(Κοζάνη 13.2.2016), δεν ήρθαν για τον υπογράφοντα. Τον υπουργό Ανάπτυξης έψαχναν, αλλά ο κ. Γιώργος Σταθάκης, «φρονίμως ποιών», δήλωσε την τελευταία στιγμή αδυναμία να προσέλθει. Λογικό, διότι όπως είχε πει παλιότερα και ο κ. Τσίπρας «δεν θα τολμάτε να να βγείτε από τα σπίτια σας». Και ο κ. Σταθάκης δεν κυκλοφόρησε στην Κοζάνη, όπου των περίμεναν οι «υπερεπαναστάτες». Αντ' αυτού βρήκαν τον Γενικό Γραμματέα Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων κ. Λόη Λαμπριανίδη κι αποφάσισαν το επαναστατικό χάπενινγκ στο πάνελ που συντόνιζα εγώ...
Η αλήθεια επίσης είναι ότι αυτοί που μπούκαραν στην Εύξεινο Λέσχη υπό το πανό μιας άγνωστης συνδικαλιστικής οργάνωσης, δεν ήρθαν να διαμαρτυρηθούν, έστω με αγριοφωνάρες. Ήρθαν μην αφήσουν τον Γενικό Γραμματέα να μιλήσει. Δεν διέκοψαν απλώς την ομιλία του για να πουν μερικά συνθήματα, να τους πάρει η κάμερα και να αποχωρήσουν, ή -ακόμη, ακόμη- να παρέμβουν από το βήμα. Κάθε φορά που ο κ. Λαμπριανίδης ξεκινούσε να μιλήσει, ξεκινούσε ένας ακόμη γύρος των παρωχημένων τους συνθημάτων π.χ «εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι...» Η βαβούρα με σκοπό την αποχώρηση του ομιλητή ήταν αυτοσκοπός.
Δεν θα ήταν άξια λόγου η αγενής «παρέμβαση» τεσσάρων, ή πέντε ατόμων με φωνές σε μια εκδήλωση -σιγά την επανάσταση!-, αλλά αξίζει να σταθούμε σε μερικά στοιχεία που που επιτρέπουν αυτό το φαινόμενο να διαιωνίζεται.
Το πρώτο στοιχείο είναι ότι 4-5 άτομα θέλουν να επιβάλλουν την θέλησή τους σε 200• τόσοι περίπου ήταν εκείνη την στιγμή στην αίθουσα για να ακούσουν την ομιλία του κ. Λαμπριανίδη. Αυτοί οι 4-5 πολλάκις τα καταφέρνουν να ακυρώσουν εκδηλώσεις, λόγω της σιωπής των συμμετεχόντων. Είναι εκπληκτικό ότι παρά το γεγονός ότι στην αίθουσα ήταν η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και οι βουλευτές του κόμματος στην περιοχή, ουδείς σηκώθηκε για να υπερασπιστεί το δικαίωμα του συντρόφου τους να μιλήσει. Πιθανότατα αυτό έχει να κάνει με την αμηχανία τους επειδή στο παρελθόν ανέχθηκαν, ενθάρρυναν, πρωταγωνίστησαν σε τέτοιες αγενείς «παρεμβάσεις» ή και ακόμη χειρότερες. Ευτυχώς υπήρξε και ένας σύνεδρος από το Επιμελητήριο Μεσσηνίας, σηκώθηκε να πει το αυτονόητο: «ταξίδεψα εκατοντάδες χιλιόμετρα για να ακούσω τους ομιλητές. Σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε να τους ακούσω». Ο υπόλοιπος λαός (και η πολιτική του ηγεσία) υποτάχθηκαν παθητικά στην θέληση των 4-5 που φωνασκούσαν...
Το δεύτερο που πρέπει να υπογραμμίσουμε είναι η παρεξήγηση για το «ιερό δικαίωμα της διαμαρτυρίας», όπως πολλοί συνηθίζουν να λένε. Η διαμαρτυρία είναι ιερή, αλλά κι αυτή πρέπει να ακολουθεί κανόνες. Οι χουλιγκανισμοί δεν είναι ιεροί. Εδώ πρέπει να ξεχωρίσουμε τους έργω χουλιγκανισμούς, δια της φυσικής επίθεσης κατά βουλευτών, υπουργών, ομιλητών κ.λπ. (που ξεκινούν από την ρίψη αντικειμένων μέχρι την χειροδικία) και τους ρητορικούς χουλιγκανισμούς που με φωνές προσπαθούν να φιμώσουν κάποιον. Οι αγριοφωνάρες δεν πρέπει να είναι ποινικά κολάσιμες, αλλά η απαιτείται από τους υπόλοιπους να στηλιτεύσουν την αγένεια των φωνασκούντων. Να σημειώσουμε ότι η αγένεια δεν αφορά μόνο τον ομιλητή. Την πληρώνουν κι εκείνοι που πήγαν να τον ακούσουν.
Δυστυχώς αντί να υπάρξει απαξία, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ «διαχειρίστηκε την κατάσταση» με τον συνδικαλιστικό τρόπο, δηλαδή του χαϊδεμάτων των αγενών. «Ε, σιγά μια διαμαρτυρία έκαναν τα παιδιά», ακούστηκε να λέει. Δηλαδή; Τι άλλο έπρεπε να κάνουν τα κατά τον κ. Αδαμίδη «παιδιά»; Δεν έφτανε η διακοπή του ομιλητή; Θα έπρεπε να τον δείρουν κι όλας, «για να γίνει κάτι»; Αντ' αυτών δήλωσε ότι κάποιοι από το πάνελ ήταν προκλητικοί (!), αναφερόμενος προφανώς στον υπογράφοντα που ως συντονιστής τους ζήτησα (ομολογουμένως λιγότερο ευγενικά σε κάθε γύρο συνθηματολογίας) να σταματήσουν. Δηλαδή, αντί των εκκλήσεων να σταματήσουν την απρέπεια, τι έπρεπε να κάνουμε; Να τους χειροκροτήσουμε; Να σηκωθούμε και συγκινημένοι να τραγουδήσουμε την Διεθνή με την γροθιά υψωμένη; Πως ακριβώς σταματούν να ...προκαλούνται τα «παιδιά» για να συνεχιστεί μια διαδικασία; Ποιο είναι το φάρμακο στις επαναλαμβανόμενες άθλιες συμπεριφορές κάποιων, που χρίζουν εαυτούς Αριστερούς και νομίζουν ότι εξ αυτού του λόγου όλοι πρέπει να ανέχονται την αγένεια ή και τον χουλιγκανισμό τους.
Δυστυχώς αυτά τα φαινόμενα θα συνεχιστούν εντεινόμενα και στο μέλλον. Κυρίως εξαιτίας της σιωπής των άλλων. Κι επειδή οι ΣΥΡΙΖΑίοι -λόγω της άθλιας προϊστορίας του χώρου τους- αδυνατούν να τα καταδικάζουν απομένει στους φιλελεύθερους να προστατεύσουμε ακόμη και το δικό τους δικαίωμα να ομιλούν, ασχέτως αν κατά κανόνα λένε ανοησίες. Και ο καλύτερος τρόπος αντιπαράθεσης με τους ανάγωγους είναι η ευθεία αντιπαράθεση. Να έχουμε κάποια κάποια στιγμή κανόνες, ακόμη και στην διαμαρτυρία.