πρόβλημα -όχι στο ίδιο βαθμό τουλάχιστον- εκτος και αν του χρωστάει το δημόσιο.

Ως εδώ τίποτα το παράξενο. Αυτό που είναι το παράδοξο είναι ότι ενώ ο πρώτος τομέας βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας, ο δεύτερος είναι εκείνος που πληρώνει την νύφη. Έτσι, ενώ σχεδόν καμιά από τις επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα (εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, εκκλησίες, υπουργεία, δημοτικοί και κρατικοί ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί, ΔΕΚΟ κλπ) δεν έχουν κλείσει, το τελευταίο έτος έχουν κλείσει ή εγκαταλείψει την Ελλάδα πάνω απο 1500 επιχειρήσεις.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ούτε σχεδόν ένας από τους άνω των 200.000 ανέργων σήμερα στην Ελλάδα δεν προέρχεται από τον χρεοκοπημένο δημόσιο τομέα. Αντίθετα όλοι σχεδόν προέρχονται από τον ιδιωτικό. Όμως ακόμα και πολλοί απο αυτούς που αναγνωρίζουν την ανορθολογικότητα αυτής της κατάστασης διστάζουν να προτείνουν το προφανές βήμα δηλαδή την μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Διότι πιστεύουν ότι με το μέτρο αυτό απλά θα αυξηθεί η συνολική ανεργία και δεν θα ωφεληθεί κανένας. Όμως πόσο ισχύει αυτό;

Αυτό θα ίσχυε αν ο αριθμός των απασχολούμενων στο δημόσιο και ο αριθμός των ανέργων ιδιωτικών υπαλλήλων ήσαν δυο ανεξάρτητα μεταξύ τους μεγέθη. Τότε πράγματι η μείωση των απασχολούμενων στο δημόσιο θα συνεπάγετο αύξηση του συνόλου των ανέργων. Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Το μέγεθος του δημόσιου τομέα και η ανεργία του ιδιωτικού τομέα συνδέονται μεταξύ τους. Όσο πιο πολλούς υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους έχει μια χώρα τόσο περισσότεροι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα θα είναι άνεργοι. Οι λόγοι είναι οι εξής:

Πρώτον διότι η συντήρηση ενός μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων σημαίνει αυξημένα φορολογικά βάρη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που καλούνται να χρηματοδοτήσουν τους μισθούς και τις εν γένει δημόσιες δαπάνες. Όμως τα αυξημένα φορολογικά βάση μεταφράζονται σε αυξημένο κόστος για τις επιχειρήσεις κάτι που έχει ως συνέπεια απολύσεις εργαζομένων η κλείσιμο επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια ανεργία.

Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο η ύπαρξη πολλών δημοσίων υπαλλήλων δημιουργεί ανέργους στο ιδιωτικό τομέα αφορά στην νομοτελειακή αύξηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών. Οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους παράγουν συνεχώς εγκυκλίους, ρυθμίσεις, τροποποιήσεις κτλ. Όσο περισσότερες σφραγίδες έχει ένας δημόσιος υπάλληλος η σε όσο περισσότερα έγγραφα απαιτείται η υπογραφή του τόσο περισσότερο αυξάνεται η ισχύς και το κύρος του. Όμως η ύπαρξη αυτής της τεράστιας γραφειοκρατίας αποτελεί μια τροχοπέδη για την ίδρυση και την λειτουργία των ιδιωτικών επιχειρήσεων .Το γεγονός ότι απαιτούνται έως και 70 άδειες για την δημιουργία μιας επιχείρησης στην Ελλάδα αποτελεί ένα από τους πιο σημαντικούς λόγους για την μη έλευση ξένων επιχειρήσεων στην χώρα μας. Αποτέλεσμα όλων αυτών για μια ακόμη φορά αυξημένη ανεργία στον ιδιωτικό τομέα.

Ο τρίτος λόγος αφορά στην διαφθορά. Όσο πιο μεγάλος είναι ο κρατικός τομέας και όσο πιο πολλές οι εγκύκλιοι, ερμηνευτικές διατάξεις και το χαρτομάνι γενικώς –και συνεπώς η αδιαφάνεια-τόσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητας άνθισης της διαφθοράς. Όσο μεγαλύτερη αδιαφάνεια και αβεβαιότητα π.χ. υπάρχει στα φορολογικά νομοσχέδια τόσο αυξάνεται η δυνατότητα να «λαδωθεί» ο εφοριακός. Όσο περισσότερα πιστοποιητικά χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις μια επιχείρηση τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες ότι σε κάποιο στάδιο θα πρέπει να καταβάλλεις ένα «δωράκι». Όμως η διαφθορά με την σειρά της αποτελεί όχι απλά ένα πρόσθετο κόστος για τις επιχειρήσεις αλλά και εν από τα μεγαλύτερα αντικίνητρα για την έλευση ξένων επιχειρήσεων. Άλλος λοιπόν ένας λόγος για τον οποίο αυξάνεται η ανεργία.

Αυτοί είναι μερικοί λόγοι που μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό που δείχνουν ότι η μείωση των θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα δεν οδηγεί αυτόματα στην αύξηση της συνολικής ανεργίας αλλά ότι αντίθετα μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων με ότι αυτό συνεπάγεται. Γι αυτό είναι τεράστιο λάθος να υποστηρίζει κανείς όπως κάνει η ΕΚΑ(«εθνική καθεστωτική αναρχοαριστερα») ότι το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί με την πρόσληψη πρόσθετων δημοσίων υπαλλήλων-εκτος φυσικά αν διορίσεις τους πάντες στο δημόσιο καταργώντας παράλληλα τον ιδιωτικό τομέα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

απο το PROTAGON.GR