι, του Δικτύου. Παρουσιάζουμε και προτείνουμε, με γνώση τόσο των ευρωπαϊκών θεσμών όσο και της ευρωπαϊκής ευελιξίας, τεκμηριωμένες προτάσεις, λύσεις και ιδέες πέρα απ΄όσα έχουμε ακούσει χρόνια τώρα. Τα θέτουμε υπ΄όψιν όλων των Πολιτικών Αρχηγών.

Στις αχρείαστες αυτές εκλογές δεν συμμετέχω. Άλλωστε πιστεύω ότι ο χώρος που με εκφράζει ιδεολογικά χρειάζεται θεμελιώδη ανασυγκρότηση, χρειάζεται ένα νέο κόμμα.

Όμως, το ποια θα είναι η κυβέρνηση την επομένη των εκλογών είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη χώρα και με δεδομένο τον εκλογικό νόμο, έχει σημασία το πρώτο κόμμα να δεσμευτεί για ευρύτατες συνεργασίες ώστε να εξασφαλισθεί η "Κυβερνησιμότητα" της Χώρας.
Εθνικό σχέδιο, υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και εθνική συναίνεση θα πρέπει να είναι τα στοιχεία που ενοποιούν τα κόμματα της επόμενης κυβέρνησης.

Θεωρώ, ότι η προσπάθεια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σ΄αυτές τις εκλογές συνιστά μία προοδευτική διέξοδο για την διακυβέρνηση της χώρας, καθώς και μία ευκαιρία για τους πολίτες όχι απλά να κρίνουν αλλά και να συγκρίνουν με κριτήρια που ξεπερνούν το εφήμερο και το θυμικό.

Η χώρα παραμένει, δυστυχώς, στο χείλος του γκρεμού. Η αξιολόγηση της συνέπειας στις υποσχέσεις μας, παραμένει ο εφιάλτης για την επόμενη μέρα.
Η 21η Σεπτεμβρίου πρέπει να σημάνει το τέλος του λαϊκισμού. Ειλικρίνεια ,γνώση και ικανότητα διακυβέρνησης είναι τα βασικά στοιχεία της συνταγής.

Η επίκληση των διαφορετικών εναλλακτικών προσεγγίσεων είναι πάντα σεβαστή. Θα έχει, όμως, νόημα μόνο όταν η χώρα προσγειωθεί στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα μακριά από τον κίνδυνο κατάρρευσης και απομόνωσης.