Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι αν δεν υπάρχει σύλληψη του παρελθόντος, αν δεν υπάρχει συνέχεια, αν δεν υπάρχει ανάλυση των λαθών και ικανότητα να κατανοήσουμε το παρόν, δεν υπάρχει πολιτική. Η επικαιρότητα τα εξαφανίζει όλα: εκκενώνει το νόημα της συνέχειας, εμποδίζει τη χρήση της μνήμης, απαγορεύει την πρόβλεψη. Η μνήμη είναι η δράση του ελεύθερου ανθρώπου που στρέφεται προς τις παρελθούσες ενέργειές του για να γίνει ξανά κύριός τους. Η μνήμη δίνει τη δυνατότητα να στρεφόμαστε στο μέλλον, γιατί υπάρχει σχέση ανάμεσα στη μνήμη και τη φαντασία. Η προσωπικότητα θεμελιώνει τη μνήμη, αλλά και η μνήμη δίνει τη δυνατότητα να υπάρξει προσωπικότητα.

Είναι επιτακτική ανάγκη η πολιτική σήμερα να απαλλαχθεί από το εφήμερο και την αμνησία. Για να υπάρχει πολιτική, θα πρέπει να υπάρχει πραγματική δυνατότητα επιλογής από πολλές λύσεις. Στην επιλογή της λύσης θα παίξουν ρόλο πολλοί παράγοντες: περιστάσεις, ηθικοί κανόνες, χρησιμότητα. Ο πολιτικός είναι εκείνος που, λαμβάνοντας υπόψη το προϊόν της δημόσιας συζήτησης και τις γνώμες ειδικών, θα διακρίνει τη λύση που περιέχει συγχρόνως την ικανοποίηση των πολλών και ένα άνοιγμα προς το μέλλον...

Η πολιτική απόφαση περιέχει αναπόφευκτα επιλογές που αφορούν στους σκοπούς και επιλογές που αφορούν στα μέσα. Ο διαχωρισμός των δύο είναι απόλυτα τεχνητός για τον πολιτικό. Όλοι οι μεγάλοι πολιτικοί καταλάβαιναν ότι τα μέσα έχουν μεγάλη σημασία και ότι δεν υπάρχει αληθινή απόφαση χωρίς επιλογή, μετά από αυστηρή επεξεργασία των μέσων. Επί πλέον, η επιλογή των σκοπών για να είναι γνήσια, προϋποθέτει την επακριβή γνώση των μέσων που θα χρησιμοποιηθούν. Και το καθήκον του πολιτικού είναι να υποτάξει τα μέσα στους σκοπούς, αλλά τους σκοπούς αυτούς τους αποφασίζει μόνο σε σχέση με τα μέσα που μπορεί να κινητοποιήσει. Οι σκοποί δεν αγιάζουν τα μέσα...

Η πολιτική περιέχει αναγκαστικά έναν έλεγχο πάνω στο μέλλον και κατά συνέπεια δεν πρέπει οι τυχαιότητες της δημόσιας γνώμης να τροφοδοτούν τους σκοπούς και τα μέσα. Βέβαια, οι δημαγωγοί υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση οφείλει να είναι απλή έκφραση, το όργανο των επιθυμιών της δημόσιας γνώμης, αλλά αυτή η στάση συνιστά άρνηση της πολιτικής. Η πολιτική απόφαση για να εξαναγκάσει το μέλλον να συμμορφωθεί προς το περιεχόμενό της, χρειάζεται να έχει διάρκεια και μηχανισμούς προσέγγισής της.

Σήμερα τα χαρακτηριστικά της πραγματικής πολιτικής έχουν ξεθωριάσει... Για παράδειγμα, η συνεχής απαξίωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και οι ανεπίσημες διαρροές πιθανών ρυθμίσεων έχουν δημιουργήσει περιβάλλον κατήφειας... Ένα σημαντικό μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας βιώνει την αβεβαιότητα και σε λίγο οι τοπικές κοινωνίες, στις οποίες λειτουργούν ακαδημαϊκές μονάδες, θα δημιουργήσουν κραδασμούς που οι σημερινές συνθήκες αποσύνθεσης δεν θα μπορούν να τις απορροφήσουν. Να πιστέψουμε ότι η απαξίωση είναι το μέσον για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό;

Η πολιτική ηγεσία πρέπει να λάβει υπόψη ότι οι αποφάσεις της αποτελούν χειραγώγηση του μέλλοντος της χώρας, και μέλλον χωρίς εκπαιδευμένη ελληνική περιφέρεια δεν μπορεί να υπάρξει... Η προσοχή της πολιτικής ηγεσίας πρέπει να επικεντρωθεί στη διάσωση, με χαρακτηριστικά ποιότητας και ελκυστικότητας, ακαδημαϊκών μονάδων που μπορούν να δημιουργήσουν περιβάλλον αισιοδοξίας, να κατευθύνουν την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας...και να τονώσουν τη μνήμη και τον αναστοχασμό για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Η επικαιρότητα που δημιουργεί η καταιγίδα της κρίσης, δεν μπορεί να ακυρώσει την προοπτική για ένα μέλλον προσδοκιών.

Για να γίνω πιο σαφής... Εδώ και οκτώ χρόνια λειτουργεί στη Δυτική Μακεδονία Πανεπιστήμιο, που, με αντικειμενικά ακαδημαϊκά κριτήρια, καθιερώνεται στην πατρίδα μας και ανοίγει παράθυρα στο διεθνή ακαδημαϊκό χώρο. Η συμβολή της ακαδημαϊκής κοινότητας, των διοικήσεών του, όπως επίσης και της τοπικής κοινωνίας της Δυτικής Μακεδονίας, ήταν και παραμένει ουσιαστική. Η συμβολή όμως της πολιτείας είχε και έχει διακυμάνσεις μεγάλου εύρους. Τα τελευταία μάλιστα δυο χρόνια η πολιτική ηγεσία έδωσε την εντύπωση ότι θέλει να αγνοεί την παρουσία του και να μην αντιδρά στην απαξίωσή του ... από ανεπίσημη μεν, μη διαψεύσιμη δε, πληροφόρηση. Αλλά και η τοπική κοινωνία φαίνεται να παρακολουθεί έκπληκτη και ανήμπορη να αντιδράσει. Οι αναμενόμενες αντιδράσεις της ήταν (και είναι): α) ενίσχυση από το τοπικό πόρο της λειτουργίας του, β) εκδήλωση του ευεργετισμού, γ) συνέργειες με το επιστημονικό δυναμικό σε τομείς της τεχνολογίας, δ) ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας, ε) λειτουργία Forum διαλόγου για την πορεία του και την ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας.

Ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, μαζί με εκπροσώπους άλλων θεσμών, πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία (με συντονισμό των δυνάμεων της περιφέρειάς του) για τη σωτηρία και την ανοδική πορεία του νεαρού πανεπιστημίου που έχει εισέλθει στον αστερισμό της καταιγίδας του τρόμου...Τώρα...Σε λίγο θα είναι αργά!