Εξάλειψαν τον κίνδυνο της επικράτησης του φασισμού (τύπου Χίτλερ) βασισμένο στην αγανάκτηση των Ευρωπαίων πολιτών από τις στερήσεις και τη φτώχεια και θεσμοθέτησαν αποτελεσματικούς κανόνες αντιπαράθεσης απέναντι στον υπαρκτό σοσιαλισμό, με νικητή τον ελεγχόμενο καπιταλισμό.

Η μετάλλαξη του «σκεπτόμενου καπιταλισμού» σε ασύδοτο και ανεξέλεγκτο νεοφιλελευθερισμό, ανατρέπει τη βασική φιλοσοφία της πορείας των λαών για ειρήνη, δημοκρατία, πρόοδο & ευημερία αφού γκρεμίζει τον βασικό της πυλώνα. Όταν η μεσαία τάξη καταρρέει τα θεμέλια της δημοκρατίας υπονομεύονται και η ανθρωπότητα βρίσκεται πάλι προ των πυλών ανεπιθύμητων περιπετειών.

Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίζει τη συμβολή της ενωμένης Ευρώπης στην μακροχρόνια ειρήνη της ηπείρου μας, στη βάση των κανόνων της ιδρυτικής της διακήρυξης (κοινωνική συνοχή, αλληλεγγύη, ισότιμη συνεργασία, ανάπτυξη κλπ) για την Ευρώπη των λαών και των πολιτών της και όχι της καταστροφικής της εξέλιξης.

Μετά την καθιέρωση του κοινού νομίσματος (ΕΥΡΩ) η ΕΕ βρίσκεται σ’ έναν εξουθενωτικό οικονομικό πόλεμο που εξασφαλίζει υπερκέρδη με κανόνες του «δικαίου του ισχυρού» στους λίγους και ύφεση, ανεργία, φτώχεια και οπισθοδρόμηση στους πολλούς και ανίσχυρους.

Η μακρά περίοδος ειρήνης στην Ευρώπη πρέπει να θέσει η ίδια το σπόρο της συνέχειας της και να τερματίσει κάθε σκέψη πολεμικών συρράξεων (Ουκρανία κ.α.). Οι δυνάμεις της ειρήνης καλούνται να οικοδομήσουν ξανά ισχυρά μέτωπα, γιατί ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι. Δοκιμασμένες αρχές & αξίες πρέπει να ξαναβρούν τη θέση τους στην ΕΕ για να διαδραματίσει το σημαντικό ρόλο της γέννησής της.