Ο Κρόκος είναι ξεχωριστός και όμορφος .Δεν γνωρίζουν όμως όλοι αυτήν του την όψη . Οι πηγές που αναβλύζουν δημιουργούν ρέματα που διασχίζουν το χωριό στην νοτιοδυτική του κυρίως πλευρά και δημιουργούν φυσικά καλλιτεχνήματα. Όπου υπάρχει νερό υπάρχει ζωή και ομορφιά.
Κατεβαίνοντας κάποιος στην περιοχή του Αρτζή μαγεύεται από το πράσινο που κυριαρχεί ,τα ρυάκια ,τα μεγάλα πλατάνια και τα πέτρινα γεφύρια που κατασκευάστηκαν από ντόπιους μάστορες με αγάπη και μεράκι.
Ας τα γνωρίσουμε:
Το πιο καλοδιατηρημένο και ίσως το πιο όμορφο είναι το γεφύρι του Αρτζή . Χαμένο μέσα στο πράσινο που έχει κλείσει τις προσβάσεις σε αυτό δύσκολα το βρίσκει κάποιος αν δεν το ξέρει , στέκει καμαρωτό χτισμένο με ντόπια πελεκητή πέτρα και στολισμένο με μια σειρά λαξεμένων πέτρινων τούβλων στο τόξο του .Το έχτισαν ντόπιοι μάστορες που έχτισαν και το καμπαναριό του Αγίου Νικολάου .Φυσικά εργάστηκαν εθελοντικά και κάτοικοι του χωριού κουβαλώντας πέτρες. Άκουσα να ονομάζεται από παλιούς κατοίκους ως «το γεφύρι του Καρανάνου» παίρνοντας το όνομα αυτό μάλλον από τον πρωτομάστορα λιθοξόο Μανώλη Καρανάνο που υπήρξε και πρόεδρος του χωριού.
Το δεύτερο πέτρινο γεφύρι του Κρόκου βρίσκεται λίγο πιο κάτω, κοντά στο μεγάλο δέντρο που φαίνονται οι ρίζες του και είναι το πιο ενδιαφέρον αρχιτεκτονικά
Δεν χτίστηκε για να περνούν άνθρωποι και φορτωμένα με αλεύρι ζώα από πάνω του αλλά για να ρέει νερό μέσα από ένα αυλάκι στην επάνω του πλευρά και να δημιουργεί έναν καταρράκτη που γυρνούσε την φτερωτή του νερόμυλου του Καραμπέρη που βρισκόταν δίπλα του.
Ας μεταφερθούμε νοερά σε κείνη την εποχή που λειτουργούσε ο νερόμυλος και ας φανταστούμε το νερό να πέφτει με δύναμη πάνω από το γεφύρι στην φτερωτή δημιουργώντας φασαρία και από κάτω του να κυλάει το νερό από το ρέμα δημιουργώντας και αυτό τις δικές του μελωδίες.
Δίπλα του στέκει βλοσυρός άρχοντας ο μύλος του Καραμπέρη προσπαθώντας και αυτός να περισώσει τα περασμένα του μεγαλεία που τα έχει ρημάξει η εγκατάλειψη. Το γεφύρι αυτό έχει αρχίσει να χαλάει, η πολυκαιρία, η δύναμη του νερού , η διαφορετική του κατασκευή οφείλονται γι αυτό και κυρίως η παραμέληση .
Το τρίτο γεφύρι βρίσκεται στον δρόμο Κρόκου –Άνω Κώμης .Τα νερά του ρέματος που ξεκινούν από τον Κρόκο φτάνουν μέχρι την Άνω Κώμη και μάλιστα σε κείνο το σημείο ρέουν άφθονα .Το γεφύρι αυτό είναι σε καλή κατάσταση και πρέπει να έγινε μια μικρή συντήρηση από τους κατοίκους της Άνω Κώμης στο παρελθόν .Το άσχημο στην περίπτωση του είναι πως το κρύβει η τσιμεντένια κατασκευή που έχει γίνει μπροστά του και δεν διακρίνεται. (Επειδή αυτήν την εποχή δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου θα χρησιμοποιήσω μια φωτογραφία της πολύ καλής εργασίας των παιδιών του Γυμνασίου Κρόκου που είναι βγαλμένη χειμώνα και φαίνεται καθαρότερα).
Το τέταρτο γεφύρι βρίσκεται στον δρόμο του Αγίου Πνεύματος στην στροφή για το Γκομπλίτσι. Εκεί πιθανόν κρύφτηκε ο Παύλος Μελάς και ο συμπολεμιστής του Πύρζας μέχρι να συναντήσουν τον Κοζανίτη που γνώριζε την αποστολή τους. Επίσης αναφέρεται από τους παλιούς κατοίκους πως εκεί κρυβόντουσαν άνθρωποι κυνηγημένοι από τους Γερμανούς στην Κατοχή και κάποιοι άλλοι κυνηγημένοι στον Εμφύλιο.
Το γεφύρι αυτό υπάρχει αλλά είναι σκεπασμένο από χώματα και μπάζα. Έγινε μια πρόταση από κατοίκους στον Δήμο να γίνει μια επέμβαση και να ξαναβγεί στην επιφάνεια και η απάντηση ήταν θετική .Αναμένουμε …
Το πέμπτο γεφύρι βρίσκεται στην περιοχή του Αεροδρομίου , προς τα Πετρανά και είναι το παλαιότερο. Έμεινε και το όνομα στην περιοχή , λένε «στο παλιό γεφύρι του Κρόκου» για να δείξουν το μέρος . Δυστυχώς δεν περνούν καθαρά νερά από κάτω του αλλά λήμματα που κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνιχτική και την πρόσβαση του για φωτογράφηση επικίνδυνη.
Αυτά είναι τα γεφύρια που βρίσκονται στην περιοχή μας . Μπορεί να υπάρχουν και άλλα…
Αυτά όμως που αναφέρω χρειάζονται αναπαλαίωση και φροντίδα γιατί όπως έγραψα στην αρχή του κειμένου, δανειζόμενη ένα ρητό : «Ότι μας άφησαν οι παλαιότεροι δεν είναι δικό μας ,το κληρονομήσαμε για να το διαφυλάξουμε και να το παραδώσουμε στους νεότερους»
Κείμενο-Φωτογραφίες Κύρου Ιωάννα
*η Ιωαννα Κύρου ειναι εκπαιδευτικός
