1. Περνούσαν τα δημοτικά και τα γυμνάσια σχολεία της πόλεως και μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης. Σε ένα δυο που κάποτε θέλησαν να φύγουν απ’ την ανωνυμία και την αριθμοποίησή τους και πήραν το όνομα κάποιων από τους επιφανείς στην ιστορία της πόλεως, είδα πως διατήρησαν και τον πρώην αριθμό τους! Φυσικά πως θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την απελπισία που τους έγινε μοίρα!

 2. Τις αποκριές όταν παρελαύνει ο θρυλικός φανός της συνοικίας Σκ’ρκς (βραχώδης προεξοχή σλαβιστί), φωνάζουν οι μετέχοντες αυτού πολίτες κι οπλίτες του χορού εν χορώ, σε κάποια αποστροφή της μουσικής τους μπάντας: «Σκρ’κα, Σκρ’κα». Τονίζουν δηλαδή ομάδι–κοπάδι την προέλευση και καταγωγή τους. Ετσι και κάποια σχολεία περνούσαν και φώναζαν: «Πρώτοοο! Δεύτεροοο...» κ.λπ. Οι γυμναστές, οι φουκαράδες της ημέρας, σφύριζαν δαιμονισμένα συμπαρελαύνοντες: «Ενα δύο, ένα δυό, ένα στ’ αριστερό...». Στο στρατό και στο κέντρο εκπαιδεύσεως, μάς έβαζαν να φωνάζουμε, στις αντίστοιχες επιδείξεις, ρυθμικά και δυνατά: «Μαρία Μαρία τα μπούτια σου...». Τοιουτοτρόπως υπονόμευαν όμως το έθνος, οι αθεόφοβοι, αφού έστρεφαν τη σκέψη των νεοσυλλέκτων σ’ ότι τους έλειπε απελπιστικά. Φυσικά αυτό δεν ήταν η αμφίσημη «Ελευθερία» αλλά η ρεαλιστικότατη Μαρία, η κάθε Μαρία του καθένα, δηλονότι. Φέρτε το σύνθημα στο σήμερα· τι θα φώναζαν οι μαθητές της πόλεως Κοζάνης αν τους επέτρεπαν, ή κάποιοι αιρετικοί από κείνους που ξεσηκώθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο;

 3. Στην προσκοπική αρμάδα υπήρχε και τμήμα αρχαίων προσκόπων που έφερε σημαία η οποία έγραφε πάνω της «100 χρόνια προσκοπισμός» εν Ελλάδι. Μου θύμισαν τα ιερά σώματα των τραυματιών της Αλβανίας, τα ευσταλή της δράκας της εθνικής αντιστάσεως και τα γελοία των απογόνων των μακεδονομάχων. παρελαύνοντα. Δεν ήταν ακριβώς έτσι αλλά έτσι κάπως μου φάνηκαν.

 4. Απουσίαζαν εκκωφαντικά από την παρέλαση οι τοπικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

 5. Φέτος, όπως και σε κάθε πανηγυρικό φέτος, κατατέθηκαν υπηρεσιακοί στέφανοι εκ πικροδάφνης στην πλατεία της Νίκης των καρεκλών από τα παρακείμενα αυτής καφενεία, των κατακτητικών περιπτέρων και των παιδικών κουνιστών παιγνίων τους, παρά πόδας των προτομών Γ. Λασσάνη και Γ. Σακελλάριου. Καλά στον πρώτο αλλά στον Γ. Σακελλάριο γιατί την σήμερον, επέτειο της εθνικής ημών και υμών παλιγγενεσίας και της επαναστάσεως κατά των Τούρκων; Αυτός ήταν καλός ποιητής αλλά διέπρεψε μόνον ως ιατρός του Αλή Πασά και άλλων Τούρκων πασάδων, όταν το γένος ξεσηκώθηκε. Οι τοπικοί ανιστόρητοι άρχοντες ως μπουνταλάδες της ιστορίας, δεν θα μάθουν πότε λίγα ιστορικά κολυβογράμματα για την πόλη τους έστω; Ρίξτους όμως στο παχνί ...ανάπτυξη, λέει, για να τρώνε και τους φτάνει. Ο μόνος γνήσιος και στην πράξη αγωνιστής του ’21, ο και μέγας απομνηματογράφος του Αγώνα, Ν. Κασομούλης, (ως ανδριάντας), που έβγαλε η περιοχή, μένει αστεφάνωτος κι ατίμητος από την παφλάζουσα πνευματική ημιμάθεια και όλο το θλιβερό αποκαϊδι του πατριωτισμού που δέρνει και γδέρνει τον τοπικό μας τόπο.

6. «Και περνούσαν και περνούσανε τα τραμ ταρατατάμ ταρατατάμ», παιδιά μαθητές δηλαδή σε διαλυμένη κατάσταση, όπως ακριβώς και η παιδεία του κράτους και όχι μόνον, ενώπιον της κυρίας υπουργού παιδείας και άλλων ακυριολεξιών επί του πραγματικού. Η ένοχος (ως θεσμός) υποθέτω τα χαιρετούσε υπομειδιώσα και μαζί της πίσω και πλάι, όλη η κατάσταση των θλιβερών πραγμάτων (όχι σαν πρόσωπα αλλά ό,τι εκπροσωπούσε ο καθένας στο σήμερα ή στο άλλοτε). Εξουσίες άθλιες που έφεραν τη χώρα γονατισμένη –μέρες που είναι- να κουρταλεί τις ξένες θύρες και να ζητά βοήθεια (ακκίζεται μάλιστα λεονταρίζουσα) από τους Ευρωπαίγους και τους Αμερικ(λ)άνους. Οτι τα πολιτικά σόγια και όλο το κηφηναργιό τους, ρήμαξαν τον τόπο, τον διαγούμισαν τόσα χρόνια και τώρα σέρνουν το λαό σκυφτό προς το μοιραίο του προσκύνημα. Στη «στροφή της κεφαλής δεξιά» των γυμναστών θα μπορούσαν όλοι οι μαθητές βροχηδόν να τους «πτύσουν σιέλω μακρώ» (Φωτάκος) στο πρόσωπό αυτούς, δηλαδή όλο το σύστημα που έφερε τα σημερινά παιδιά στην απόγνωση του αμέσως αύριό τους. Που υποθήκευσαν το μέλλον τους οι αχρείοι της πατρίδος, που τους ευνούχισαν, τους διέλυσαν, ως έχοντες μικράν έκτασιν πολιτικού νοός αλλά μεγάλης έκτασης, προσωπικά θησαυροφυλάκια.

7. Δε λέω, το υπό διάλυσιν Α’ ΣΣ στρατού με το τμήμα των μαυροσκούφηδων μετά μουσικής με συγκίνησε ορισμένως, όπως κάθε φορά άλλωστε...

8. Τότε ήταν το «Ελευθερία ή θάνατος» Τώρα: «Να σαρωθούν όλοι τους» ή μήπως καλύτερα πάει του Κολοκοτρώνη το: «Φωτιά» κανονική «και τσεκούρι» μεταφορικό, σ’ όσους έφεραν την αχλία Πατρίδα σ’ αυτά τα ουρανομήκη χάλια.

9. Τι άλλο να πω;

     Στροφή της κεφαλής αριστερά

     Ολα είναι σκατά.

     Στροφή της κεφαλής δεξιά

     Ολα είναι σκατά.

     Εις θέσιν-εν! Συμπέρασμα κανέν-

     α. Τους ζυγούς λύσατε.

     Τα κορίτσια φιλήσατε...