Με εφαλτήριο το απόφθεγμα του Γάλλου συγγραφέα, θα ήθελα να εξομολογηθώ αλλά και να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου.
Είμαι γονιός και έχω τις ανάλογες ανησυχίες και όνειρα του κάθε μέσου πατέρα ή μητέρας σε αυτή τη πόλη.

 Εδώ και κάποια χρόνια τα παιδιά μου πηγαίνουν στο Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης κατόπιν παρότρυνσης μου και αγάπης μου για την μουσική.
Δεν είναι λίγες οι φορές που περιμένοντας τα παιδιά μας να τελειώσουν τα μαθήματα τους εμείς, οι γονείς, κουβεντιάζουμε μεταξύ μας αλλά και με τους καθηγητές του ωδείου για την πρόοδο των παιδιών μας, ενημερωνόμαστε για τις υποχρεώσεις αυτών στο κύκλο σπουδών που ακολουθούν και κατά καιρούς ακούω για τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο χώρο του Ωδείου, στην κοιτίδα του Πολιτισμού της Κοζάνης.

Πρόσφατα, πριν κλείσει το Ωδείο για τις διακοπές του Πάσχα, σοκαρίστηκα από αυτά που μου αφηγήθηκαν κάποιοι φίλοι, γονείς και αυτοί, αλλά δυστυχώς το επιβεβαίωσαν και άτομα που εργάζονται στο Δ.Ω.Κ. Εργαζόμενος και ενεργός μουσικός του Δ.Ω.Κ. εγκαλέστηκε σε γραπτή απολογία και κατόπιν τιμωρήθηκε από την κεφαλή (αιρετός Πρόεδρος) του ωδείου με χρηματικό ποσό διότι έπαιξε μουσική δημοσίως χωρίς την άδεια του, επικαλούμενος ο πρόεδρος μια υποπαράγραφο του εσωτερικού κανονισμού του Ωδείου (1957) και για ικανοποιήσει, κατά πως φάνηκε εκ των υστέρων, τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή!!! 
Αμέσως στη συζήτηση της παρέας τέθηκαν κάποια ερωτήματα: Δηλαδή δεν πρέπει να παίζουν μουσική οι επαγγελματίες του χώρου; Και κάθε φορά που θα εμφανίζονται θα τιμωρούνται; το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας; Στέλνουμε τα παιδιά μας να μάθουν μουσική αλλά να μην εμφανιστούν ποτέ εκτός του στενού πλαισίου του Ωδείου της Κοζάνης με το φόβο να μην τιμωρηθούν και αυτά; Και με ποιό δικαίωμα ο εκάστοτε Πρόεδρος ή Διευθυντής θα εγκρίνει ή θα απορρίπτει τέτοιου είδους εμφανίσεις; Το δυναμικό του Ωδείου είναι ιδιοκτησία του Προέδρου ή του Διευθυντή; Μα που ζούμε τέλος πάντων;

Τα γεγονότα βέβαια ξεκίνησαν, απ' ότι έμαθα, από τον Ιανουάριο όταν ο εν λόγω καθηγητής με γραπτή αίτηση του ζήτησε να εμφανιστεί με μαθητές του Ωδείου σε εκτός Κοζάνης προορισμούς (σε γειτονικές πόλεις μας).
Επισήμως και εγγράφως, όπως όφειλε, η διοίκηση δεν του απάντησε ποτέ.
Οπότε ο καθηγητής κινήθηκε ανεξάρτητα -χωρίς το σύνολο των παιδιών να φέρει τίτλο ως σύνολο του Δ.Ω.Κ. ή να εκθέσει με οποιοδήποτε τρόπο το Δ.Ω.Κ., παρά μόνο, με την έγκριση, την συνοδεία και την παρότρυνση των γονιών -και έκανε κάποιες εμφανίσεις εκτός Κοζάνης, αποσπώντας θετικά σχόλια, απ' ότι έμαθα!!! Η συνέχεια της ιστορίας σας είναι ήδη γνωστή...

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής ήταν αυτός που δήλωνε περιχαρής σε εκπομπή (αφιέρωμα στον Μ. Σεβίλογλου) του Φυντανίδη στην ΕΤ1 ότι υπάρχουν πάρα πολλοί μουσικοί, μαθητές και καθηγητές, στο ωδείο που συμμετέχουν ενεργά στα μουσικά δρώμενα της πόλης αλλά και εκτός αυτής όπως και ο ίδιος, ή κάνω λάθος; Όλοι αυτοί έχουν πάρει γραπτή άδεια από την διοίκηση του Ωδείου μας; έχουν κάνει κάποια στιγμή αίτηση για να συμμετέχουν σε κάποια εκδήλωση εκτός Ωδείου; Και
όλα αυτά που υπάρχουν σε ένα κανονισμό με την υπογραφή του βασιλιά ισχύουν και σήμερα; Όλα; Τα παιδιά μας δηλαδή παρανόμως συμμετέχουν σε διάφορες εκδηλώσεις εκτός Δ.Ω. Κοζάνης; Αναβλύζουν τόσα πολλά ερωτηματικά με τέτοιου είδους συμβάντα στο χώρο του Ωδείου που μας αγανακτούν, μας ντροπιάζουν και υποτιμούν την νοημοσύνη μας.

Κλείνοντας την εξομολόγηση μου και χωρίς να θέλω άλλο να σας κουράσω, ως γονιός, θα ήθελα και το δικό μου παιδί να συμμετείχε σε τέτοιου είδους συναυλίες κάποια στιγμή και είμαι πεπεισμένος, πάντα ως γονιός στη κρίση, ότι οι εκάστοτε Πρόεδρος και Διευθυντής του Ωδείου θα ήθελαν και τα δικά τους παιδιά να λάβαιναν μέρος σε μουσικά σύνολα που αν μη τι άλλο εκπροσωπούν τα χρώματα της Κοζάνης στις εκτός συνόρων εκδηλώσεις και κάνουν τους εαυτούς τους αλλά και εμάς τους γονείς πολύ υπερήφανους.

Με τιμή

Ένας γονιός